"Ne demek cemiyetin veletleri yarın bize geliyor baba. Hayır bakıcımıyım ben? Siz gezmeye veletler bize ben tımarhaneye bu mudur yani?"
"Kızım sadece biz gelene kadar lütfen. Hem senin arkadaşların onlar yapma böyle. Merve de gelicek. Hem film izlersiniz,oyun falan oynarsınız güzel vakit geçirirsiniz."
"Baba bana öneri sunma lütfen . Ev ünlüler geçidi gibi olucak o 15 cmli topuklu giyen barbieleri eve sokmam ben."
"Aslı sorun çıkartma sadece bir gün hadi kızım. "
"Tamam öyle olsun ama eğer birşey olursa onun kızı bunun oğlu dinlemem dalarım."
"Tamam tamam. Ayrıca öyle birşey olmayacağına eminim. Hadi şimdi dinlen. Yarın sen uyuyor olursun biz giderken."
"Tamam ama sakın beni uyandırmayın."
"Tamam benim sabırlı kızım. " dedi ve alınma öpücük kondurup odamdan çıktı.
Bende yatağıma uzanıp uykunun sevecen kollarına bıraktım kendimi.
ERTESİ SABAH...
Sabah aşağıdan gelen kahkaha ve konuşma sesleri ile kış uykumdan uyandım. Bandajı alnıma kaldırıp panduflarımı ayağıma geçirdim. Merdivenleri yalpalayarak indim salona doğru döndüm.
Kocaman bir masa sandalyelerin hepsi dolu birbirine birşeyler anlatan insan parçacıkları ile .
Kimse beni fark etmemişti. İçlerinden sadece biri beni gördü. Göktuğ. Bana gülümseyerek bakarken ben etrafa uykumdan bu şekilde uyandığım için fazlasıyla sinirliydim. Hala kimse beni görmemişti. Ben gösterirdim ama.
"Lan." diye ilk önce böğürdüm sonra devam ettim hepsine tek tek bakarak. Onlarda bağırmamdan etkilenip uzaylı görmüş gibi bana baktılar. Tamam belki uykudan yeni kalktığım tipimden etkilenmiş olabilirler.
"Bu ne be böyle mülteci kampı gibi hepiniz doluşmuşsunuz. Bana bakın şimdi ben kış uykuma geri dönüyorum eğer sesinizi duyarsam hepinizi şuanda kıymetlinizi koyduğunuz sandalyelere bağlarım ve ağzınızı bantlarım ona göre. Şimdi hepiniz zıkkımlanın sonra ses çıkartmadan takılın. Hadi iyi geceler." dedim ve merdivenlere yönelip odama ulaştım.
Kapımın açılması ile bandajın tek kenarını açtım. Kapıyı açan Göktuğdu.
"Pardon ya lavaboyu arıyordum. Yanlış adres. Neyse iyi geceler."
"Sahiden iyi mi geceler?"
Ne diyorum ben ya ?
"Ne ?" dedi ensesini kaşıyarak.
"Aman neyse. Kolidorun sonunda ki kapı."
"Peki sağol." dedi ve gülümseyerek kapıyı kapattı.
"Ulan uykumun içine eden tüm bu varlıkları pıçaklıycam ya."dedim ve yataktan kalkıp üstüme birşeyler giymek için dolabı açtım.
Beyaz gömlek ve siyah kilotlu çorap, siyah şort,beyaz spor ayakkabı ve değişiklik olsun diye siyah bir papyon taktıktan sonra saçlarımı örüp aşağı indim.
"Bence güzel,iyimser ve misafir perver bir ev sahibi olabilirim. Hadi bakalım Aslı."sonunda salona ulaştım.
Hepsine tek tek bakarak "Hoşgeldiniz." dedim gülümseyerek. Hiç birinden ses çıkmadan öylece bana bakıyorlardı.
"Sizinde burada sanırım hoşbulduk demeniz gerekiyor. Neyse ufak detayları geçiyorum. Ee nasılsınız?"
Hepsi bir ağızdan konuşmaya başlayınca tekrar sesimi yükseltmek zorunda kaldım.
