Guardian Angel

Παρτ 4

Β: Με σένα μπορεί να μην ενδιαφέρεται να μιλήσει αλλά με μένα, σίγουρα θα θέλει, είπε και με τράβηξε προς το μέρος τους.

Ν: Βάσω, είπα κάνοντας μια τελευταία προσπάθεια, αλλά που να με ακούσει.
Εκείνη την στιγμή, ο Harry και ένας ακόμα, που πρέπει να ήταν φίλος του, συζητούσαν ένθερμα για τα χρόνια τους στην... Αγγλία, νομίζω.

Β: Βάσω, χάρηκα, είπε και ετεινε το χέρι της προς τον Harry και τον άλλον τύπο που συζητούσε μαζί του.

L: Louis, παρομοίως. Από δω είναι ο φίλος μου, ο Harry.

Β: Χάρηκα για την γνωριμία.
Πρόσεξα ότι ο Harry απλώς της χαμογέλασε και έπειτα έστρεψε το βλέμμα του σε μένα.
Λέτε να του άρεζε? Μπα, αποκλείεται! Τι σκέψεις είναι αυτές που κάνεις Ναταλία, συνελθε!

Β: Πάντως, αν χρειαστείτε κάτι, οτιδήποτε, μπορείτε να μας ρωτήσετε.

L: Ευχαριστούμε, είσαι πολύ ευγενική.

Β: Τίποτα καλέ...

Ν: Αλήθεια, σε ποιο τμήμα είστε, είπα χωρίς να το καταλάβω.
Μα καλά, τι κάνεις σήμερα,  κοπέλα μου?! Ηλιθια είσαι?

Η: Στο Α1.

Β: Σοβαρά? Κι εμείς το ίδιο!
Κάτι πήγε να πει αυτός ο...χμ, Louis, αλλά χτύπησε το κουδούνι για την πρωινή συγκέντρωση κι όλοι κατεβήκαμε κάτω.
Συγκεκριμένα, εγώ κατέβαινα αργά και βασανιστικά τις γεμάτες σκόνη σκάλες( δεν καθάριζαν πολύ συχνά το Λύκειο, βλέπετε), ενώ είχα την Βάσω να με τραβάει και να με πατάει για να κατέβουμε μαζί τους.

Συγκεντρωθηκαμε στην αυλή του σχολείου. Ο διευθυντής, κύριος Μαυρόπουλος, είχε τις μαύρες του, ξανά. Ο τύπος συχαινοταν να βρίσκεται στο σχολείο και ο μόνος λόγος που ερχόταν ήταν για να κρατήσει τη θέση του.

Πήρε το μικρόφωνο και φώναξε ένα παιδί από την Δευτέρα για να πει την προσευχή. Έπειτα, τσιριξε στο μικρόφωνο και όλοι κλείσαμε τα αυτιά μας για να αποτρέψουμε αυτόν τον διαπεραστικο ήχο από το να μας τρυπήσει τα τύμπανα.

Β: Τι στο διαολο! Πόσο ακόμα θα συνεχίσει να τσιρίζει?!

Ν: Έτσι, όπως πάμε, ποτέ!
Κι ως δια μαγείας σταμάτησε.

Μ(αυροπουλος): Για ακούστε να δείτε, θα έρχεστε μόλις χτυπήσει το κουδούνι! Δε θα σας περιμένουμε εκατό χρόνια.
Στράφηκε προς ένα κορίτσι της Δευτέρας Λυκείου που άκουγε μουσική στο κινητό της.

Μ: Είναι η τελευταία φορά που θα σας δω με ακουστικά. Όταν έχουμε πρωινή συγκέντρωση δε θα τα φοράτε, με ακούτε?! Θεοδωρίδη, στο Γραφείο μου. Τώρα!!!
Ούρλιαξε στο κορίτσι με τα ακουστικά.
Οι υπόλοιποι περάστε πάνω, είπε νευριασμενος.