15.Bölüm

2.9K 212 18
                                    

Karşımızda türlü tüfekler ve silahlar vardı. Babam şaşkınlıkla:

-Oğlum bunlar ne?
-Abi valla bir fikrim yok. Burada bir emekli albay oturuyordu. Onun olmalı. Ama ben bu bloğa hiç girmediğim için bilmiyordum.
-Hadi toplayalım şunları.

Ben iki küçük tabanca almıştım, babam bir tüfek , iki tabanca ve Volkan abi de bir tüfek iki tabanca almıştı. Geri kalan dört tabanca ve bir tüfeği de yanda duran kamuflaj desenli çantaya koyduk. Çantanın içinde ağzına kadar kurşun vardı.
  Hızla bir üst kata çıktık. İlk dairede bir şey yoktu. İkinci dairede ise bir kadına rastladık. Kadın hamileydi. Ona da planı anlatarak yanımıza aldık. Kocasının o hamile olduğunu öğrendiği gün onu terk ettiğini söyledi. Babam:

-İsminiz neydi?
-Zeynep.
-Zeynep hanım siz dairenizden ayrılmayın. Biz sizi dediğimiz gibi bu bloğu kontrol ettikten sonra gelip alacağız.
-Peki.
-Hadi hoşçakalın.

Diğer daireye girdik. Orada da bir şey yoktu. Üst katı da kontrol edip ayrılacağımız sırada üçüncü kattan bir ses geldi. Babam:

-Üst kata gelin çocuklar.
-Abi bu o asker adam planı duymuş olmalı. Bize katılsa harika olur.
-İnşallah. Bari üçüncü katı da kontrol edelim. dedi Babam.
-Tamam abi.

Hep beraber üst kata çıktık. Volkan abinin asker dediği adam kapı da bizi bekliyordu.

-Merhaba çocuklar ben Zafer.
-Merhaba Zafer abi ben Volkan.
-Ben de Anıl. Bu da kızım Asya.
-Merhaba küçük hanım. Hadi içeri geçin.

  Sessizce içeri geçtik.

-Çocuklar plana kulak misafiri oldum.
-Abi bize katılcak mısın?
-Evet ama bir şartım var.
-Nedir abi?
-Benim kız bir torunum var. Asya yaşlarında ve buraya çok yakın bir yurtta okuyor. Hala orda olabilir. Beni arabalarınızla oraya götürceksiniz ve torunumu bulup geleceğiz. Adam iddialı devam eden konuşmasına ara verip iç çekti ve: Yazık! Yavrumun ne annesi var ne babası... Anneannesi öldükten sonra onu yurda vermek zorunda kaldım. Bir süre sessiz kaldıktan sonra:
-Peki kabul ediyoruz. Dedim. Babamlar bana şaşkınca baktı fakat herhangi bir şey demediler. Adam bize biraz bakındıktan sonra:
-Tamam o zaman görev ne? Diye sordu. Volkan abi:
-Abi görev şu an bu siteyi temizlemek.
-O kolay iş. Dedi sırıtarak. Volkan abi:
-Anıl abi sen Zeynep hanımı ve Asya'yı al daireye dön. Silahları da götür. Biz de buraları temizleyelim. Zaten az kaldı. Sende kaç gündür yoruldun. Biraz dinlen. Babam itiraz etmeden:
-Peki madem.

Hep beraber kalktık. Zafer amca silahların kendine ait olduğunu söyledi ve kullanmamıza izin verdi.
Zeynep ablayı aldıktan sonra bizim bloğa doğru yola çıktık. Giderken üç tanesini öldürdük. Babam bahçeye göz gezdirerek:

-Burayı da temizlemek lazım. Dedi.

Bizim daireye çıktığımızda annemler Zeynep ablayı soru yağmuruna tuttu.

-Kaç aylık?
-7.
-Cinsiyeti ne?
-Erkek.
-İsmi ne olacak?
-Veda diye düşünüyorum.

Bebeğin doğumuna az kalmıştı, acaba nasıl doğum yapacaktı diye düşünmeden edemedim
  Neredeyse iki saat sonra Volkan abiler geldi.

-Abi dairelerde hiç bir şey yok.
-Anladım. Herkes salona toplansın.

Babam herkesi salona topladıktan sonra konuşmaya başladı.

-Şu anda iki bloğunda tüm dairelerini temizledik. Yarın da sitenin bahçesini temizleyeceğiz. Daha sonra herkesin yakınlarını bulacağız. İnci senin babanı, Nur senin kocanı, Zafer abi senin torununu...Daha sonra herkesi güzelce istedikleri daireye yerleştireceğiz.

Herkes konuşmadan memnun işinin başına dönmüştü.

VİRÜSHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin