His Personal Driver

HPD 24

[ 24 ]

Paul's POV

Hanggang ngayon ay hindi ko maintindihan bakit ganoon na lang si Sherlyn sa amin kanina sa loob. Halos ipalipad ko na ang sasakyan kanina kay Nichole nang malaman ko ang nangyari.

She's one of the victims sa nangyaring aksidente kagabi sa EDSA. Nabangga ng isang bus ang sinasakyan nilang jeep. Damn that bus driver! He deserves more to die than of those innocent jeepney passengers.

My hands were shaking while in the car. What will I do kapag may nangyaring masama kay Sherlyn? I cannot afford to lose again someone because of fucking vehicle accident! Mom and Dad must be the first and last.

Pero pinaalis niya lang kami sa loob. Ganoon na lang iyon?

"She looks mad..." Nichole said.

Napatingin ako kay Nichole.

"And why?"

Nagkibit-balikat lang siya. "I don't know. Baka masama pa rin ang pakiramdam niya. I guess we should talk to her doctor na lang."

Napatango rin naman sina Ninong at Manang Pilar.

Nichole has a point. We should talk to the doctor at baka may mga kakailanganin pa para sa pagpapagaling ni Sherlyn. I want an assurance from her doctor na wala na nga talagang problema.

"Kayo ho ba ang relatives ni Ms. Sherlyn Arpiza?"

"Yes, her only relatives here in Manila." Nichole answered with confidence. Kahit magkaiba ang kinalakihan nila, may similarities pa rin talaga sila ng ate niya. Kung alam niya lang na kapatid niya talaga si Sherlyn.

"How is she, Doc?" Tanong ni Ninong.

I can see all the worries in his eyes. Kahit hindi niya ipakita, I know he wants to be a father to Sherlyn. I just don't know what are his reasons for keeping it from us.

"She is fine now. Nagkaroon lang siya ng ilang sugat at mga pasa sa katawan. We're just a little worried dahil sa tuluy-tuloy na pag-iyak niya kanina. I know it is normal for a mother to feel such pain but I must say, hindi makakabuti sa kanya ngayon ang ma-stress ng sobra. She needs to have enough rest."

Nagkatinginan kaming lahat sa sinabi ng doctor. What did she say?

"W-What do you mean, Doc?" Parang kinakabahan ako sa sasabihin sa amin ng doctor.

"I'm talking about the baby. We're really sorry if we did not able to save the child. We already lost the child bago pa madala rito sa amin ang pasiyente."

Para akong naging yelo sa kinauupuan ko. We're all shocked.

"You mean Doc, she's pregnant?!" Gulat na tanong ni Nichole.

Napatakip ng bibig si Manang habang si Nichole ay nagtatanong na tingin ang binigay sa akin. Nanatili lang tahimik si Ninong pero makikita rin sa mga mata niya ang pagkagulat.

We're all looking now at the doctor... waiting for her answer.

Nagtatakang tiningnan niya rin kami.

"Yes. Hindi niya ba nasabi sa inyo ang tungkol dito?"

Nanlamig ang buong katawan ko. I slowly closed my fists.

Tumayo ako sa upuan at lumabas sa opisina ng doctor.