Τραγούδια: All Time Low- Somewhere In Neverland
Τ Ζ Ε Σ Σ Ι Κ Α
«Γεια σου γιαγιά» λέω με έναν χαζό, ψηλό τόνο όπως μπαίνω στην κουζίνα. Με κοιτάζει διασκεδασμένη καθώς κάνω το γύρω του πάγκου της κουζίνας και κάθομαι σε ένα σκαμπό.
«Γεια σου, γλυκιά μου» γελάει, βγάζοντας ενα κομμάτι ζύμης απο το μπολ και τα βάζει ένα ένα σε ένα ταψί.
Έτσι έχουν τα πράγματα για τη γιαγιά μου. Είναι η τυπική Γιαγιά. Ψήνει, πλέκει και όλα τα καθώς πρέπει. Πάντα μαγειρεύει το ένα μετά το άλλο, είτε ψητά είτε γλυκά. Ζηλεύω το ταλέντο της, εγώ τα καταφέρνω μόνο στο να βράζω νερό.
«Γιατί είσαι τόσο χαρούμενη;» διώχνει το χέρι μου καθώς πάω να πάρω λίγο από την ζύμη, με αγριοκοιτάζει με έναν αστείο τρόπο. «Έφυγε ο Χάρρυ;»
«Ναι και μου είπε να σου πω ότι πέρασε πολύ ωραία και σε ευχαριστεί για την φιλοξενία» επαναλαμβάνω τις λέξεις του Χάρρυ, στριφογυρίζοντας τα μάτια μου .
«Ο Χάρρυ είναι τόσο γενναιόδωρος. Είναι πολύ γλυκό αγόρι. Καμία σχέση με σένα αν γινόσουν διάσημη. Ο υπόλοιπος κόσμος ίσως να ήταν περισσότερο σαν αυτόν. Με βοήθησε με το σκούπισμα όλη την ημέρα, ύστερα με την ηλεκτρική σκούπα. Ειλικρινά, αυτό το αγόρι...» δεν την προσέχω μετά από αυτό.
Καθώς η γιαγιά μου λέει τον Harry 'Ο Τέλειος διάσημος' Styles, δεν μπορούσα να σταματήσω να σκέφτομαι την εκδρομή στο Ντονκάστερ με τον Νάιαλ.
Η οδήγηση θα είναι μόνο μια ώρα το πολύ. Δεν είναι μακριά αλλά, αυτό σημαίνει μία ολόκληρη μέρα με τον Νάιαλ. Μόνο με τον Νάιαλ.
Όσο και αν μισώ να το παραδεχτώ, εκείνος είναι κάτι το ιδιαίτερο. Έχει μια ειλικρίνεια που με κάνει να θέλω να του πω όλα τα σκοτεινά μου μυστικά. Σαν να μην υπάρχει μυστική πλευρά με τον Νάιαλ από τους One Direction, απλώς ο Νάιαλ. Αγνός, ειλικρινής Νάιαλ.
Δεν ξέρω. Είναι το πρώτο άτομο το οποίο μου υπενθυμίζει πώς θα ήταν να είμαι χαρούμενη, ξέρεις. Ειλικρινά, αν ήμουν γύρω από ανθρώπους όπως τον Νάιαλ και τον Χάρρυ, θα μπορούσαν να δω τον εαυτό μου χαρούμενο στο μέλλον.
Μόνο η σκέψη με ενθουσιάζει.
«...ο Χάρρυ θα ήταν το τέλειο εγγόνι»
«Έι, γιαγιά. Είμαι ακριβώς εδώ.» Γελάω, ακουμπώντας τους αγώνες μου στο τραπέζι και τη παλάμη μου στο σαγόνι μου.
«Ξέρεις ότι είναι αλήθεια» μου κλείνει το μάτι και σέρνει τα χέρια της στο ροζ, φλοράλ γάντι και βάζοντας το ταψί στον φούρνο. Ενώ είναι γυρισμένη με την πλάτη, γρήγορα αρπάζω με το πιρούνι ζύμη, όπως συνήθιζα να κάνω μικρή.
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
Anonymous n.h. (greek translation)
FanfictionΠοιος είπε ότι το twitter δεν μπόρει σώσει ζωές; Writer: @samemistakes
