TWENTY-THIRD

207 12 1
                                    


_Jack's POV_



"anong nagyari Pare?" pagpipilit sa akin nila Jonathan. Hindi ba sila naniniwala? Wala akong kinalaman. Pagdating ko...



Napatayo naman ako bigla tapos hahanapin ko ung babaeng un!


"Jack, san ka pupunta!" panghabol sa akin ni Stephen


"Kay B!" tipid na sabi ko


"ano?!" gulat na sabi nila. Hindi ko nalang sila pinansin. I don't care, matagal ng wala kami ni B. katuwaan lang naman na naging kami. At matagal na un. Kinalimutan ko na yun. Nangyari lang naman un kasi...


"HEY!" tawag ko dito ng makita ko na siya. She has her new friends, pagkatapos pag-awayin ni J ung 'unbreakable' kuno niya kay Kyle


"excuse me girls, MY babe is calling me" sabi niya dito saka lumapit sa akin, naglakad naman ako at sinundan ako. Pinunta ko siya sa isang tagong lugar


"Oh! Masyado ka atang aggressive ngayon Jack" sabi nito na may paarteng tawa pa. I hate it


Hinarap ko naman siya


"WHAT HAPPENED?" deretsong tanong ko, tinaasan naman niya ako ng kilay


"I don't know. Ano ba!" sabi niya kasi hinawakan ko ng mahigpit ung kamay niya..


"Tell me What Happened!" sabi ko na tinignan pa siya sa mata


Dininig ko ung explanation niya. And according to her, nahulog daw ni J yng ring niya at napulot lang daw niya ito. Tapos di na daw niya alam.


"You're a useless wannabe!" sabi ko dito. Saka umalis.


Pinuntahan ko naman si Professor Eleanor.


Nakita ko din naman si J na nakahiga.


"How's she Prof.?" pagtatanong ko, pero imbis na sagutin ako ng ok lang o hindi, sabi nya lang


"We're still finding the right treatment since wala kaming mahanap na healer. Knowing na 17 years na nung last na magkaroon ng ganun dito." Sbi niya. Tinignan ko naman si J. she look so pale. Napansin ko din na parang may hawak siya na ewan, kaso we can't loosen her grip, kaya hinayaan nalang namin.


Maybe ok na din yung nangyari kasi hindi ko na kailangang umiwas iwas sa kanya,.


'you'll survive Joey' hindi ko alam pero pagtinggin ko sa kanya agad nalang yan ang sinbi ng utak ko. I don't know but I felt the guilt.


'Mokong' hindi ko alam kung guni-guni ko lang yun pero feeling ko naringi ko siya. Feeling ko...


Tinignan ko naman sya , buti nalang at lumabas saglit si Prof, kasi may imemeet lang daw saglit. "what the hell" bulong ko


'that task, tsk! Kaya pala' patuloy ang pakikipagusap niya sa akin sa isip ko


'paanong?'pagtatanong ko


'why not try asking your mom HOW! Stupid! Ouch!' napangiti naman ako. Ewan ko kung pati un nakikita niya. Nakakatuwa lang kasi, naiimagine ko ung itsura niya, pero kung titignan ko ung tunay ibang iba. She looked like dying. She look so...


'Hey!' sabi ko dito pero di na niya ako sinagot. Tsk! =_=


'come back you Freak, I'll be waiting' sabi ko tapos umalis na. nagpaalam naman ako kay Professor Eleanor at bumalik na sa bahay ko.


A/N: hahahahXD salamat po talaga!:) yung feeling po na sabi ng sister ko ung mga author talaga unti-unti ang update chapter para dumami ung chapters.. whahaha,, relate.. sorry short UD again. dibale guys, dadamihan ko sa susunod. kakayanin! :)


comment:) read :) share :)


THIS STORY NEEDS NO TITLETahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon