de kat die alles wist

hoogdstuk 11

Een week later is het zo ver. Het verrassingsfeestje voor Frodo. Iedereen heeft iets lekkers gemaakt en we staan nu bij ons huis te wachten tot we kunnen vertrekken. De meeste kinderen zijn best gespannen, we weten natuurlijk niet hoe Frodo gaat reageren. Ik heb er heel veel zin in, waarschijnlijk vindt hij het heel leuk.

'Oké, nog één keer: wat gaan we zeggen als Frodo de deur open doet?' Ik kijk de klas rond. 'Verrassing! We zijn hier om te vieren dat je nu in onze klas zit!' Ik kijk de klas rond. 'Goed zo. Dan kunnen we nu wel gaan lopen.'

'Het gezicht van jou was echt geweldig!' Ik zit samen met Frodo, Gale en Hermelien op de bank. Hij lacht zuur. 'Ja, ik wist niet wat me overkwam!' Hermelien zegt: 'gek hè? Het is een verrassingsfeestje hoor.' Ik lach. Altijd Hermelien weer met haar eigenwijze opmerkingen.

Na het eten (wat echt heel grappig was, iedereen wilde het eten aan de andere kant van de tafel) gingen we verstoppertje doen. De eerste twee rondes deden we gewoon mee om niet op te vallen. In de derde ronde liepen Gale en ik "toevallig" naar beneden. Bij de kast keken we of niemand ons had gezien en we maakten de deur open.

Op het eerste gezicht lijkt het op een heel normaal schoonmaakhok. Er staan allemaal bezems, emmers en flessen met schoonmaakspul. Gale doet snel de deur dicht en knipt zijn zaklamp aan. We zoeken het hok door, en bij iedere bobbel of hoekje voelen we of er niks achter zit. Maar tevergeefs. Nergens is ook maar een teken te vinden van een geheime gang.

We geven het op. Als we nog langer zoeken wordt het wel heel verdacht. Gale doet de zaklamp uit en we stappen uit het hok.

De rest van de avond verloopt heel gezellig. In het begin waren Gale en ik natuurlijk teleurgesteld over dat we niks hadden gevonden, maar dat gaat al snel weer over. We kijken in totaal negen films (de harry potter serie) en dan gaan we slapen.

'Katniss! Wakker worden!' Slaapdronken doe ik mijn ogen open. Gale zit geknield voor me. 'Hè, wat is er?' Hij kijkt me glimlachend aan. 'We gaan op onderzoek uit. Iedereen slaapt, dus dat komt goed uit.' Ik sta kreunend op. Waarom moest Gale me zo nodig wakker maken?

'Oké, luister. We kijken of er nog meer gekke deuren zijn op de begane grond. Ik denk namelijk niet dat de toegang tot het lab in het schoonmaakhok zit. Snappie?' Ik knik. Prima. Lekker om acht uur 's ochtends ieder hok inspecteren naar een geheime gang.

Na een uur hebben Gale en ik nog steeds niks gevonden. De eerste kinderen beginnen wakker te worden, dus we sluipen zacht weer naar binnen. Samen met Frodo lopen we naar beneden en maken we ontbijt. Frodo dekt de tafel, Gale maakt pannekoeken en ik bak eieren. Als we klaar zijn gaan we naar boven met vee deksels van pannen en we maken iedereen wakker. Hermelien gooit een kussen in onze richting, maar het landt bovenop een nog slaperige Rue.

Tijdens het ontbijt is iedereen heel gezellig aan het kletsen. Hermelien vertelt dat ze een droom had over dit huis, maar dat in iedere kamer iemand lag te slapen en ze iedereen wakker moest maken in één keer.

Na het feestje blijven Gale en ik nog even om de rommel op te ruimen. We wassen de borden af en stoppen alle dekens in de was. Als Gale de laatste matras optilt, blijft hij verbaasd naar de grond kijken. Ik vraag wat er is. Hij wijst met zijn vinger naar de vloer. Eerst zie ik niks, maar langzaam begin ik de omtrek van een vierkant te onderscheiden van de rest van het hout.

'Katniss en Gale? Schieten jullie een beetje op?' Ik zeg dat we er zo aan komen. Gale bestudeert het vierkant op een mogelijke opening. Er zit wel een gat in het vierkant, maar niks om het open te maken.

Thuis aangekomen gaan Gale en ik doodmoe naar boven.We ploffen op mijn bed. Gale valt in slaap en ik tenslotte ook. Ik droom over geheime gangen en een heel groot lab met allemaal rare monsters.