Shapeshifter

hoofdstuk 9

Nadat ze zo'n twee uur hebben gereden, is het pikkedonker buiten. Het schemerde al toen ze de auto in stapten, maar nu was het echt donker. Het enige dat Mina voor zich zag was het wegdek belicht door de koplampen en de lampen op het dak en her en der een verdwaalde lantaarnpaal die voorbij raast. En natuurlijk zag ze ook de bomen voorbij razen.
"Ga je me nog vertellen, wat dat op het veld betekende?" Mina schrikt op uit haar gedachten. "Sorry?" Elmont schakelt geërgerd en rijdt schokkend weg bij het stoplicht. Die eigenlijk geen nut had omdat ze stil stonden voor niks, op het pikzwarte kruispunt. "Over het Stofmonster?" "Oh, Nuka." Mina begint te vertellen over wat er was gebeurt toen zij en Lis gingen paardrijden. Hij luisterde geboeid en knikte en mompelde op de gepaste momenten. "En nu zitten we hier in de auto, samen." Mina gaapt. "Misschien word het tijd dat je even gaat slapen." Dat vind Mina ook, ze draait zich in een comfortabele positie en mompelt "Weltruste." naar elmont. "Welterusten, Mina." Zegt hij en zet de radio zachtjes aan en neuriet mee met het liedje.
Na een paar uur begint de zon op te komen en ook Elmont is toe aan een beetje slaap. Ondertussen is Mina wakker geworden en ziet hem knikkebollen achter het stuur. "Misschien moeten we zo even stoppen?" "Er is een bed&breakfast vlakbij, we zijn er bijna." Mina kijkt weer naar buiten. Het is mooi, ook al raast het bos snel voorbij. Elmont slaat af in een zij straatje. Ze rijden een kleine verharde parkeerplaats op. Het is de bed&breakfast, een oude herberg zo te zien.
Ze stappen uit en lopen naar binnen. In de kleine hal zit een meisje achter de balie. "Kan ik u misschien helpen?" Vraagt ze. Elmont loopt naar haar toe en regelt een kamer. Mina kijkt een beetje rond in het halletje. Elmont krijgt de sleutels. "Dat is dan geregeld, u kunt nog aan schuiven bij het ontbijt, als u wilt." "Dat zal heerlijk zijn." Zegt hij beleeft. Hij wenkt Mina en ze lopen naar de eetzaal. Ze gaan bij het raam zitten. Mina kijkt op de kaart. Er stonden een heleboel aparte dingen op, maar ze bestelde gewoon een tostie met een koffie verkeerd, Elmont een espresso en een puddingbroodje.
Nadat ze lekker gegeten hebben lopen ze naar hun kamer. Het is een klein kamertje met aangrenzende badkamer en er staat een tweepersoons bed onder het raam. "Lekker knus." Maar Elmont ziet alleen het bed en doet niet eens moeite om zijn schoenen uit te doen. Hij ploft neer en valt in slaap als hij het kussen raakt. Mina gaat aan het voeten eind zitten en knoopt zijn schoenen los. Ze gooit ook haar eigen schoenen op de grond en gaat aan de andere kant van het bed liggen. Ze ligt nog een beetje te doezelen als ze Elmont achter haar voelt draaien, als ze om wil kijken slaat hij zijn armen om haar heen en trekt haar naar zich toe. Ze voelt dat hij slaapt en ademt langzaam uit om haar hart weer tot rust te brengen. Al snel valt ze in slaap.
De volgende ochtend, word er op de deur geklopt en open gedaan; "Roomservice." Word er gezegt. Elmont schrikt wakker en gebaard dat ze jongedame stil moet zijn. Zachtjes kruipt hij achter Mina vandaan en loopt op zijn sokken naar beneden om snel wat eten te halen. Hij komt terug met een dienblad vol en zet het op de hoek van het voeteneind neer.
"Mina, word je wakker?" Zegt hij zachtjes. "We gaan zo weer op pad. Ik heb wat te eten voor je staan en in de douche ligt een hand doek." Mina rekt zich uit en lacht naar hem. Hij haalt zijn hand door haar haar en loopt de kamer uit.
Mina gaat rustig zitten en rekt zich nog eens uit. Ze staat op en loopt naar de badkamer. Als ze in de spiegel kijkt ziet ze dat haar blonde haar heel erg krult. Ze schud het even door elkaar en gaat dan douchen. Als ze klaar is en de kamer binnen gaat, tast ze toe aan het ontbijtje dat Elmont had neergezet. Tijdens het kauwen vlecht ze haar haar.
Er word weer op de deur geklopt, het was Elmont. "Hey" groet Mina hem. "Hey, ben je bijna klaar?" Mina knikt.
Ze staat op om haar schoenen aan te doen. Als ze klaar is, geeft ze Elmont een knuffel. "Deed je dat bewust vanacht?" Hij grinnikt, "Misschien." Mina lacht en loopt naar de deur toe. Als ze in het halletje staat, terwijl Elmont uitcheckt, ziet ze een kat lopen. Ze knielt voor het beestje en geeft het een aai. Als ze op kijkt ziet ze dat Elmont klaar is en ze staat op. Bij de auto kijkt ze even of haar koffer er nog in zit, door de klep op te tillen. Ze schrikt als ze Nuka, tussen de vele kisten en haar koffer ziet zitten. De poema houdt haar poot voor haar bek om Mina erop te wijzen niks te zeggen. Dus doet ze snel de klep weer dicht. "Wat doe jij dan?" Vraagt Elmont. "Even kijken of me koffer er nog in zat."
Als ze even onderweg zijn, rijden ze langs een groot meer. "Wat mooi zeg." Zegt Mina. "Dit is het Spiegelmeer, het werd door de native gebruikt om de toekomst te zien." "Cool. Maar waar zitten we nu eigenlijk?" Ze reden nu over een soort dijk, met aan bijde kanten stijl aflopend bos en aan de linkerkant was nog steeds het meer zichtbaar. "Dit is het Saumgebied, dichte naaldbossen en veel beren, mijn oom heeft hier ergens een huisje." "Daar zouden we wel heen kunnen toch?" Elmont knikt; "We zullen er rond de avond aankomen, ik heb hem al gebeld." Op de radio komt het nieuws, het was de radiozender voor wachters en Elmont zet het harder. "Na de reeks aanvallen en dreigementen van Stof monster, word er een onderzoek ingesteld over waar ze vandaan komen. Uit sporen onderzoek blijkt dat de meeste uit het omringende bos komen. Verder onderzoek is nu bezig." Elmont zucht; "Ik hoop dat ze erachter komen wat Riddick allemaal uithaalt." Mina mh't instemmend. Ze rijden door en smiddags stoppen ze even bij een tankstation om te tanken en wat lekkers te halen. Mina krijgt geld van Elmont om af te rekenen. Ze kijkt even rond en neemt een paar croissantjes mee en twee flesjes cola.