Project: Black Out (Philippines: Year 2300 Prequel) #Wattys2016 #Trailblazers

Chapter 14: Time Will Tell (Ang Oras ang Makakapagsabi)

Time is a sort of river of passing events, and strong is its current; no sooner is a thing brought to sight than it is swept by and another takes its place, and this too will be swept away.

-Marcus Aurelius

Hindi kumilos si Black Out mula sa kanyang kinatatayuan. Hinintay niya ang susunod na gagawin ng pulis na iyon. Huminga siya ng malalim at ihinanda ang kanyang sarili sa puwedeng mangyari. Nakabukas man ang mga hologram screen ay tila nagiging anino lamang siya dahil sa liwanag mula sa kanyang likuran.

"Sir ah...pahi-pahinga din," wikang muli ng pulis at akmang aalis. Tumango lamang si Black Out bilang pagsang-ayon.Naglakad naman palayo ang pulis na iyon at isinarang muli ang pinto. Nang makaalis ay nagmadali na si Black Out na kunin pa ang ilang file na nalilink sa kanyang target. Matapos niyon ay agad niyang pinatay ang mga hologram screens. Nagswipe na muli sa security lock ng pinto at muling naging pula ang ilaw nito.

Sa pinakatuktok ng gusaling iyon nadatnan niya ang kanyang sarili habang pinagmamasdan ang malawak na tila pinsala at karangyaan. Kitang-kita niya ang kaibahan ng mga border ng mga bid at bidder. Nasa gitna siya ng dalawang magkaibang mundo na unti-unting nagiging sakit sa kanyang mga mata. Ang mga ilaw sa kabihasnan ay ang nasasakupang bidder district ng lungsod ng Maynila at ang tanging mga apoy na nagsisilbing ilaw lamang ay ang mga lugar ng mga bid. Kabi-kabila naman ang mga nagaganap na pagsabog at pagkabasag ng kung ano-anong mga kagamitan. May mga ingay ng mga sirena sa di kalayuan at may mga hiyawan ng mga taong nagkakakumprontahan at nagkakagirian. Inapak niya ang kanyang kanang paa sa gutter ng roof top hanggang sa ang kanyang dalawang paa ay nakaapak na dito. Mahangin nang mga panahong iyon, ang hangin ay tila dinadala siya pabalik sa kanyang kinatatayuan. Ang dulo ng kanyang trench coat ay halos liparin paitaas sa kanyang likuran. Ang kanyang mahabang buhok na nakatali lamang sa kanyang likuran ay hinahangin din. Tinanggal niya ang tali at hinayaan niyang liparin ang may kahaban niyang buhok. Ang ilang piraso ay tinatakpan ang kanyang maskara. Ang maskara na nagpapakilala sa kanya bilang Black Out.

Inangat niya ang kanyang kaliwang kamay at ibinuka niya ang kanyang palad. Lumabas ang isang hologram screen na nagpapakita ng kanyang target. Isang lalaki na may kalakihan ang mukha. Nakasimangot ito at marahil sa bugbog ay tila naging bato-batona ang mukha nito. May band aid pa ito sa kanyang kanang pisngi na nagpapakita ng sugat. Tila isang marka ng hiwa ng kutsilyo pababa sa kanyang labi.

"Sebastian...Sebastian "Dano" Reynoso. Professional grappler. 6 feet, 3 inches. Weight...210. Malaki ang katawan, mukha namang walang utak...sapat lang ang utak niya para higitin ang baril na 'yon..."

Unti-unti namang nagbabalik sa kanyang alaala ang gabing iyon, ang gabi na namatay ang kanyang ina. Muli na naman niyang naririnig ang kalansing ng mga barya sa nagyeyelong semento dahil sa pagbato ng isang supot ng barya sa mukha ng kanyang in ang isanglalaking may kalakihan din ang katawan dahil sa katabaan. Ang lalaking iyon ang nag-utos upang barilin ang kanyang ina habang kapit siya sa leeg ng lalaking iyon na tinatawag na "Dano". Isang utos lang at walang awang hinigit ng lalaking iyon ang kanyang baril, tumilapon sa nagyeyelong sahig ang mga barya, at ang imahe ng kanyang ina na nakadilat lamang sa kawalan habang tumutulo ang dugo mula sa kanyang noo ang kanyang nakita.

Inis ang kanyang nararamdaman sa pagkakataong iyon ngunit kontrolado niya ang kanyang emosyon. Isinara niya ang hologram screen sa kanyang kaliwang kamay mula sa parte ng kanyang pulso at muli itong ibinalik sa bulsa ng kanyang trench coat.

"Sa ganito kagulong sitwasyon...saan ka ba puwedeng hanapin?" usal niya.

Muli niyang narinig ang mga sirena ng mga pulis na kalalabas lamang din sa gusaling iyon sa kanyang ibaba. Pinagmasdan niya ang halos limang hover police car habang humaharurot papalayo. Sa kanyang kinatatayuan ay agad siyang tumalikod sa bangin na kanyang kinatatayuan. Nagfree fall at hinayaang dalhin ang kanyang katawan ng bigat at hangin pababa. Isang tadyak gamit ang kanyang kanang paa ang kanyang ginawa sa pader at sumirko siya paibaba. Isang padyak pa at hinayaan niyang itapon ang kanyang katawan sa kabilang gusali upang abutin ang isang pole. Hinawakan niya iyon at paikot na dumausdos paibaba. Agad siyang tumalikod nang makita ang isa pang hover police car na kalalabas lamang mula sa loob ng gusali na kanyang pinanggalingan. Sa loob ng eskinita ay parang isang anino lamang siyang nawala.