Guardian Angel

Παρτ 28

Μην εμπιστεύεσαι κανέναν

Αυτές οι λέξεις βουιζαν συνέχεια στο μυαλό μου. Άραγε τι να ήθελε να πει? Εννοούσε κανέναν κανέναν? Δηλαδή δεν μπορούσα να εμπιστευτώ ούτε τους φίλους μου? Ούτε τη μητέρα μου? Ούτε τον... Zayn?
Για κάποιο λόγο, μου ήρθε στο μυαλό. Δεν ξέρω αν μου άρεζε ή όχι. Πάντως, τον συμπαθούσα πολύ. Είχε κάτι διαφορετικό από τους άλλους. Ήταν ιδιαίτερα έξυπνος και παρατηρητικος κάτι που με γοήτευσε από την πρώτη στιγμή. Είχε μια ενδιαφέρουσα άποψη για τη ζωή και δε φοβόταν να την έκφραση. Ήταν τελείως διαφορετικός...

Όταν έφτασα στο σπίτι μου βρήκα την μητέρα μου να με περιμένει στην πόρτα με τα χέρια σταυρωμένα.

Μ: Επιτέλους, γύρισες. Έλα, νεαρή μου, έχουμε πολλά να συζητήσουμε, είπε με αυστηρό ύφος.

Ν: Είναι ανάγκη?

Μ: Μεγάλη.

Μπήκα στο σπίτι ξέροντας τι ακολούθησε. Καθίσαμε για φαγητό. Η Δευτέρα και η Κυριακή ήταν οι μόνες μέρες που έτρωγα μαζί με τη μητέρα μου.

Δούλευε ως γραμματέας σε ένα δικηγορικό γραφείο και είχε πολύ δουλειά τόσο τις καθημερινές όσο και τα Σάββατα. Βέβαια, την Δευτέρα ο εργοδότης της την άφηνε μία ώρα νωρίτερα (η συνηθισμένη ώρα ήταν στις 4) γιατί και ο ίδιος έκλεινε πιο νωρίς το γραφείο του.

Έτσι, είχε την ευκαιρία να μου κάνει τη ζωή δύσκολη...
Μόλις τελειωσαμε το φαγητό άρχισε η ανάκριση.

Μ: Λοιπόν, καταρχήν γιατί δεν με πήρες χθες τηλέφωνο για να μου πεις την αλήθεια?

Ν: Μα σου έστειλα μήνυμα ότι θα έμενα σε μια φίλη, είπα ανακαλώντας στη μνήμη μου το μήνυμα που είχε στείλει ο Zayn.

Μ: Δεν έμεινες όμως, σε φίλη αλλά σε φίλο που ούτε καν ξέρω!
Ήθελα να ξερα η μητέρα του δεν είχε πρόβλημα?

Όντως, που ήταν οι γονείς του Zayn?

Ν: Ήταν αρκετά κουρασμένοι όταν γύρισα, είπα για να δικαιολογηθω, και έτσι δεν ασχολήθηκαν πολύ.

Μ: Χμ... Κάποια πράγματα δεν κολλάνε το ξέρεις?

Ν: Αχ, ρε μαμά, τι θες και συ τώρα? Αφού δε βλέπεις ότι είμαι μια χαρά? Τι το σκαλίζεις? Οι άνθρωποι ήταν κουρασμένοι. Χθες έμεινα σε αυτόν γιατί όταν τελειώσαμε ήταν πολύ αργά και είπε να με φιλοξενισει και εκεί τελειώνει η ιστορία.

Μ: Και σήμερα? Πώς βρέθηκε μαζί σου?

Ν: Να.., άρχισα.

Ναταλία! Σκέψου γρήγορα μια δικαιολογία!