Rozdział 30. Żyjąc w ciągłym strachu

1.2K 104 0
                                    

Emma i James ujrzeli metrowego, śnieżnobiałego królika ubranego w nietypowy, niebieski garnitur z wielką, pomarańczową muszką i naszyjnikiem przewieszonym na szyi z ogromnym, metalowym zegarem.

Zwierzątko nerwowo biegało po swoim pokoju

Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.

Zwierzątko nerwowo biegało po swoim pokoju.

-Zostawcie mnie w spokoju! - krzyczał królik - przecież ja nic nie zrobiłem!
-Spokojnie, uspokój się - odezwała się Emma.
-Czy to ty jesteś Szalonym Królikiem? - spytał James.

Królik zatrzymał się i zwrócił swój wzrok ku chłopakowi.

-Tak...tak to ja jestem Szalonym Królikiem - odpowiedział zmieszanym głosem - a wy? Kim jesteście? Pewnie sługami Nekrota?!
-Nie - rzekła Emma - przybyliśmy tutaj, aby ocalić twoją krainę.
-Ocalić ją? - spytał zdziwiony królik - chcecie ją ocalić od tego całego chaosu?
-Tak - powiedziała Emma - dokładnie tak.
-Potrzebujemy twojej pomocy - wtrącił James - chcemy się dowiedzieć, jaka bestia stworzona przez Nekrota opanowała twoją krainę?
-O rety! - zwrócił się do Emmy królik - czy to ty jesteś tą naznaczoną przez los?
-Tak, to ja - potwierdziła Emma.
-Świetnie! W końcu nasza kraina będzie wolna! - uradowało się zwierzę.
-Tak. Postaramy się znów przywrócić tutaj spokój - tłumaczyła dziewczyna.
-To nie będzie takie proste - rzekł królik - to coś co dręczy naszą krainę może być wszędzie. Tego czegoś nie widać. To zjawa.
-Zjawa? - wtrącił się James.
-Zaraz. Jeśli to zjawa, to jak możemy z tym czymś walczyć? - spytała Emma.
-To bardzo skomplikowane - powiedział królik - ale postaram się wam to jakoś wytłumaczyć. Otóż, to jest coś w stylu ducha. Potrafi pożyczyć sobie ciało każdego i kierować jego czynami. Co więcej jeśli po jakimś czasie opuszcza to ciało, nosiciel tej zjawy nic nie pamięta, nie jest w stanie przypomnieć sobie co się wydarzyło i co w tym czasie robił, bo nie był sobą.
-Chwileczkę - rzekła nastolatka - to jak można to coś pokonać?
-Jest na to tylko jeden sposób - tłumaczył królik - trzeba zabić osobę, która jest w danej chwili opętana.
-Co takiego? - przeraziła się Emma - to okropne.
-Niestety to jedyny sposób.
-Jak mamy poznać osobę opętaną? - spytał James.
-Oj poznacie. Nie będzie wtedy sobą, jej zachowanie, czyny i wszystko inne się zmieni.

James i Emma spojrzeli na siebie niepewnie.

-Ta zjawa często pożycza sobie ciało osoby, którą trudno jest zabić. Wtedy czuje się tam bezpiecznie.
-To straszne - powiedziała Emma.
-Musicie iść. I tak za dużo wam już powiedziałem - rzekł królik - on może nas teraz obserwować, słyszeć naszą rozmowę i donieść o tym Nekrotowi. Wynoście się! Będę miał przez was same kłopoty!

Nagle coś się stało. Emma poczuła się niewyraźnie. Wszystko, cały obraz rozmazał jej się przed oczami jak odbicie w tafli wody, do której przed chwilą wrzucono kamień. Po chwili wszystko się oddaliło i dookoła dziewczyny pojawiła się biała, pusta przestrzeń. Powietrze stało się ciężkie. Nagle dziewczynę dopadły halucynacje. Dookoła niej pojawiły się przeróżne postacie, które napotkała w przeszłości. Była tam Dagmara, James, jaszczurowaty mężczyzna, Meduza, Madness, Drak, Rafi, cyklopy, Centaur, Gryf, Uzdrowiciel, Szalony Królik, a nawet wielki wilk. Wszyscy wpatrywali się w nastolatkę. Nagle wszyscy rozpłynęli się w powietrzu jak gęsta mgła. Emma otworzyła oczy budząc się na chłodnej ścieżce, którą wcześniej razem z Jamesem podążała. Chłopak leżał obok niej.

-Co się stało? - spytał James.
-Nie wiem. Byliśmy u Szalonego Królika kiedy nagle odpłynełam - wytłumaczyła Emma.

Nagle dostrzegła małą, papierową karteczkę. Otworzyła ją i zaczeła czytać : "No. To już wiesz kim lub czym jestem. Szczerze. Nie obchodzi mnie to. Nigdy ze mną nie wygracie. Zabiję was psychicznie. Chyba, że... wykonasz jeszcze jedno zadanie Emmo. Tym razem pojawię się w nim osobiście. W zadaniu tym będziesz musiała zdać się wyłącznie na swój instynkt. Widziałaś te wszystkie osoby, które kiedyś napotkałaś w przeszłości??? Ułożę wszystkich w jednym rzędzie, a ty musisz wskazać osobę, w której obecnie będę przebywał. UWAGA! Postanowiłem to troszkę utrudnić. Nikt nie będzie nic robił, ani nic mówił. Nawet nie ruszą się z miejsca... jeśli znajdziesz osobę opętaną i ją zabijesz, otrzymasz NAGRODĘ! Jeśli chcesz przystąpić do tego zadania zniszcz tą wiadomość. Jesteś odważną dziewczynką... wyzywam cię na pojedynek. CZAS we własnej osobię...".

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
Następny rozdział w piątek :) zapraszam

Poszukiwana za odmiennośćOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz