Surprise

126 44 24
                                    

Chapter Five..

I did my best to avoid myself from being in trouble again. Mainly because alam kong once I got myself into trouble no one in here will probably help me. The perks of being so over confident and full of pride. Ayoko kasi talagang umasa kay Chase, kaya hanggang kaya ko.. mas gugustuhin kong layuan sila kesa humingi ng tulong.

"You okay?" Rachel asked me for the nth time. Sa totoo lang naririndi na ako.

I know they're really doing their best to make me feel okay.. but still, hindi ko pa talaga kayang tanggapin 'yung fact na stucked na talaga ako dito. Idagdag mo pa 'yung thought na hindi talaga safe dito, nakakaloko lang.

"If you need something you can approach us," dagdag pa ni Quincy. A nod was my only answer. Ayoko naman talagang ganituhin sila pero gusto kong mapag-isa.. mag-isip ng mga bagay-bagay kung bakit pinatapon ako ng parents ko dito.

There's always a reason for something.. at 'yun ang dapat kong malaman.

"Comfort room lang ako," agad na tumayo na ako at lumabas ng room. Hindi ko na hinintay pa ang sagot nilang dalawa.

I heared Rachel call out my name pero hindi ko siya nilingon. It's not safe Sarah.. muntik ka ng mapahamak nung nakaraan pero nag tatapang-tapangan ka parin ngayon. My conscience told me.

I just don't want to be dependable. Mahirap, baka pag masanay ako mahirapan na akong tumayo sa sarili ko.. all I have to do right now is to find a way.. out.

And that way out is to the Principal's office. I need to talk to whoever she/he is, I've never met him/her kaya wala akong idea.

I knocked three times pero walang sumasagot kaya naman binuksan ko na lang ang pinto. Darkness.. sobrang dilim ng paligid. Parang hindi 'to office. Ano 'ba talagang klaseng paaralan 'tong Emerie? Bakit ganito?

As I examimed the whole place, something scratched out of nowhere and there I saw an old lady, 'yung matandang babaeng nag welcome sa akin dito. As usual she still looks intimidating. May hawak siyang lampara. So that explains why I heared a scratch baka nagkiskis siya ng posporo.

"Don't you have classes for today Ms.Martinez?" kalmado pero nakakatakot na sabi niya.

Lumapit siya sa akin.

"I just want to ask something.. really important,"

"What is it?" nilapag niya 'yung lampara sa mesang nasa gilid ko tsaka naupo sa upuan na nasa tabi nito.

Paano niya nagagawang mag trabaho sa ganito kadilim na lugar?

"I want to talk to the Principal," no expression, nakatitig lang siya sa akin. Inayos ng bahagya ang salamin niya tsaka muling nagsalita.

"She's out on a vacation," my forehead creased.

Anong klaseng Principal 'yun? Pabakasyon-bakasyon lang ganun?

"Importante lang po talaga.. gusto ko lang siyang makausap,"

"I know that you're not deaf Ms.Martinez alam kong narinig mo 'yung sinabi ko, need I say more?" I sighed,

"Then can I talk to my parent's instead?" Her right brow raised up.

"Have you forgotten Ms.Martinez? Emerie High doesn't consume any electronic devices in here,"

Ugh! This sucks.. real hard!

"Anong klaseng school to?! Paano malalaman ng parent's namin kung okay lang ba kami o hindi kung kayo mismo walang telephone?!" she beamed. I just raised a voice at her but still.. kalmado parin siya.

Emerie HighWhere stories live. Discover now