My Prince.. not so charming

Charm #21: Enough

AJ's POV

Noong bata pa ko, palaging sinasabi ng kuya ko na kapag alam kong masasaktan ako, umiwas na lang daw ako. And right now, nagsisisi ako at hindi ako nakinig sa kanya. Sana nadala na ko, para hindi na ko nasasaktan ngayon. Loving Chase hurts too much, lalo pa ngayon na nakikita ko syang nakikipagtitigan dun sa babaeng tinawag nyang ‘Tania’. I could never forget the look on Chase’s face; the way his eyes mirrored pain, sadness and longing.

I have a pretty good guess kung sino si Tania, but I just don’t want to confirm it yet. Kahit parang isinasampal na sakin yung totoo, ayoko pa ring bitawan yung katiting na pag-asa ko.

Flashback (Refer to Charm 16)

“Of course I wouldn’t miss it! You know how important that day is to me! After years of waiting she’ll come back” nosebleed!! Hahah! Lalabas na talaga sana ako kasi ang pangit namang mag-eeavesdrop ako, pero napatigil ako when I heard it..

I heard words that broke my heart..

“But I still love her, and I’ll do everything to make her fall for me again!”

End of Flashback

Pakiramdam ko ang tanga-tanga ko nung mga panahong yun. I could have ran away, pero masokista nga ata ako at hindi ko magawang maigalaw ang paa ko. Nakatingin lang din si Tania kay Chase, parang isang perfect scene sa pelikula kung saan silang dalawa ang bida at ako ang extra.

“Babe let’s eat!” and just like that, nabaling yung tingin ni Tania dun sa lalaking lumapit sa kanya at hinapit sya sa bewang. Napangiti naman ng alanganin si Tania at nilingon kami nung lalaki as recognition dawned upon his face.

“C-Chase! Long time no see man!” Ininvite kami nung lalaki na Louie pala ang name at kaibigan ni Chase na maki-share na lang ng table sa kanila ni Tania- which is apparently his girlfriend. Wuhoo! Way to go AJ! You’re dining with the ex, the traitor friend and the past lover na hindi pa nakakamove-on, how comfy! (insert sarcasm here)

Sobrang awkward nung atmosphere pero hinayaan ko na lang na sila ang magusap. Para akong outsider na naghihimasok sa issue nila. Pero bakit hindi pa din ako umalis? Kasi nakikita kong nasasaktan si Chase at gusto kong damayan sya. Alam ko, tanga much? I feel so helpless pero ito lang kasi ang magagawa ko para kay Chase, ang suportahan sya kahit na dobleng sakit pa ang maramdaman ko dahil nakikita ko ang taong mahal ko na nasasaktan. 

Nagorder na ng pagkain namin si Chase, sya na ang pinapili ko kasi pakiramdam ko kahit anong pagkain naman ang piliin nya, hindi pa rin ako matutunawan.

“So.. she’s your girlfriend?” tanong ni Louie. Sasagot na sana ako pero hinawakan ni Chase ang kamay ko na nasa ibabaw ng table at saka sumagot.

“Yes” I should have been happy. Dapat nagtatatalon na ko pero ironic ba kung sasabihin kong gusto ko ng umiyak sa harapan nila? Pakiramdam ko ang baba ko, I felt used, and for the first time I felt remorse towards Chase. I just can’t believe that he’ll stoop so low para lang isave ang pride nya. Na gagamitin nya akong panakip-butas para lang pagselosin yung Tania nya! Full blown ang pagsigaw ng konsensya ko saken pero I remained quiet.

Nasan na yung AJ na palaban? Yung AJ na walang takot makipagbugbugan kahit sino pa yan? Yung AJ na nakikipagpatintero kay Kamatayan sa twing makikipagkarera sya? Pero higit sa lahat, nasan na yung AJ na nangakong ipaglalaban nya ang nararamdaman nya para kay Chase? Sinesermunan ako ng konsensya ko and it took all my willpower para hindi ako maglupasay dito.

Nakakapagod din pala. Akala ko kasi noon basta maipakita ko na mahal ko sya magiging masaya na ko. Pero ang selfish ko din kasi eh, na kahit ilang beses ko pang kumbinsihin ang sarili ko na hindi ako humihingi ng kapalit, somewhere in my heart, alam kong hinihiling ko na mahalin din ako ni Chase.