de kat die alles wist

hoofdstuk 12

Ik word wakker met een knallende koppijn. Gale ligt naast me nog vredig te slapen, maar ik weet zeker dat ik dat niet meer kan. Eerst maar eens even iets innemen tegen de hoofdpijn.
Aan de ontbijttafel zijn Gale en ik heel stil. We zijn natuurlijk nog heel moe van het feestje en hebben barstende hoofdpijn. Pap en mam zijn al vrolijk aan het kletsen over koetjes en kalfjes.
'Zeg eens, zouden jullie niet eens de stal van Flow en Sintus gaan uitmesten?' Vraagt mam. Ik zucht en sta op. 'Okeee. We gaan al. Eerst even omkleden.'

Een paar minuten later staan we in de stal. Mam had gelijk, de stal is echt een vieze puinhoop. Flow en Sintus staan in een nog schoon hoekje rustig te eten. Ze komen door de viezigheid naar ons toe en begroeten ons uitbundig. 'Goed. Laten we eerst de paarden naar buiten brengen en dan de stal uitmesten' zegt Gale en hij loopt naar buiten. Sintus volgt hem op de voet. Ik loop ook naar buiten en voel Flow zacht tegen mijn rug duwen.

Ik pak een kruiwagen en een schep en ga aan het werk. Gale helpt en we bespreken een strategie om ongezien het lab in te komen. 'We kunnen nog een klein feestje organiseren?' Stelt hij voor. 'Ja kan. Of een van ons spreekt met hem af en smokkelt de ander naar binnen!' 'Ik zie het al helemaal voor me' lacht Gale.

Ik lach mee. Het is eigenlijk wel een heel slecht plan. 'Maar serieus' zeg ik. 'Het kan toch wel? Dan laat jij de achterdeur open staan en glip ik naar binnen.' Gale kijkt bedenkelijk. 'Ja het kán wel, maar wie zegt dat ik afspreek?' En hij geeft me een vette knipoog. 'Gale. Hij is jouw vriend, niet die van mij!' 'Oh nee?' Hij begint weer met lachen. 'Volgens mij vindt hij je nog steeds leuk hoor.'

Als we klaar zijn rennen we meteen naar boven. Ik stuur Frodo een appje: Hoi Frodo, zullen we van de week afspreken? Gale steekt zijn duim op. 'Wedden dat hij eerder ja zegt dan als ik het had gevraagd?' Ik geef hem een speelse duw. 'Jaja, tuurlijk. Jij bent ook een vriend van hem hoor.'

Vijf minuten later krijg ik al een berichtje Ja, gezellig! Kom je bij mij met of zonder Gale? Gale leest mee over mijn schouder. Hij barst in lachen uit en zegt met een pesterig stemmetje: 'hij is helemaal niet verliefd hoor, jij bent net zo goed een vriend.' De tranen rollen over zijn wang. 'Haha, tuuuuuurlijk Katnip, gewoon een vriend.' Ik haal mijn schouders op en stuur een berichtje terug. Ik kom zonder Gale dit keer. Dinsdag?

Na school bespreken Gale en ik het plan. 'Oké, dus ik ga met Frodo naar buiten, laat de deur open staan en hou hem bezig. Dan kan jij ongezien naar binnen.' Gale knikt. 'Ja. Dat moet wel lukken. Maar wat als de moeder van Frodo mij ziet?' Oh ja, dat is waar ook. 'Dan zeg je ehhh..' Hij springt op. 'Ik weet het! Dan zeg ik dat het een verrassing is voor Frodo en dan neem ik ook wel een pakje mee.' Ik geef hem een highfive. 'Top!!'

Dinsdag kan ik maar niet wachten tot we uit zijn. Maar de lessen lijken langer te duren dan ooit en de leraren zijn saaier dan ooit. Als de bel eindelijk gaat, sprint ik zo'n beetje het lokaal uit en sleur Frodo mee. Hij kijkt een beetje verbaasd, maar ik trek me er niks van aan. Als we buiten zijn, gaan we rustiger lopen. 'Sorry dat ik je zo mee trok, maar ik heb er gewoon zin in.' Frodo lacht. 'Het is goed hoor, ik heb er ook zin in' zegt hij met een knipoog. Hij moest eens weten...

'Wil je iets drinken?' Ik knik. 'Eh, ik wil sinaasappelsap. Hebben jullie dat?' 'Tuurlijk hebben we dat, ik zal het even halen.' En met die woorden loopt Frodo naar de keuken. Snel pak ik mijn telefoon en stuur Gale een berichtje we gaan nu wat drinken en daarna probeer ik hem naar buiten te lokken. Verstuurd. 'Dank je' zeg ik, als Frodo mij een glas sinaasappelsap geeft. 'Zullen we zo naar buiten gaan?' Vraag ik. 'Ja hoor. Kom, we gaan.'

Frodo geeft me een rondleiding door de tuin, maar ik kan mijn aandacht er niet bij houden. Ik denk de hele tijd aan Gale, die nu waarschijnlijk binnen is en misschien al in het lab is. 'Hallo?' Frodo zwaait met zijn hand voor mijn gezicht. 'Ja, sorry. Ik was even afgeleid.' Hij kijkt me ondeugend aan. 'Door wat? Of moet ik zeggen door wie?' Zegt hij met een knipoog. Ik merk dat ik rood word. 'Door eh, tja..' stotter ik. Hoe kan dat nou? Ik stotter bijna nooit. 'Geeft niet. Ik vroeg of we naar de boomhut zullen gaan of naar mijn "geheime kamer".' Wacht eens even, een geheime kamer? 'De geheime kamer.' Hij steekt zijn duim op. 'Kom maar mee.'

----------------------------
Weer een Cliffhanger :)
Sorry voor zo lang niet schrijven :(
Binnenkort wordt het hopelijk meer