Invisible Girl (Reprint under LIB)

Chapter Twenty Five: Face Off

Weird! I had this dread feeling that she's not telling the truth. At hindi ko rin maintindihan kung bakit hindi mawala-wala ang kakaibang pakiramdam ko na parang mayroon silang itinatago sa akin.

Nakuha ang atensyon ko nang biglang mag-ring ang cp ko. It's Gail.

"Okay. I got it. I'm on my way!" Tumayo na ako at dumiretso sa kuwarto ko para maligo at magbihis. Sa office na lang ako magbe-breakfast.

<Muriel POV>

"Ang aga-aga mo akong inistorbo tapos dito mo lang ako dadalhin!" Reklamo ko kay Jared nang ihinto niya ang kotse sa tapat ng Mc Donald.

Ngumisi lang siya sa akin.

"Ibalik mo na ako sa bahay. Mas masarap ang luto ni Nana Tonya at siguradong mabubusog pa ako." Hinila ko siya sa sleeve ng damit niya nang magtangka siyang bababa ng sasakyan.

"Wala akong choice. Sarado pa ang mga resto ng ganitong oras. At saka okay naman dito."

Inirapan ko lang siya. At wala na akong nagawa ng tuluyan siyang bumaba ng kotse. Mabilis siyang umikot sa kabilang side at pinagbuksan ako ng pinto.

Hindi ko pinansin ang nakalahad niyang kamay at bumaba na rin ako ng kotse. Nagpatiuna akong naglakad at tuluy-tuloy ako sa entrance. Pero bago pa ako makarating sa glass door ay mabilis siyang nakahabol sa akin at pinagbuksan niya ako ng pinto.

"Would you stop it?" 

"Stop what?"

"Ewan ko sayo!" I snapped. At nilagpasan ko siya.

Hindi ko alam kung talagang nature na niya ang pagiging gentleman o nagpapa-cute lang siya sa akin.

And it irritates me!

"Meron ka ba? Bakit ang sungit mo?" Umupo siya sa katapat kong upuan. Ipinatong niya ang siko sa mesa at napangalumbaba sa harap ko.

Tinignan ko siya ng masama.

"Pinapatawa lang kita." Mabilis niyang bawi. "Eto naman hindi mabiro. Ano gusto mong kainin?"

Lalo ko siyang sinimangutan. "Bahala ka na."

"Okay!" Tumayo na siya kaagad at pumunta sa counter para umorder.

Ang aga ng topak ko ngayon. Sinira kasi ni Jared ang tulog ko. Ang aga-aga bigla na lang sumulpot sa kuwarto ko. Kahit anong gawin kong pagtulug-tulugan ay hindi talaga niya ako tinigilan. Siya raw kasi ang maghahatid sa akin pagpasok. Syempre hindi ako pumayag. Kaya ko namang mag-commute. Bukod kay Riley, ayoko rin siyang makasabay. Siguradong mag-aasaran lang kaming dalawa. Pero ano naman ang panalo ko sa isang tulad niya na saksakan ng kulit. Kulang na lang ay kaladkarin niya ako kanina para lang sumama sa kanya.