Unexpected love affair

Happiness

Tama ang naging hinala ko,the day after malaman ng mga kaibigan namin ang pagbubuntis ko ay agad nilang pinaalam sa mga magulang namin. Papsie immediately called us para pauwiin kami.

"Brandi,umuwi na kayo para maalagaan ka ng maayos dito,mapapagod ka dyan"

"No,dito lang muna ako papsie,two days nalang naman eh and I'm still safe three weeks pa lang naman itong pinagbubuntis ko"

Wala silang nagawa sa gusto kong mangyari,we stay until it's time for all of us to go home.

Paolo and I make sure that the baby is safe,we even went to a clinic near the resort we stayed. They've done the test,that's when we found out how many weeks the baby in my tummy. I can still do what I wanted to do without harming the baby. The doctor also inform us about sexual intercourse during my pregnancy,the dos and don'ts,Paolo listen to it,I can't! It's embarrassing.

Normal lang ang lahat,parang hindi ako buntis kung makipagkulitan sa kanila. Si Paolo laging nakasaway sa lahat ng kilos ko,ang sweet nya,hindi nya ako pinapagalitan,kinikiss lang niya ako pag napapasobra na ang kakulitan ko. Ayaw daw nya akong ma stresss kaya siya nalang daw ang mag aadjust para sa akin. Perks of having a loving boyfriend, what more can I ask for? Nothing!

Coming back home after an adventurous vacation is not ideal for me,not when our parents acts too caring on my pregnancy.

We've been to the doctor for my check up para daw makasiguradong hindi napaano so baby ng mag flight kami pabalik ng pilipinas. Kung hindi ko lang siguro sila mga magulang ay pinalayas ko na sila sa harapan ko sa sobrang ka-OA-yan.

I wanted to go back to school pero hindi na nila ako pinayagan. Kaya I'm stuck up here sa bahay namin o sa bahay nila Paolo. Ayaw nila akong ma stress sa pag aaral,kaya pagkapanganak ko nalang daw ako bumalik sa pag aaral ulit. I can't argue to them about it kasi lahat sila iyon ang sinasabi. I got upset at first but Paolo make me understand the situation. They just want the best for me and my baby.

"Paolo!" Sigaw ko

Naandito ako ngayon sa bahay ng parents ko,dahil namiss daw nila ako. I know I'm being a pain in the arse,everytime I'm here. Particularly kay kuya,ewan ko ba,ayaw ko talaga nakikita ang mukha niya eh. Noon naman kami ang laging magkasama sa mga kalokohan. Si Vhodka naman hindi ko nakikita masyado kasi busy siya sa study saka kay Rence.

Pero imbes na si Pao ang dumating ay si papsie at mamsie ang bumungad sa akin.

"Honey! What's wrong? May masakit ba? Tell us" halata ang pag aalala sa tinig ni papsie.

"Asan si Paolo? I want him! Papsie si kuya ang panget,ayoko sa kanya"

"Hoy,Brandi! Sumosobra ka na ha,kararating ko lang eh"

Sabi ni kuya mula sa likod ng mga magulang namin. Pero hindi ko siya pinansin. Lumapit ako kay mamsie at yumakap habang naiyak na.

"See Ma,Pa! Pinapagalitan niya ako,ayaw nya sa akin" then I cried again.

"Brandi, ang arte mo..."

"Walter! Tama na,buntis ang kapatid mo,pagpasensyahan mo na,parang hindi ka na nasanay"

"Pero Pa"

"Ma! Nasaan si Paolo? Gusto ko ng umuwi"

I didn't know being pregnant is this difficult,I'm not regretting any of it,it's just the hormones making you feel so wierd. Plus the morning sickness and craving for food that I never like.

"Sweetie, May gusto ka bang kainin?" Pao asked me.

Sinundo na niya ako sa bahay ng mga magulang ko. After ng school nya,ngayon pauwi na kami,ang saya ko.