Yes, He Is ||Larry A.U. #Netties2016||

~16~

Ghaaaa mijn boek heeft 1Dznd lezers *pedoface* wie snapt 'm? Mihihuwi *wenkbrauwwiebel*

Ik ben ongelooflijk meligggg, hihu. Lalala.

Louis draaide abrupt zijn hoofd weg, waarbij hij zijn nek voelde knakken. Hij wist dat hij door zijn plotslinge afwending argwaan zou opwekken bij de blonde vrager, maar hij trok er zich niks van aan, hij wou deze vraag ontwijken. Koste wat het kost.

Als een bezetene keek hij om zich heen, zoekend naar een acceptabele smoes, en al snel was die daar.

'Ha! Die Louwa! Hihi.' Een achterlijk dronken Harry kwam Louis' kant op struinen.

'Hoes tie?' Giechelde hij terwijl hij zachtjes aan Louis haar begon te friemelen. Harry pakte wezenloos een kruk uit het niets en zette zich maast Louis.

'Je ziet er goed uit, eh, dinges..'

'Louis.'

'Ah, Lewis. Hihi' giechelde hij met rode wangetjes. Louis, die dit anders behoorlijk irritant had gevonden, vond dit in tegenstelling behoorlijk schattig. Hij walgde even van zichzelf dat hij zoiets dacht keek snel de andere kant en beet op zijn lip.

Toch zat er diep van binnen een naar gevoel. En dat was niet alleen Taylor, die hem veelbetekend aan staarde. Het was iets anders. Misschien was het het feit dat Louis zich fijn voelde in de nabijheid van die krullen. Hij kende het gevoel niet, het was net zo nieuw als een giechelende Harry. Al kwam dat omdat hij stomdronken was en God-mag-weten wat nog meer.

Louis slikte een keer in een poging het fijne gevoel weg te halen, maar zonder succes. Zijn ogen sloot hij voor een seconde en opende ze weer, meteen staarde hij in twee grote groene ogen.

'AAH! Verdomme Harry! Flikker op.' Stootte hij geschrokken uit, terwijl hij stiekem trots was op zijn woordkeuze; hij werd steeds beter.

Harry haalde zijn schouders op en keek weer sikkeneurig voor zich uit. Louis, die zich ongemakkelijk opstelde tussen Harry en Taylor liet zijn blik over de bar glijden, waar zijn glas nog altijd onaangeroerd stond. In een snelle flits, één simpele gedachte, nam hij een besluit en graaide hij naar het glas. Hij bracht het naar zijn mond en gooide het in één keer achterover.

Het goedje brandde in door zijn keel en baande zich een weg door zijn slokdarm. Hij smakte nog even na met zijn lippen om de, niet eens vieze, maar gewoon onbekende smaak te keuren.

Naast zich hoorde hij gegrinnik en hij keek opzij, waarbij hij resoluut in een bos krullen staarde.

'En smaakte het?' Grinnikte het. 'Je zag er sexy uit.' Louis wist niet of dit een normale zin was of een mislukte flirtpoging, toch kreeg hij het benauwd. Het zweet klemde zich in zijn handpalmem en vormde op zijn voorhoofd.

'Wedden dat je niet nog een glas op krijgt?' Hoorde hij weer een andere stem zeggen, waaruit hij opmaakte dat Luke zich mengde in het gesprek.

Louis voelde zich gekleineerd, en dat had niks te maken met zijn lengte. Hij worp een sassy blik in de richting van de blonde jongen en draaide zich weer naar de bar.

Dus hij wil een spelletje? Dan krijgt hij een spelletje.

Louis stak zijn hand op en direct kwam de vrouw op hem af.

'Wat mag het wezen?' En ze knipperde overdreven met haar ogen terwijl ze haar haar rond haar vinger wikkelde.

'Het sterkste dat je in huis hebt, schoonheid.' Klonk het, maar dat was niet Louis, Luke nam het woord en plaatste zich tussen Harry en Louis. Harry protesteerde even, maar liet het toen bezinken.

Louis slikte even luidkeels en beet bedenkelijk op zijn lip, hij kon nu nog terugkrabbelen. Maar dat deed hij niet, hij wou niet als een lafaard overkomen.

De vrouw was terugekomen met een dienblad met een paar glazen. Ze zette een paar glazen voor Louis neer, en een paar voor Luke. Tijdens die handelingen boog ze diep naar voren naar Louis toe, zodat er bepaalde lichaamsdelen goed zichtbaar werden, en Louis zag dit niet over het hoofd. Harry evenmin.

'Okay, Louis, wie het eerste drie glazen op heeft krijgt 10 euro van de ander.' Beargumenteerde de blonde jongen, en Louis ging geblind in op de beslissing. Hij had geen idee wat de gevolgen hier van zouden zijn.

.

Ze waren beiden al heel wat glaasjes verder en waren daarmee ook al ver verwijdert van de wereld, met name Louis.

De kleine, bruingarige jongen hing half over de bar heen en brabbelde onzin. Hij staarde glazig voor zich uit terwijl hij verhalen hield over hagelslag.

Luke was ondertussen al weggeslopen en had een meisje aan de haak geslagen, die hij nu aan het opeten was, bij wijze van spreken.

Taylor was ook redelijk aangeschoten en was ook vertrokken, naar het toilet, als je haar op haar woord moesten geloven.

De blonde Ier was al uren spoorloos.

Dat betekende allemaal opgesomt dat alleen Louis en Harry over waren. Louis zat heel dicht op Harry, die daarentegen alleen maar kon staren.

Louis kroop bijna bij Harry op schoot toen hij zijn verhaal verder ging met kaas. Hij onderdrukte de kriebelende irritatie in zijn buik, die niks te maken had met zijn gezondheid. Zijn verstand kwam dichterbij.

Halverwege zijn verhaal viel Louis ineens stil, terwijl hij zich iets besefte. Die kriebel in zijn buik, een onbekend gevoel, maar ergens toch zo bekend.

Bij elke aanraking van de krullenbos, bij elke blik, elke keer een gevoel van... Vlinders? Was dit wat ze in boeken omschreven? Was dit was werd genoemd, vlinders in je buik? Was dit...

Liefde?

Sorry dat die updates zo traag gaan. Mijn sociale leven heeft blijkbaar meer impact dan verwacht..