Justin's Dream Girl NL

28. Ik kan het niet meer...

>vanuit Justin<

De week is makkelijk en snel verlopen, alle shows gingen goed, nog 1 week en ik zie Hope weer !!! Ik kan niet wachten. We skypen elke avond. Alleen ik zie dat ze bedroeft is, de paparazzi achtervolgt haar al de hele week, maar volgens mij is er nog iets, ze wil het alleen niet vertellen. Maar de paparazzi word ook steeds erger, ze heeft al eens een blessure op gelopen, ze kreeg een klap tegen haar hoofd, twee dagen gelden. Elke keer weer op Skype begint ze bijna te huilen, vanwege de paparazzi. Het is vandaag zaterdag, en ik heb geen show, we zijn net aangekomen met de bus. En ik zit in de bus, met de laptop op mijn schoot. Morgen heb ik de eerste show hier, overmorgen de tweede, en dan nog een weekje en ik zie Hope weer. Ik wil graag da ze online komt op Skype, ik kijk op de klop, 11uur. Ik kan haar wel even bellen, toch? Ik pak mijn mobiel. En tik haar nummer in.

Tuut...tuut...tuut...tuut...

H:"ja met Hope!"

J:"hey , this is Justin"

>vanuit Hope<

H:"hey Justin"

Ik ben blij hem te horen, hij is de enige die mijn leven wat op vrolijkt, ik loop door het park, opeens verschijnt er een groep mensen met camera's.

H:"not again!"

Ik ren weg, naar mijn huis.

J:"What?"

H:"paparazzi !"

J:"oh no!"

Ik ren harder, ik raak de groep wat kwijt, ik ben bijna thuis, ik ren de steeg in en neem de rechtse afslag, en ren naar mijn huis, daar gesnik eindelijk, ik ga achterom snel naar binnen, en leun vermoeid tegen de deur met mijn rug, en ik zak naar benden. Ik hijg.

J:"are you at home, ... Now?"

H:" *hijg* yea *hijg*"

Ik loop naar de bank toe en ga zitten, de koppijn die ik heb sinds twee dagen terug, begint door mijn Hoofd te dringen, ik leg mijn hand er tegen, en kijkt tegen min pols op. Ik zie de sneeën van eergisteren nog duidelijk. Ik was woudend, de pijn in mijnhoofd wou niet weg, hoe dieper ik ook sneed.

J:"can you come on Skype?"

H:"yea wait a secont"

Ik pak snel een vest die op mijn kamer leg, Justin mag de sneeën niet zien. Wat zal hij wel niet denken. Ik trek de mauwen over mijn pols. En start de computer op, log me in voor Skype, en zoek Justin op. En start een video gesprek.

J:"hey baby! How your doing? "

H:"hey, bad."

J:"paparazzi ?"

H:"yea"

Ik neem de laptop op mijn schoot.

>vanuit Justin<

Ik zie dat ze tegen de tranen in haar ogen vecht, ze wil ze niet los laten. Ze houd zich sterk.

J:"i know, how they are. The paparazzi!"

H:"yea, Justin i want to be alone, sorry. I .. I .. I see you tomorrow, i see you on Skype tomorrow."

J:"allright baby, i see you on 7"

H:"yea, sorry"

J:" don't worry. I love you"

H:"yea bye"

En ze klapt de laptop dicht, waarom zei ze geen "i love you to" zoals altijd, wat is er gebeurt? Ik wou dat ik bij haar was, en haar vast kon houden, en haar troosten. Maar het kan niet, ik probeer er niet op te leten, en ga richting de zaal, alvast even alles checken.