Guardian Angel

Παρτ 41

V(icki): Hello, Liam, it's been a while...

Li: Nicole?!

Την παρατήρησα απορημένος. Τα μακριά, ξανθά μαλλιά της είχαν αντικατασταθεί από κοντά και μαύρα.

V: Vicki, με λένε. Όχι, Nicole! Αυτή η αδύναμη έχει πεθάνει και από τις στάχτες της γεννήθηκα εγώ!

Li: Nicole, τι είναι αυτά που λες? Έλα, πάμε να φύγουμε. Είναι φανερό ότι ο "μεγάλος" σε έχει επιρρεασει.

Γύρισα προς τον "μεγάλο".

Li: Τι της έκανες, μαλακα?! Τι?!

?: Εγώ? Τίποτα. Απλά την βοήθησα να ξεκαθαρίσει κάποια πράγματα. Πάμε, Vicki?

V: Μα, φυσικά, απάντησε πιάνοντας το μπράτσο που της ετεινε ο "μεγάλος".

Li: Δεν μπορείς να το κάνεις αυτό!

V: Α, ναι? Εγώ γιατί νομίζω ότι μπορώ?

Li: Δεν μπορείς, είπα αρπαζοντας της το χέρι. Θα έρθεις μαζί μου! Μετά από όλα αυτά που έχω κάνει για σένα, δεν μπορείς να με αφήνεις έτσι!

V: Μετά από όλα αυτά που έχεις κάνει για μένα?! Δεν μας παρατάς λέω εγώ καλύτερα! Τίποτα δεν έκανες για μένα! Όλα για τον εαυτό σου τα έκανες.

Οι λέξεις που έβγαιναν από το στόμα της Nicole δεν ήταν δικές της. Τα μάτια της αστραφταν από το μίσος. Μια άγνωστη κοπέλα βρισκόταν πλέον μπροστά μου που δεν μπορούσα να αναγνωρίσω. Μια άγνωστη με το όνομα Vicki.

Η Nicole είχε πεθάνει.

Li: Ναι, έχεις δίκιο... Η Nicole έχει πεθάνει... Η Nicole που ήξερα δε θα μου φέρονταν ποτέ έτσι.

Γύρισα το βλέμμα μου προς τον "μεγάλο".

Li: Αυτό δε θα περάσει έτσι! Θα μάθω τι της έκανες. Θα σε κάνω να πληρώσεις! Αυτό στο υπογράφω! Πριν τελειώσει αυτή η ιστορία θα πέσεις νεκρός από το χέρι μου...

Ναταλίας ΡΟV
Βγήκα από το νοσοκομείο μαζί με τον Harry. Κοίταξα γύρω μου για λίγο. Επεξεργαστηκα το τοπίο.

Η: Τι κοιτάς?

Ν: Τίποτα. Προσπαθώ να βάλω τις σκέψεις μου σε μια τάξη.

Η: Κοιτάζοντας την πόλη?

Ν: Ακριβώς.

Η: Πολύ περίεργη είσαι το ξέρεις?

Ν: Ουου, μου το λένε συχνά.

Ο Harry γέλασε.

Η: Καλύτερα να πηγαίνουμε. Τι λες?

Κούνησα το κεφάλι μου καταφατικά. Δεν ήθελα να μείνω περισσότερο.

Με πήγε μέχρι το σπίτι μου και εκεί αποχαιρετηστηκαμε.