Zaman Yolcuları [ZAS -2] (Tamamlandı)

36. Bölüm

Gece suskunluğunu korurken şafağın geç doğmasından korkuyordu Yeşim. Her yağmur tanesi kederin bıçak darbesiydi adeta. 

Bir intikam..

Bir yüzleşme..

Edinburgh uyuyor.. 

Cadı Claude'u görünce sarsıldığını belli etmedi. İçindeki volkan patlamıştı. Kendini zaptetmeyi başardı.

"Avcı." dedi iç çekerek.

"Av" dedi Claude. Buz gibi bakıyordu. Bean Nighe ürperdi. 

"Neden beni sevmedin?"

"Neden oğlumu öldürdün?"

Sorular gece gece birbirlerine fırlatılan hançerler gibi etkiliyordu onları. Değmeden soğuğunu hissettiren çelikler. 

Ve gökyüzü ağlıyor. Bean Nighe gücünü yitirmişçesine hıçkırmaya başlıyor. Claude kalbinin kaskatı kesildiğini hissediyor. 

Claude parmaklarının karıncalandığını hissediyor. Sırtındaki sadakta bulunan oklardan birini çekiyor. Bean Nighe gözleriyle yalvarıyor.

"Lysa nerede?" diye soruyor Claude. Bean Nighe susuyor. Claude acının verdiği öfkeyle bağırıyor.

"LYSA NEREDE!?"

"Uyuyor." diyor Bean Nighe. "Bir daha asla uyanmayacak."

Nevermore.

Şimşeklerin gürültüsü öfkeyi dindirmiyor. Gece Avcısı gözlerinden akan yaşlara rağmen buz kesilen gözlerini Bean Nighe'a dikiyor. 

"Seni seviyorum." diyor cadı.

Yayını geriyor Gece Avcısı.

"Senden nefret ediyorum. Bunu bil ve bu acıyla öl."

Ok yaydan müthiş bir ıslıkla çıkıyor.

Cadının kalbini ortadan ikiye yarıyor. 

Yere çöküyor Gece Avcısı.

Belki de ilk defa haykıra haykıra ağlıyor.

☆☆☆☆ 

Modern bir efsane yarattık mı
Yarısını hayal ettik mi
Bir düşünceden ne oldu
Kendine sakla
Kendine sakla
Sır ortaya çıktı
Sır ortaya çıktı

Doğruyu satın almak
Ve yalanı satmak
Ölmeden önce son hata
Bu gece nefes almayı unutma
Bu gece son, hoşça kal de

Sır ortaya çıktı

Hoşça kal

☆☆☆☆

Şehrin tepesinde ağır ağır uçan kartal, ağırlaşan havanın altında eziliyor. Belki de ilk defa kendinde uçacak gücü bulamıyor. Çocukların halini görüyor. Süzülerek iniyor aşağıya. Sevdiği insanları kaybetmekten korkuyor. Sahibine üzüldüğünü hissediyor. Kanatları sızlıyor. Yere konuyor usulca. Kargaların çığlıklarını duyuyor. 

Bekliyor Brave. Sabahı bekliyor. Gün doğumunun bu kedere son vereceğinin farkında.
Akıllı kuş, dua etmeye başlıyor.

Yağmur kırbacını daha da sert indiriyor yeryüzüne.

Toprağın canını yakıyor. 

Yeşim çocukların elfler tarafından iyileştirildiğini gördüğünde derin bir nefes aldı. Kayıp çocuklar iyice kendilerine geldiklerinde olanca güçleriyle ağlamaya başladılar. Elfler önce ne yapacaklarını bilemedi. Fakat sonra akıllarına şarkı söylemek geldi. Usulca söylenen nadide Elf şarkıları çocukları sakinleştirdi.