Kızımın Annesi Olur Musun ?

KAOM~11~

   
-------------------------------------------------

Her gün yeni bir başlangıçtı.
Kayra yeni bir başlangıç yapıp bu sabaha Dolunay'ın annesi , Poyraz'ın kuzeni olarak uyanmıştı , bundan kendisinin haberi olmasa dahi Poyraz biliyordu gerçekleri en ince ayrıntısına kadar.
Poyraz için artık her şey bir tık daha zorlaşmıştı , hiç tanımadığı bir kızla evlenmişti üstüne o kızın kuzeni olduğunu öğrenmişti ,eh tabi Kayra'nın kendisine aşık olma faktörü işleri daha da zorlu kılıyordu. Ama bir yandan da iyi diyordu Poyraz, iyiki kendimi kontrol edebilip kaptırmadım o masumluğa .Belki kaptırmıştı kendisi bilmiyordu belki de hissizleşmişti kalbi bu yüzden kontrol edebilmişti kendisini . Önemli olan dudaklarından dökülen cümleler değil kalbinde , tam damarlarında dolaşan hisler ,beyninde dolanan Kayra'lı karelerdi.

Kayra , ne kadar acı çekse de pişman değildi Poyraz'ı sevdiğine . Uyuyamıyordu , uyusa da geceleri ağlayarak uykusundan uyanıyordu. Dolunay'ı ve Poyraz'ı çok özlemişti , birkaç günde alışmış sevmişti ikisinide.Poyraz'ın kokusuyla uyanıp sesiyle uyanabilmek için her şeyini verebilirdi. Yine ağlıyordu , hıçkırıkları boğazında düğümcük haline geliyor , yutkunmasını zorlaştırıyordu . ''Aşk güzel bir şeydi hani , nereden çıkıyor bu gözyaşları .'' diye kendi kendine konuşuyordu , ''Anneciğim , gözcüklerinden çıkıyor ama korkma gözcüklerine öğretirsen o sulu şeyleri fışkırtmaz . '' Dolunay'ın sesi yankılanıyordu sürekli kulakçıklarında yine bir hayal sanmıştı , Kayra etrafına bakındığında Alara'nın elini tutan Dolunay'ı görünce bir yandan ağlarken diğer yandan gülmeye başlamıştı.
Yerinden kalkıp Dolunay'ın yanında gidip diz çöktüğünde anneciğine kavuşan Dolunay sımsıkı sarılmıştı ,bir daha bırakmamak istercesine , küçücük minik bir kız çocuğu kaybetmekten korkarcasına sarılıyordu kokusunu derin derin içine çekiyordu. Kayra o an kendinden iğrendi , saçma salak bir aşk acısı yüzünden minik bir kızı kendinden mahrum etmişti.

''Gururumun ve onurumun bana verdiği yetkiye dayanarak benim için o bitmiştir. ''
Kayra kendi kendine mırıldanıyordu , Dolunay'da Alara'da duyabilmişti söylediği cümleyi. Dolunay anneciğinin sözlerine anlam veremese de Alara her şeyi anlayabilmişti...

Poyraz gündüz vakti içki içiyordu oysa ki gündüzleri bırak geceleri bile fazla içmezdi ,önündeki bardaklar boşaldıkça doluyor doldukça daha çok içiyordu. En son Zeynep öldüğünde bu kadar çok içmişti , ondan sonra da zaten hayatını kızına ve işlerine adadığından dolayı içmeye vakti dahi kalmıyordu. Bir kalp aynı anda iki kişiyi sevebilir miydi , Poyraz bunu düşünüyordu . İnkarda etse , Kayra'nın kalbinde bir yer kapladığını biliyordu fakat o yer neresiydi ne olarak kalbine girmişti bir sonuca varamıyordu , varmaktan korkuyordu. 6 yıldır Zeynep Zeynep diye inleyen kalbi şimdi bir başkası için atabilir miydi ? Zordu , hemde çok. Kayra'nın yüzüne nasıl bakacağını bilmiyordu . Hadi sevdi , kuzen olduklarını da itiraf etti diyelim. Peki Kayra o zaman Poyraz'ı sever miydi ?Bunları tek tek düşünüyordu Poyraz , o adımlarını hep temkinli atan biriydi ama bu sefer becerememişti bir kız , küçük bir kız hayatına girip bütün düzenini darmadağın etmişti. Dolunay bu gece Kayra ile birlikte kalacaktı belki de bu yüzden bu kadar rahat dağıtıyordu kendini . Barlara pek uğramayan Özdemir , barı boşaltmış içiyordu ne tuhaf.

Barmenlerden birisi Berk 'i arayıp Poyraz'ın sarhoş olduğunu ve zaptedemediklerini söylemişti , Berk zaman kaybetmeden bara gidip dostunun kafasını yerine getirmeye çalışsada becerebildiği söylenemezdi .Poyraz tutturmuştu Kayra'yı göreceğim diye . Berk artık dayanamayıp götürüvermişti Alara'nın evine , arabadan inmeleriyle Poyraz'ın bağırması bir olmuştu.

''KAYRA! ÇIK DIŞARI .'' diye bağırıyordu Poyraz , Berk ''sus lan sus. '' diye ikaz etse de nafileydi.Kayra ve Alara cama yapışmışlardı adeta , ne olduğunu anlamaya çalışıyorlardı.

''Ne bağırıyorsun Poyraz , içeride çocuk uyuyor.''diye en az Poyraz kadar yüksek bir ses ile bağırmıştı Kayra'da.

''Aaa bak Berk, geldi çıktı cama . Kayra konuşmamız gerek .'' Poyraz sarhoşluğun verdiği etkiyle sallanarak ve kelimeleri ağzında yuvarlayarak konuşuyordu , Kayra bu haline gülmek istese de kendi kendine verdiği sözü hatırlayıp öfkeli haline bürünüyordu.

''Defo git Poyraz, Dolunay'ı uyandıracaksın .''

''Uyansın bişey olmaz , duysun o da her şeyi görsün babasının ne hale geldiğini .''

Dolunay uyanmış ve Alara ve Kayra'nın arasına sıkışıp camdan babacığına bakmaya başlamıştı.Küçük kız ellerini dua edercesine açıp ''Allahım babacığım deli divane aşık oldu Berkciğimde lütfe bana aşık olsun . Aşık olma duası edeceğim bende anneciğim gibi ama ben ağlamayayım mümkünse.'' Diye dua etmişti.
Poyraz kızına bakıp ''Aşkım kızım şu cadı anneni benimle konuşmaya ikna et hadi bebeğim . ''diye son umut kızından destek istemişti .

Dolunay sert bir tavırla '' Onu anneciğimi kaçırmadan önce düşünecektin babacığım lütfen sessize al aşkını . '' diye uyarıda bulunmuştu.

Kayra baba kız atışmasını izlerken içten içe keyiflense de dışa karşı belli etmiyordu .

''Ulan seni ben yaptım sen beni savuncağına onu savunuyorsun .Ham maddelerin benden kızım senin.'' Poyraz iyice saçmalarken Dolunay babasının dediklerini anlamasa da ulan kelimesini sevmemişti .

''Ah babacığım Ah. Ayaz çocuğuda böyle diyor ulan keremle aslı gibi olalım diyor ama ben Dolunay'ım, diyorum anlamıyor salak . Ay kimliğimde de aslı yazmıyor ki takmış kafayı aslıya çocuk. ''Dolunay kendi kendine konu dışına çıkmışken Poyraz yine bağırmaya başlamıştı ''Ulan o tıfıl sana yürüyor mu !'' diye öfkeyle solumuştu Dolunay basit bir cevap vermişti ''Yok babacığım yürümüyor koşuyor koşuyor. '' diye konuyu ilginç bir yere sürüklemişti . Poyraz kızının dediklerine sonra sinirlemeye karar verip esas konuya yönelmişti .

''Kayra , biliyorum bana çok kızgınsın hayvanlık yaptım . Hem de en kralından hayvanlık yaptım . Ama artık dön evimize , bak Dolunay'da seni çok özledi . Evde tıkırtılarını duymayı özledim , sabah huysuzlanmanı özledim , gece uyurken yatakta dönmeni özledim ,uyurken ki nefes alış verişini dinlemeyi özledim. Sen yokken her şey anlamsız geliyor , bu hissin adı ne bilmiyorum ama dön artık ,özledim. İçinde acıyan bir yer hep vardır ama kimseye bak işte burası diyemezsin . Ben sana söylüyorum bak tam şurası , kalbim . Sen yokken çok acıyor , bazen uyuşuyor acısı ama sonra daha güçlü bir şekilde acıyor sanki kirpiler dikenlerini batırıyor. Ben bu hissi unutmuşken sen hatırlattın , adını ben koyamıyorum sen koy Baş Belası . Dön evine, Dön bize.'' Poyraz hislerini elinden geldiğince anlatmıştı , şimdi sıra Kayra'daydı . O bunu başarabilecek miydi ? Sözlerini yutabilecek miydi?

.