Anonymous n.h. (greek translation)

Chapter 34

Ν Ι Α LL L

Πώς να της πω ότι είμαι ο καλύτερος της φίλος από το twitter ; Εννοώ, με όλα αυτά που μου είπε για μένα (χωρίς να ξέρει ποιος στα αλήθεια είμαι) .Αμφιβάλω αν θα είναι τόσο ευχαριστημένη με αυτό.

Αλλά ίσως θα μπορούσε να είναι ενθουσιασμένη, ίσως γίνουμε ακόμη καλύτεροι φίλοι.

Μήπως με μεταχειρίζεται; Αυτό είναι που φοβάμαι. Θεέ μου, ακούγομαι σαν τη Χάννα Μοντάνα. Αυτό είναι χειρότερο, η Χάννα ήξερε την Λίλυ πολύ καιρό πριν της πει για το μυστικό της. Βέβαια, ξέρω την Τζέσσικα online αλλά αυτό είναι τελείως διαφορετικό.

Είναι αδιάλλακτη φαν. Είναι ερωτευμένη με τον Νάιαλ Χοράν από τους One Direction ,όχι τον Νάιαλ από το Mullingar ,παρόλο που αυτό μπορεί να σκέφτεται. Ξέρει τον Νάιαλ από το Twitter περισσότερο και από τα δύο boyband , και είμαι Ιρλανδός, αλλά εκείνη δεν το ξέρει. Ωραία, έχω κρίσι ταυτότητας.

Ποιος είμαι; –γαμώτό Λίαμ, με έκανες να δω το Les Mis ξανά και ξανά και ξανά. Αυτός φταίει.

Όχι, αλλά σοβαρά ποιος είμαι; Είμαι ένα μέλος από ένα συγκρότημα, ένας ντόπιος Ιρλανδός ή ένα ιντερνετικό- παρανοϊκό αγόρι; Ειλικρινά, δεν ξέρω πια.

«Σε ξέρω από κάπου....» αρχίζω άνετα, διακριτικά. Η Τζέσσικα, η οποία μόλις σταμάτησε να κλαίει , κάθισε δίπλα μου στο κρεβάτι της, ο αδερφός της μας άφησε μόνους μας για να συστηθούμε πλήρως. Παίζει με τον επίδεσμο που είναι τυλιγμένο γύρω στα χέρια της, ζαρώνω όταν παρατηρώ μια σταγόνα ενός κόκκινου να στάζει από το υλικό.

Η Τζέσσικα κοιτάει πάνω σε μένα για ένα μόνο δευτερόλεπτο πριν κοιτάξει κάτω στα πόδια της, και τα μάγουλα της κοκκινίζουν, «Oh?» βήχει.

Είναι αξιολάτρευτη. «Ναιι, απλώς δεν μπορώ να θυμηθώ πού...» Έλα Τζέσσικα. Είμαι ο Ν.

«Στο τουίτερ ίσως;» μουρμουρίζει, ανακατεύοντας τα μακριά μαλλιά της.

Ναι! Η συνείδηση μου ζητωκραυγάζει. Νιώθω σαν να χορεύω, κάνοντας τον Ιρλανδικό χορό, σαν να ήταν όταν την είδα για πρώτη φορά.

«Ακούγεται σωστό» δεν προσπαθώ να διώξω το χαμόγελο στο πρόσωπο μου. Ξέρει ποιος είμαι, ξέρει ότι είμαι ο Ν.

Γελάει ελαφρά κοιτώντας προς εμένα. «Ήμουν τόσο χαρούμενη όταν μου έστειλες μήνυμα , φρίκαρα» παραδέχεται, το γέλιο της κοκκινίζει τα μάγουλα της «Ακόμη περισσότερο όταν με ακολούθησες»

Τι; Γιατί να φρίκαρε εάν ήμουν απλά ένας άγνωστος;

«Γιατί;» γελάω σιγανά, μπερδεύτηκα.

«Επειδή» αναστενάζει, πέφτοντας πίσω και ξαπλώνοντας κάτω στο άνετο στρώμα, «Είχα ονειρευτεί αυτή τη στιγμή εδώ και τέσσερα χρόνια. O Niall Horan , ο απόλυτος σωτήρας μου, με ακολούθησε στο twitter, εμένα από όλους τους ανθρώπους!»

Όου, αναστενάζω από μέσα μου. Δεν ξέρει ποιος είμαι.

Ίσως να μην πρέπει να ξέρει, ίσως θα μπορούσα να αρχίσω από την αρχή. Αυτό θα μπορούσε να με σκοτώσει αν έκανα πράγματα κρυφά πράγματα μεταξύ μας, αν έκανα δεν θα μπορούσαμε να είμαστε πια φίλοι.

«Με έκανες χαρούμενη όταν απάντησες» λέω, ξαπλώνοντας κάτω με εκέινη.

Δεν πρέπει να το μάθει ακόμα.