"Hindi mo pa rin kinakausap?" Tanong sa akin ni Liz.
Kakatapos lang ng klase namin ni Liz, kasalukuyan kaming nasa gymnasium para manuod ng basketball game nila Jao at Zach. Wala rin naman akong gagawin sa bahay, isa pa ay wala rin namang ipinapagawang assignments ang mga Professors namin.
Umiling ako pagkatapos ng isang mahabang buntong hininga, "Ayoko. Hindi ko pa kaya." Sagot ko sa kanya.
Hindi naman kasi madaling patawarin ang lahat ng mga ginawa at sinabi ni Aivan sa akin at lalo na sa Mama ko. Masakit, oo. Hindi ko lang talagang kayang makalimutan sa ngayon ang lahat ng iyon.
Kahapon, nakita ko na naman si Aivan sa labas ng school namin. May hawak na isang box ng chocolates, ibinibigay niya sa akin at nanunuyo pa. Pero hindi ko naman tinanggap, ayaw ko nga siyang kausapin, eh. Ayoko lang talaga na magpauto pang muli sa kanya.
"May sulat ulit siya sa'yo kasi." Sabi sa akin ni Liz habang iniaabot sa akin ang papel na hawak niya.
Kung tutuusin, araw-araw na lang akong nakakatanggap ng mga sulat na mula kay Aivan, at paulit-ulit lang rin naman ang mga nababasa ko, humihingi siya ng sorry pero para sa akin ay hindi lang basta-basta iyon.
Hindi ko kinuha ang sulat, "Ibigay mo na lang ulit sa kanya. Puro kalokohan lang rin naman ang mga pinagsusulat niya diyan." Sagot ko naman kay Liz.
Napaka-feeling pogi naman kasi ni Aivan, eh. Well... Oo na, pogi na. Hindi ko naman maipagkakaila iyon, eh. Ayoko rin namang magsinungaling, pero kasi naiinis lang ako sa kayabangan ni Aivan. Alam na nga niyang galit ako sa kanya tapos sa mga sulat niya sa akin feeling bati naman kami.
Ayoko pang naman ng ganun, pakiramdam ko kasi hindi naman sincere si Aivan sa mga sinasabi niya. Parang ang hirap ngang paniwalaan lalo na at nawala na rin ang tiwala ko sa kanya.
"Bahala ka nga, Avy..." Sabi ni Liz sa akin sabay balik sa bag niya ang sulat ni Aivan, "Humihingi na nga ng sorry 'yung tao sa'yo. Ayaw mo pang tanggapin, paano na lang kung magsawa 'yan si Aivan sa kaka-sorry sa'yo?"
Napa-taas ang kilay ko sa sinabi niya, "Diyan ko malalaman kung sincere nga siya sa mga sinasabi niya. Kung magsasawa siya, ibig sabihin lang no'n na hindi niya deserve na patawarin ko siya."
Tumango-tango naman si Liz, "May point ka."
Narinig namin ang sigawan at tilian ng mga babaeng nasa tabi at nasa likuran namin ni Liz, dumating na pala ang Varsity team ng school namin na kinabibilangan ni Zach at Jao.
Lumapit silang dalawa sa kinape-pwestuhan namin ni Liz.
"Hi Avy." Ani Jao na ngiting-ngiti sa harapan ko, ang cute lang tuloy ng pagkasingkit ng mata niya, "Kanina pa kayo dito?"
"Kadarating lang din namin, Jao." Sagot ko sa kanya.
Tumabi naman siya sa upuan ko, "Nga pala, kamusta na si Tita at si Tito?"
"Okay naman si Papa, pero si Mama... Ganon pa rin, wala pa ring pinagbabago." Sagot ko sa kanya pagkatapos ng isnag mahabang buntong hininga.
Hinawakan naman niya ang kamay ko, "Tiwala lang, Avy... Gagaling din ang Mama mo. Sinasama ko siya sa panalangin ko araw-araw."
BINABASA MO ANG
Prince Of The Womanizers (Completed)
Romance"Salamat at dumating ka sa buhay ko. Ikaw lang ang babaeng minahal ko ng ganito. Mahal na mahal kita at gusto kitang maging masaya, kaya ipapangako ko na isa sa mga araw na ito, makakakita ka na ulit."
