Kidnapped by One Direction

Hoofdstuk 50 ✔️

P.o.v Louise

Alles is uitgepakt, inclusief onze koffers. 'Wat gaan we nu doen?' Vraag ik. 'Zwemmen!' Roept Perrie. Liv schud nee. 'Maandelijkse periode...' Zucht ze. 'Oh shit zooi.' Mompelt ze dan.

'Strand? Dat is hier ook dichtbij!' Stel ik voor. 'Ja! Dan kan je ook op het strand blijven met je kleding aan.' Zegt Sophia. Liv knikt. 'Spullen pakken!' Gilt Perrie en ze rent als een gek naar de slaapkamer toe.

Perrie en ik slapen samen op een kamer en Liv en Sophia op de andere kamer. Verder heeft het huisje een woonkeuken met een eettafel en een klein tv'tje. Een tuin en een badkamer, en een klein halletje. Super gezellig dus!

Ik loop naar onze kamer toe en ik schrik als ik overal kleding door de kamer zie vliegen. 'Waar de fack is mijn ananas broekje?' Ik grinnik. Perrie gooit de hele kast overhoop. 'Perrie, ik denk dat je hem niet bij je hebt.' Zeg ik. Ze stopt er kleding in het rondsmijten en kijkt me geschrokken aan. 'Waarmee moet ik nu zwemmen? Ik heb nog wel een ander broekje, maar ik wil mijn ananas!' 'Ik heb er nog een, die mag je wel lenen.' Zeg ik. 'Je bent een schat!' Zegt ze en ze loopt naar me toe en drukt een kus op mijn wang. Ik grinnik en pak uit de kast mijn ananas bikini broekje.

'Perrie! Waar ben je?' 'Hierzo!' Roept ze vanuit de keuken. Ik loop richting de keuken en zie Perrie staan. Ik gooi het broekje naar haar toe en loop weer terug. Zelf pak ik een eenhoorn broekje, met een roze bikini er bij.

We lopen met z'n allen naar het strand. Als we er zijn kiezen we een rustig plekje en gooien daar onze handdoeken uit. 'OH MY CARROTS, LIV! Je hebt een eenhoorn handdoek!' gil ik. Liv grinnikt. 'Ja hoezo?' 'Kijk naar mijn bikini. Ik moet daar liggen!' Zeg ik en ik laat haar het broekje zien. 'Mag ik alsjeblieft op je handdoek liggen? Dan mag jij op mijn mooie blauwe.' Grinnik ik. Liv schiet in de lach. We ruilen van handdoek en we gaan liggen.

'Het is echt lekker warm.' mompel ik. 'Ja heerlijk!' Zegt Liv. Ik lig op mijn handdoek met mijn ogen dicht. Opeens valt er een schaduw over mij heen.

Wie denkt dat het oké is om mijn bruinbak moment te verpesten?

Ik open mijn ogen en zie twee jongens staan. 'Euh hoi?' Vraag ik en houd mijn hand voor mijn ogen. De jongens zeggen niks en leggen naast ons hun handdoek neer. Perrie en Sophia zijn weg, de zee in. Alleen Liv en ik zitten er nog. Ik kruip wat dichter Livs kant op.

'Je hoeft niet bang voor me te zijn hoor.' Lacht de bruinharige jongen. 'Ik heet trouwens Jeroen.' glimlacht hij en hij zet zijn zonnebril af.

Ik herken de zon verpester ergens van. Maar waarvan?

'Ik heb een YouTube kanaal, daar ken je me denk ik van.' Zegt hij als hij me ziet nadenken. Opeens schiet het me weer te binnen. 'Hey Jeroen! Ja ik ken jou!' Grinnik ik. Liv kijkt me raar aan. 'Hii is een YouTuber, uit Nederland.' Zeg ik. Ze knikt langzaam. 'Jij bent de vriendin van Kelvin toch?' vraagt Jeroen weer. 'Ik wás zijn vriendin.' verbeter ik hem. Zijn mond zakt open. 'Het is uit tussen jullie? Kelvise is over?' vraagt hij geshockeerd. Ik grinnik. 'Kelvise?' 'Jullie shipnaam!' glimlacht hij trots.

'Maar hoezo zijn jullie in Italië?' 'Video's opnemen.' Antwoord hij. 'Lou! Wat doe jij nou?' Hoor ik opeens. Ik draai me om en zie Perrie en Sophia met milkshakes in hun handen naar ons toe lopen. 'Dit is een Youtuber uit Nederland, ik ken hem via Kelvin.' Zeg ik. 'Is er niks meer aan de hand?' Ik schud nee. 'Weet je het zeker?' Vraagt ze opnieuw. Ik grinnik. 'Ja Perrie, dit is gewoon een jongen.' Grinnik ik. Jeroen lacht. 'Ik ben een gewone jongen.' Zegt hij.

•~•

We lopen weer terug naar ons vakantie huisje. Het was super gezellig op het strand met Jeroen en de andere meiden.