Anonymous n.h. (greek translation)

Chapter 44

Τ Ζ Ε Σ Σ Ι Κ Α

H Wattpad εφαρμογή είναι άγγιχτη πολύ καιρό από τότε που ο Νάιαλ έχει έρθει να μείνει με μας.

Απλώς κάθεται εκεί, στο κινητό μου, φαίνεται τόσο δελεαστικό. Με εκείνο το πορτοκαλί λογότυπο να με παρασέρνει

Δεν είναι ωραίο ,να διαβάζω fanfiction όταν ο Niall James Horan έμενε στο σπίτι .Αλλά, παρόλα αυτά ο πειρασμός ήταν δύσκολο να το αγνοήσω

Άντε Τζέσσι. Ποτέ δεν θα το μάθει. Παίζει ποδόσφαιρο ούτως η άλλως

Κοιτάζοντας πίσω από τον ώμο μου , τσεκάρω γρήγορα το περιβάλλον γύρω μου..

Η ακτή είναι καθαρή Τζεσς. Απλώς διάβασε ένα μικρό κομμάτι, ίσως μια μικρή σκηνή. Ξέρεις ότι το θέλεις...

Ναι, θα το κάνω

Χαμογελώντας ,αρπάζω τα κινητό μου χωρίς να χάσω χρόνο κάνω κλικ στο Wattpad.

Fanfiction, πόσο μου λείψατε

Λίγα λεπτά αργότερα, ήμουν σε ένα πικάντικο κεφάλαιο ,φυσικά με τον Νάιαλ

«Σου αρέσει αυτό ,μωρό μου;» ο Νάιαλ βγάζει το παντελόνι του, οι γοφοί του συνεχίζουν να τρίβονται εναντίων μου.

«Γαμώτο ,Νάιαλ»

«Γεια Τζεσς , τι διαβάζεις;» με ένα ουρλιαχτό, το κινητό μου εκτοξεύεται στο πάτωμα . «Λοιπόν, αυτός είναι ένας τρόπος να μην μάθω τι διαβάζεις»

«Ιησούς Χριστός, Νάιαλ. Το βρίσκεις ευχάριστο να με φοβίζεις;» Στρίβω γύρω από τον καναπέ για να αντιμετωπίσω έναν Ιρλανδό ο οποίος γελάει.

«Περίμενα μέχρι να κατέβεις τα σκαλιά, αλλά ήταν απλώς τόσο αστείο»

«Είσαι ξεκαρδιστικός» Γελάω σαρκαστικά καθώς περπατάει προς το πίσω μέρος του καναπέ, κλίνοντας προς τα κάτω ώστε τα μάτια του να είναι στο ίδιο επίπεδο με μένα

«Το ξέρω» χαμογελάει «Θες να παίξουμε λίγο ποδόσφαιρο;»

«Τρέχοντας σε μια λασπωμένη αυλή, κυνηγώντας μια ηλίθια μπάλα, μόνο για να την χτυπήσω σε έναν φράχτη αντί για ένα καθώς πρέπει γκολ;» ρωτάω , με ένα ψεύτικο χαμόγελο «Ναι παρακαλώ» μουρμουρίζω , σαρκαστικά φυσικά.

«Ωραία, ετοιμάσου»

*

«Τα αθλήματα δεν είναι το φόρτε μου» Ανακοινώνω στον αδερφό μου και στο Νάιαλ καθώς περπατώ προς τα έξω, σταυρώνω τους ώμους καθώς παγωμένος αέρας διαρρέει μέσα από τη ζακέτα μου, παγώνοντας τα κόκαλα μου . Μισώ να είμαι έξω.