de kat die alles wist

hoofdstuk 3

Als ik klaar ben met vertellen blijft Gale even stil. Dan zegt hij langzaam: 'die droom had ik ook.' Ik kijk hem verbaast aan. Hoe... 'Katniss?' 'Eh, ja. Sorry.' 'Ik denk dat ik wel weet hoe het kan. Wij zijn een tweeling en aangezien we bijna hetzelfde denken, is het niet heel gek dat we allebei dezelfde droom hadden.' 'ja, het is niet eens zo gek bedacht. Maar ik weet niet of het echt waar is.'

'Ik ook niet. We zullen er snel genoeg achter komen.' Hij springt op. 'Kom!' Ik loop hem achterna. We lopen naar de paarden. 'Zo, en nu moeten we proberen om met ze te praten.' 'Makkie.'

Ik roep Flow. Onmiddellijk komt ze naar me toe. Ik gebaar dat ze door haar knieën moet zakken. Ze twijfelt, en dan doet ze het. Ik heb haar heel lang geleden dit trucje geleerd, en nog veel meer. Als ze weer normaal gaat staan komt ze naast me staan. Ze duwt zacht met haar snuit in mijn hand als teken dat alles goed is. Ineens weet ik het. Die droom was niet nep. Ik kan echt met dieren praten.

'Het werkt!' Ik ben zo blij. Gale ook. Samen rennen we naar het meer en we doen in het water een gek dansje. De paarden komen ook. Ze hebben gemerkt dat wij blij zijn, en dan worden ze vanzelf ook blij.

Met zn allen gaan we naar de waterval en we schrobben de paarden schoon.

We blijven nog even zwemmen, en dan gaan we helaas alweer naar huis.

'Zullen we het aan pa en ma vertellen?' vraagt Gale, als we weer onderweg zijn. 'eh, ik weet het niet. Misschien geloven ze ons niet en het is tenslotte óns geheim.' Gale denkt diep na. 'Ja, je hebt gelijk.' Zegt hij. 'en alleen wij kunnen die groene kabouters zien.' Ik moet lachen. Ik denk terug aan de droom. Het was toch wel even schrikken, ineens een groen beest naast je die gedachten kan lezen.

Als we thuis zijn gaan we gelijk naar onze plek. Dat is een ruimte tussen mijn kamer en die van Gale. Onze ouders weten van niks. We zitten daar meestal van alles en nog wat te bespreken of we laten elkaar dingen zien.

Ook vandaag hebben we nog veel om te bespreken. We zijn het er over eens dat we het voorlopig nog niet aan iemand vertellen en we moeten maar afwachten wat er gaat gebeuren.

——————————————————————————————————

Sorry voor dit korte hoofdstuk, en voor de late update . Maar ik heb geen inspiratie. Ik zal proberen meer te schrijven en sneller.

Thnxxxxx voor het lezen