Kızımın Annesi Olur Musun ?

KAOM~4~

Kayra ciddi ve despot bir anne edasıyla''Hadi herkes yatağına. Tıpış tıpış , yarın çok işimiz var.'' deyip eliyle merdivenleri işaret etmişti . Dolunay gülümseyip ''Aranızda uyuyabilir miyim ?'' diye masumca sormuştu , Kayra ne diyeceğini bilemezken Poyraz ''Ama prensesim  biz henüz evli değiliz bu yüzden birlikte yatmıyoruz.'' demişti , ''Anne babalar evli olurlar ve birlikte yatarlar prensim.'' Dolunay'ın laflarına karşılık vermez aşırı derecede zordu fakat Kayra durumu kurtaşmıştı '' Deminde dediğimiz gibi kuzucum biz deliyiz bu yüzden ayrı yatıyoruz ve henüz evlenmedik.'' Dolunay elini çenesine götürüp düşünür gibi yaptıktan sonra'' Ay anneciğim çok konuşuyorsun uyurmusun artık .'' diye azarlamıştı Kayra'yı sanki kendisi sürekli soru sormazmış gibi. Kayra bu duruma şaşırırken Poyraz kahkaha atmıştı ve bu sefer azar yiyen o olmuştu ''Ah  babacığım sende tıpış tıpış odana yarın çok işimiz var . '' diye azarlamıştı babacığını , ardından ellerin havaya kaldırıp ''Allahım sen yardım et , anneciğim ve babacığım deli olunca bütün işler  bana kaldı . Ah ah ne çektim ya . Yaşlandım vallahi . '' deyip Poyraz ve Kayra'ya bakmıştı . Kendisini izlediklerini anlayınca ''Ya sabır Allahım , ben uyuyun diyorum hala bana bakıyorlar .'' diye söylene söylene mutfaktan dışarı çıkmıştı.

Kayra , Dolunay'ın gidişini izledikten sonra ''Bu neydi şimdi ?'' deyip iç ısıtan kahkahasından atmıştı . Poyraz Kayra'nın gülüşüne takılı kalmıştı ,kendine geldiğinde ''Dolunay'ın tuhaflıkları annesi.''deyip gülümsemişti.Kayra'da buna karşılık ''Artık uyumalıyız babası yoksa Doliş bizi mahfetecek .''demişti. 
İkiside odalarının olduğu kata çıkmıştı , odalarının önüne geldiklerinde Poyraz'ın odasının kendi odasının çaprazında olduğunu farketmişti Kayra. Gülümseyerek ikisi de aynı anda birbirine ikinci kez ''iyi geceler ''dileyip odasına girmişlerdi. Poyraz odasına girdiğinde kendini bugün ikinci kez yatağına atmıştı  -Daha önce hayatıma girseydin keşke Baş Belası .-demişti kendi kendine .Kafasında atmaya çalışıp kendini uykuya adamıştı Poyraz. Kafasından atabilirdi peki kalbine giriş yaptıysa ? Atabilir miydi sahiden? Kayra odasına girer girmez elini kalbine götürüp atışlarını dinlemişti. -Bu histen nasıl kurtulacağım ben ? - diye düşünüyordu. -Kalbini kimseye açma sonra git ölen karısına aşık bir adama aç aferim Kayra bravo - diyerek kendiyle tartışıyordu. Ve bu tartışmayı uyku kazanmıştı , bir gün içinde yaşananlar yeterince ağır gelmişti uykunun huzurlu kolları sımsıkı sarmıştı Kayra'yı.

Sabah saat 09:00'da gözlerini açan ilk kişi Dolunay olmuştu , yatağından zıplayarak Kayra'nın odasına gitmek üzere önce elini yüzünü yıkamış ardından ev botlarını giyip odasından çıkmıştı .Kayra'nın odasının kapısını çalma gereği duymadan hızla içeri girmişti , yatağında uyuyan Kayra'nın üzerine zıpladığında Kayra gözlerini korkuyla açmıştı, Dolunay'ın üstünde olduğunu görünce içi rahatlamıştı.
''Prenses , sabahları bu şekilde uyandırılmak biraz ürkütücü.''deyip mırıldanmıştı Kayra. Dolunay'sa bunu hiç takmamış ''Hadi Kaycığım , anneciğim kahvaltı hazırlayıp babacığımı uyandıralım.'' demişti. 
Kayra karşısındaki yaramaz kızla baş edemeyeceğini bildiğinden yataktan kalkmış ve odasındaki banyoya girmişti rutin işlerini halletmek için . ''Dolişciğim , odana gidip üzerine en sevdiğin giysilerini giyer misin ? Bugün nikah işlemlerini halletmeye gideceğiz.'' diye seslenmişti Kayra.
Dolunay hevesle odasına koşup giyineceklerine karar verirken Kayra 'da üstünü değiştirmişti.

Anne ve kız mutfakta buluşup Poyraz'a kahvaltı hazırlamaya başlamışlardı. Kahvaltıyı hazırladıklarında Dolunay , Kayra'nın elinden çekiştirip babasının odasına götürmüştü. Kapıyı çalma gereksinimde bulunmadan içeri girdiğinde Kayra 'ya yaptığı gibi babasının da üstüne atlamıştı.Poyraz ''Dolunay güzelim yapma artık şunu uykumun içine ettin prensesim.'' diye mızmızlanmıştı. Kayra Poyraz'ın çocuksu haline kısık sesli kahkaha attığında Poyraz gözlerini açıp kapıda duran Kayra'ya bakmış ve ''gelsene '' demişti. Kayra içeri girdiğinde Poyraz yataktan kalkıp Dolunay'ı kucağına almıştı , ''Babacığım hani günaydın öpücüğüm? Kaycığım anneciğim sende beni öpmeyi unuttun.'' demişti Dolunay. 
Kayra Poyraz'ın kucağında olan Dolunayın sağ yanağını öpecekken , Poyraz'da sol yanağını öpecekti ki Dolunay'ın başını geriye çekmesiyle Kayra'nın dudakları Poyraz'ın dudaklarına değmişti.Utanç içinde ''Ben şey özür-'' diyordu ki Poyraz''Sorun değil senin hatan değil Dolunay hanımın kötü şakasıydı.'' deyip kızını kucağından indirmişti.

Çekirdek aile olarak kahvaltılarını sakince yapmışlardı ,kahvaltı sonunda üçüde masayı toplamış ve evden çıkmışlardı , nikah işlemlerini halletmek üzere. Nikah tarihi almak için belediyeye gittiklerinde , görevli bayan Dolunay'ı görünc şaşkınca sormuştu Poyraz ve Kayra'ya hitaben ''Siz şimdi mi evleniyorsunuz ?'' demişti Dolunay direk lafa atlamış ''Ay bende dedim ama dinletemedim 6 yıldır bu anı bekliyorum tatlısım''demişti , görevli bayan gülümseyip ''Allah bağışlasın .''demişti Poyraz ve Kayra'ya. Ardından nikah için gerekli evrakları söylemişti ''Nüfus cüzdanı aslı ,evlilik için sağlık raporu, 4 adet vesikalık fotoğraf gerekli .'' Kayra sağlık raporunun duyunca korkmuştu , çok korkardı kandan. 
Poyraz ''Peki hangi gün evlenebiliyoruz ?'' demişti , ''10 Ekim 'De yani 2 gün sonraya . Tebrik ederim şimdiden.''demişti görevli bayan.

Sağlık raporu için hastaneye gittiklerinde Kayra korkuyordu bu yüzden önce Poyraz kan aldırmıştı , sıra Kayra'ya geldiğinde ''Korkuyorum  Şehir Magandası''diye mırıldanmıştı , Poyraz destek olurcasına gülümseyip ''Ben yanındayken hiçbir şeyden korkma Baş Belası.''deyip elini tutmuştu , Kayra ve Poyraz'ın gözleri birbirine kitlenmişti hiçbir şey etki etmiyordu sanki , hemşire ''Kolunuzu kapatabilirsiniz kan aldık Kayra Hanım.'' deyip gülümsediğinde ikisi de kendilerine gelmişti. Dolunay ise babacığını ve anneciğini  izliyordu , kan işlemi bittiğinde yanlarına gidip gerçekleri yüzlerine vurmuştu '' Ah !Siz aşık ergenler , kan alınmadan önce  ne kadar korkuyordun babacığımla gözcükleriniz bakışınca bütün korkun gitti anneciğim.'' deyip kıkırdamıştı.

Aralarında ki belki aşk değildi ama çok güçlü bir bağ oluştuğu gözle görülür şekildeydi. Ne demişler ilk kez değil son kez sevebilmektir. Belki Poyraz 'da bunu anlamalıydı artık, ölen birinin yasını tutmak vazgeçmeliydi...