Shapeshifter

hoofdstuk 1

Ze opend haar ogen alleen om te zien of het al licht is buiten en dat is het. Zonnestralen schijnen naar binnen tussen de gordijnen door.
De gordijnen wiegen heen en weer op het zomerbriesje dat door het open raam naar binnen stroomt, samen met het geluid van vroege vogels.
Terwijl ze moeizaam haar hemelbed uit komt en naar het gordijn strompelde, struikelt ze bijna over de kat.
"ugh, Merlijn, kijk uit waar je slaapt!" Mompelt ze.
De zwarte kat kijkt haar boos aan, rekt zich uit en trippeld weg. Eindelijk het gordijn bereikt, gooit Mina het wagenwijd open. Licht spuit alle kanten de kamer binnen.
De ronde kamer word geheel verlicht. Knijpend met haar ogen kijkt ze naar buiten.

"kan ik dan nooit aan dit uitzicht wennen, Merlijn?" Vraagt Mina.
Merlijn mauwt toestemmend.
Het uitzicht was dan ook prachtig,
in de hele omgeving, waar je ook keek zie je boomtoppen en verre bergen. Je moet weten dat Mina hoog boven in een boom woont.
Verderop tussen de bomen komt een zweempje rook omhoog. Mina kijkt er nieuwsgierig naar.
"wat zal daar nou weer aan de hand zijn?" Vraagt ze zich hardop af.
Merlijn kijkt op en begint te blazen.
"Doe toch niet zo raar Merlijn, ik ga wel even kijken." Ze kleed zich aan in een spijkerbroek met een truitje erboven, rent naar haar schoenen om deze aan te doen. Met een tas en een boog over haar schouders en een stuk suikerbrood in haar handen, loopt ze de trap van haar boomhut af naar beneden. En begint het pad af te lopen. Richting het rookpluimpje. Terwijl ze tussen de bomen door loopt klinkt er een orkest van vroege vogels om haar heen en af en toe hoort ze het geklop van een specht. Met een diepe zucht ademt ze de geur van het woud in. Het had die nacht geregend en een heerlijke frisse geur hing tussen de bomen.
Eenmaal bij de open plek aangekomen, ziet ze dat het een oud smeulend kampvuur is. Met eromheen de resten van een hut, dit alles is omringt met schoen- en poot-afdrukken. "Wat is hier nou weer gebeurt?"