Let Me Be The One

Chapter 28: Feeling ko pinagtaksilan ko sila

Nagbackread ako and I found out na 2 days and 1 night ang nilagay kong days for this fieldtrip nila. Papalitan ko na ah, gagawin kong 3 days and 2 nights. Sorry!!!

Chapter 28: Feeling ko pinagtaksilan ko sila

I'm inside our room and it's already 12mn. Tulog na ang mga roommates ko but I'm still awake. Super napagod sila sa sayawan kanina, considering that I didn't participate, I'm not tired.

I'm super bothered talaga dun sa lalaki sa harap ng inn. Eventhough, it's way past my bedtime, I can't fall asleep. My guts are telling me that, that guy is the one I'm supposed to meet, not my boyfriend.

Kahit hindi pa ako sure kung ano ang totoo, I'm feeling extremely guilty.

If siya talaga ang kameet up ko, he's been waiting for an hour and half in that cold weather nung nakita ko siya. I pray that he's not that stubborn and decided to go back to their room.

Pero, the guilt is still killing me, kahit ilang beses ko ng iniisip na nasa room na siya at getting warmed up by his blanket, I can't escape the guilt.

Kaya I decided to go out.

"Para makatulog na ako ng mahimbing," sabi ko sa sarili ko. Nagsuot ako ng hoodie, scarf and gloves. Nakajogging pants naman ako, so I'm feeling warm. Nagdala ako ng extra hoodie, in case na he's still there.

Tahimik akong lumabas ng room namin, and thank God, open pa ang lights sa corridor. Kahit medyo natatakot ako dahil it's too quite, except for the sounds of leaves na hinahangin, nagderederetso ako papuntang lobby. Buti na lang nasa first floor kami so hindi ko maeexperience ang horror ng stairs hahaha nagawa ko pang magbiro kahit natatakot na ako.

"Sana he's not there," mantra ko.

Pagdating ko sa lobby, wala na yung receptionist, nagcr yata or what, buti nakaopen pa din ang lights. 24/7 open tong inn. Hindi lang naman kami ang nagstestay dito eh, so open pa din siya.

Nagderetso na ako palabas, and to my surprise, wala ng tao doon. Tsaka lang ako nakahinga ng maluwag.

Baka nga hindi talaga ako ang kameet up noon? Baka nag eemo lang siya that time. I'm super relieved na.

Di pa ako dumeretso ng room. Iinom ako ng warm milk para makatulog ako ng mahimbing. So sa first floor lang din ang cafeteria, pero medyo malayo sa room namin at sa ibang way pa ito.

Pagkarating ko doon, may isang tao din na naisip magmilk or hot drink bago matulog. Buti na lang kasi I'm scared na mag isa lang dito, kahit di naman creepy ang itsura ng inn na ito. Nakakatakot pa din mag isa.

Nung makalapit lapit ako, nakatalikod yung kasama ko eh. Di ko madistinguish kung guy o gal because nakasuot yung hood niya. Napansin kong familiar yung jacket na suot niya.

Huminto pa ako para isipin kung sino siya, makikitabi na ako sa kanya para di nakakatakot. Isip ako ng isip hanggang sa humarap siya at nakita kong si Maf iyon.

Yay! "Maf!!" Sigaw ko na medyo mahina sabay lapit sa kanya. Kinunotan niya ako ng kilay at napansin niyang may dala akong extrang jacket kaya napataas pa ang kilay nito. Ay, ang sungit naman nito. Moody nga pala siya today. Daig niya pa ako kapag may dalaw ako eh.

"Ang ingay mong babae ka, alam mo bang tulog na lahat?" sabi niya ng mahinang boses, ang lakas kasi mag echo ng boses namin kasi sobrang tahimik ng lugar.

"Sorry na, pero tabi tayo ah. Iinom din ako ng milk," sabi ko. Buti na lang sa table, may nakaprepare ng cup, spoon, condiments, sugar, milk, choco powder, coffee etc. Tapos nakaupo pa si Maf malapit sa water dispenser, kaya doon na lang ako kukuha ng warm water.