The wolf in me (On Hold)

Hoofdstuk 4

Hoofdstuk 4

Ik loop mijn huis binnen en gooi mijn spullen aan de kant. Ik ga naar de woonkamer en zie mijn vader staan. 'Hey, pap.' zeg ik. 'Hey, lieverd.' zegt hij. Ik wil net langs hem heen lopen als ik abrupt stop. Ik draai me wijzend naar hem toe. 'Wat doe jij hier?' vraag ik verbaasd. Hij lacht. 'Vind je het zo erg dat ik thuis ben? Ik heb gewoon vrij genomen.' Ik kijk hem met opgetrokken wenkbrauw aan. Oké... Heel vreemd. Zolang ik mij herrinner heeft mijn pa nog nooit vrij genomen. Zonder een goede rede in ieder geval.

'Nee nee, ik vind het niet erg. Alleen heel vreemd.' antwoord ik. 'Ik voelde me gewoon schuldig dat we de laatste tijd bijna niet meer thuis zijn.' Ik zucht. 'De laatste jaren, bedoel je zeker?' 'Het spijt me Silver, of ja, het spijt ons.' Ik schud mijn hoofd. 'Geeft niet. Tot nu toe heb ik het wel gered in m'n eentje.' Mijn vader lacht. 'Dat is mijn meisje.' Ik lach.

'Nog iets leuks gedaan op school?' vraagt mijn vader. 'Nee, niet veel bijzonders. Behalve dat ik door een alien geterroriseerd werd.' Mijn vader lacht. 'Je verbeelding slaat de laatste tijd wel erg op hol. Maar vertel me eens alles over die alien.' Ik kruis mijn armen voor mijn borst. 'Mijn verbeelding slaat helemaal niet op hol.' Mijn vader trekt een wenkbrauw op. 'Oké, misschien wel, alleen deze keer niet. Hij raakte me aan en er ontstonden allemaal schokjes op die plek.' zeg ik. 'Aah, het is dus een hij.' Mijn vader moet lachen. 'Ja, is daar iets mis mee? Aliens hebben ook geslachten, doe niet zo racistisch.' Hij barst in lachen uit. Ik kijk hem met opgetrokken wenkbrauw aan. 'Wat?!' roep ik wanhopig. Nu moet hij nog erger lachen en legt zijn hoofd op tafel.

'En hoe heet die alien?' vraagt mijn vader terwijl hij zijn lach probeert in te houden. 'Tyler.' zeg ik. Een lachje vormt zich om mijn lippen als ik zijn naam uitspreek. Jezus, die alien heeft mijn hersenen wel erg aangetast. 'Interresant.' zegt mijn vader bedenkelijk en grijnst. Ik geef hem een stomp tegen zijn schouder. 'Weet je, vraag hem maar eens om langs te komen.' Ik kijk mijn vader met open mond aan. 'Maar jullie laten nooit iemand langs van mijn vrienden.' Hij moet lachen. 'Ja, maar ik wil deze alien eens ontmoeten waar jij zo gek op bent.' Nogsteeds staar ik hem verbaasd aan. 'Ik ben niet gek op hem!' roep ik en loop snel naar boven. Mijn wangen kleuren de kleur rood en ik laat me op mijn bed vallen. Waarom? Geen idee. Een zucht verlaat mijn mond en langzaam sluit ik mijn ogen.

***

'De zwarte wolf. De zwarte wolf.'

Ik doe mijn ogen open. Verdomme. Die "zwarte wolf" maakt me nog eens gek. Ik kijk naar de klok en zie dat het nog maar vier uur in de ochtend is. Ik zucht. Fijn, nu is mijn slaap ook nog eens verstoord. Ik sta op en kleed me alvast om. Ik doe mijn boek in mijn tas met mijn lesboeken en loop dan de trap af. Gelukkig was hij deze keer niet weggelopen. Braaf boek. Ik plof op de bank neer en zet de tv aan. Een zucht verlaat mijn mond als er niks te kijken valt. Dan maar Dora...

'Kom op mevrouw regenboog unicorn. Maak een regenboogbrug met uw hoorn!' roep ik. Opeens hoor ik het geklik van zwieber de vos. 'Shit! Dora kijk uit!' Ik sta gespannen op en volg het beeldscherm aandachtig. 'Steek je hand uit en zeg: zwieber niet stelen. Zwieber niet stelen. Zwieber niet stelen!' Enthausiast doe ik haar na. Zwieber vlucht. 'Yes! Pak aan zwieber!' roep ik en gooi mijn handen in de lucht. 'Ik zie dat je fanatiek tv aan het kijken bent.' Ik draai me om en zie mijn vader zijn lach inhouden. Snel pak ik de afstandsbediening en zap ik. 'Uhm, ja... Dit kanaal over...' Ik kijk naar de tv om te zien wat er te zien is. 'Hoe Kourtney Kardashian haar eigen placenta eet is-' geschokt kijk ik naar de beelden. 'Moeten ze dit niet als kanibalisme aangeven?' vraag ik met een geschokte uitdrukking. Hij moet lachen en geeft me een aai over mijn hoofd. 'Ik denk dat Dora toch wel leuker was.' zegt hij lachend. 'Helemaal mee eens.' zeg ik en zap terug.

***

'Jack?' vraagt Jason. 'Ja?' antwoord Jack. 'Er is iets goeds mis met haar.' fluistert Jason. 'Jongens, ik kan jullie horen.' rol ik met mijn ogen. 'Aah, ja nu zie ik het. Er zit een kat op haar hoofd.' Mijn handen schieten naar mijn hoofd. 'Er zit helemaal geen kat op mijn ho-' Ik word onderbroken door Jack. 'Hier, laat ons je maar helpen.' zegt hij. Jack en Jason verwarren allebei mijn haar met hun handen. 'Veel beter.' lacht Jason. Boos kijk ik ze aan. Of ja, aankijken... Mijn haar zit nu voor mijn gezicht dus ik kan ze niet echt zien. 'Jullie gaan er zo aan.' zeg ik.