The Mafia And The Golden Fairy I

CHAPTER 1: CONTINUATION

***

         Parang baliktad ata ang nangyari. Imbis na ako ang humahanap sa nakita ko kanina ay kami ngayon ang nagtatago at hinahanap nila. Nasa sulok kami ng isang lumang kwarto, nakayakap sa akin si Shin habang nakasiksik sa masikip na bahaging ito.

"Bilisan niyo! Hanapin niyo kung sino man ang nakakita sa atin!" Rinig ko pang baritonong sigaw ng isang lalaki

Sunod sunod na yapak ng mga sapatos ang aking narinig kaya sa tingin ko ay marami sila—higit pa sa lima.

"They're having a transaction inside the school. " Walang ganang sabi ni Shin, medyo lumayo na rin ako sa kaniya nang mapagtantong wala na ang mga humahanap sa amin.

Hindi na lamang ako sumagot at sumunod na lang sa kaniya palabas ng maliit na kwartong iyon. Wala na ring masyadong estudyante sa paligid kaya sa tingin ko ay nagsisimula na ang ibang klase.

Pumunta na kami sa sunod na subject na papasukan at gaya nga kanina ay agaw atensyon na naman ang aming pagpasok.

Walang emosyon lang akong naupo sa tabi ni Shin, nadaanan ko pa ang target ko na nakaupo sa unahan.

Hanz Redfield...

Ayon sa file na nakuha ko tungkol sa kaniya ay nahihirapan silang kumuha ng mga impormasyon o anumang ideya ukol sa lalaking ito, lahat din ng sumusunod dito mapaprofessional asassins man ay hindi na nakababalik pa ng buhay- masyado siyang matinik. Para sa isang traydor ay hindi siya nag-iiwan ng kahit na anong ebidensya laban sa kaniya.

Tahimik lang akong naupo sa likod habang sinusuri ang likod ni Redfield. Kung titignan sa malayo ay mukha lamang siyang inosente at mahinang estudyante ngunit may kakaiba sa mata niya na nagpapahiwatig ng 'mag ingat'.

Agad akong umiwas ng tingin ng bahagyang gumalaw ang ulo niya. Nakuha naman ni Shin ang atensyon ko dahil mariin siyang nakatitig sa lalaking ipinunta ko rito.

"Stop staring at him!" Mahina kong sambit.

"He's looking at you"

Napalingon naman ako sa direksyong iyon at agad na nagtama ang tingin namin ng target ko, hindi man lang siya umiwas ng tingin bagkus ay sinasalubong niya ang aking tingin. Nauna akong umiwas  at nakita ko pa sa peripheral vision ko ang pag-angat ng sulok ng kaniyang labi.

This is bad.

Matapos ang klase ay hindi ako umalis ng silid habang nakatitig sa kisame. Mag isa lang ako ngayon dahil lumabas si Shin ng may tumawag sa kaniya. I was busy thinking about Redfield's mysterious smirk when someone interrupted my thoughts.

"A penny for your thought?" Agad din akong nabalik sa reyalidad at matamang tinignan ang nagsalita.

"What do you want?" Tanong ko sa bagong dating.

"I see... Too straightforward huh?" Tanong niya na nagpainis lang sa akin. I am not really a patient person when it comes to this things.

"What do you want?" Pag uulit ko na siya naman ikinangiti ng isa

"I want you." Diretso niyang sabi na nagpa-angat ng tingin ko.

"You can't have me." Salubong ko sa mga titig na ibinigay niya.

"Why not?"

"How did you know my name?" Seryoso kong tanong na nagpatigil sa kaniya. Ilang minuto siyang hindi umimik hanggang sa tuluyan nang dumating si Shin.

"Tyler." Malamig na sabi ng bagong dating. Ako naman ay nanatili lang nakaupo rin at pinapanuod sila pareho.

"Aalis na ako." Paalam ni Tyler bago umalis at iwan kami doon.

Hindi naman na umimik ulit si Shin, lumabas siya ng classroom kaya wala na akong nagawa kundi sumunod na lang sa likuran niya.

Wala na ring estudyante sa paligid kaya naman nakapunta kami ng parking lot ng walang matang nakasunod. Pasakay na sana ako sa shotgun seat ng bigla bigla ay nabasag ang salamin nito.

"F~uck!" Rinig kong sigaw ng aking kasama. "Get inside!" Sigaw niya pa.

Mabilis akong sumakay sa likod ng kotse at bago ko pa man mahanap ang seatbelt ay nagmaneho na siya ng napakabilis.

I was panicking while trying to fix my seatbelt on me when the car suddenly went on a abrupt stop. Halos masubsob ako sa upuan sa harap ngunit muli akong napasandal ng mabilis na namang itong umandar.
Tumingin ako sa likurang bahagi ng kotse at nakitang nagtutok ng baril ang isa sa mga lalaking humahabol sa amin, I was about to warn Shin but it seems that he is well aware of what's happening from behind. Pulling a gun from his pants he shot the enemy while driving.

Nang makatakas mula sa mga kalaban ay hinatid ako ni Shin sa Castello. He looked calm as ever but the way he glares at his broken car seems otherwise.

"Thank you."

"Tch." Usal niya naman bago nagmaneho paalis.

Inayos ko na muna ang aking sarili at nagpalit ng pink na bestida bago pumunta sa terrace ng aking bahay.
Maliwanag ang langit ngayong gabi at napakaraming bituin, ngunit may iisang bituin ang nakakuha ng atensyon ko.

It was distant from the others but it shines the most. It looks so precious that it can almost resemble me.

I miss my family.

Pero may mga bagay talaga na dapat isakripisyo para magawa ang gusto mo, at alam ko rin na kahit anong oras darating ang Royal para ibalik ako. Matapos ang ilang oras na pamamalagi doon ay napag isipan kong bumalik na sa aking kwarto para magpahinga.

Kinabukasan, sinabi ko na lang kay Shin na sa Sanc na lang ako hintayin dahil kailangan ko pang dumaan kay chief. Sinundo naman ako ni Dan ng mas maaga para mabilis na makarating sa opisina ni chief.

"He's enigmatic. That Hanz, sa tingin ko marami pa siyang tinatago. If you want to find evidence about him I think you should start with the people connected to him." Paliwanag ko. "Hindi siya iyong tipong mag-iiwan ng butas. It will be hard to crack him."

"Sabi ko na nga ba hindi inosente ang lalaking iyon. " Asik naman ni chief, nagkibit balikat na lang ako at kinuha ang apple na nasa table niya.

"He's a Royal." dagdag ko pa, nag angat naman ng ulo si chief at tinignan ako ng nagtataka. "Yung tattoo niya sa batok. It resembles being a royal hitman."

"Very well. Nakakapagtaka lang ay paano siya naging Royal kung..."

"Kung?" Walang gana kong tanong bago kumagat sa apple.

"Nothing."

"Aalis na ako." Sabi ko na lang at nagpatiuna na.

***
        Pagkahinto ni Dan sa labas ng campus ay isang pamilyar na pigura ang iniiwasan at pasimpleng tinitignan ng bawat madadaan. His well built figure, blackish hair na medyo magulo pa na animo'y kagigising lang at ang kaniyang pares na itim na mga mata. It is obvious that he has this respective figure, decent but unfathomable.

Pinagbuksan ako ni Dan ng kotse kaya naman bumaba na ako at naglakad papunta sa direksyon ni Shin, base sa kaniyang mukha halatang hindi na naman maganda ang gising niya katulad ng una naming pakikita.