#ការពិត
ជុងហ្គុកឃើញថាស្ថានភាពមិនស្រួលទៅហើយនាយមិនអាចយឺតយូរបន្តទៀតបានក៏ចាប់ផ្តើមធ្វើការរបស់នាយដោយមានថេហ្យុងចាំការពារក្រែងលោអាបុិក ឆ្គួតបៃសានលបខាំពីក្រោយ
"កាលពីពីរឆ្នាំមុននាងនឹងកូនចៅបានស្រូបព្រលឹងរបសើមនុស្សប្រុសម្នាក់ដែរស្លាប់នៅភ្នំខាងក្រិយនេះទេ"ជុងហ្គុក
"លោកម្ចាស់ខ្ញុំមិនដឹងទេព្រោះព្រលឹងដែរពួកខ្ញុំស្រូបមានច្រើនណាស់មិនដឹងមួយណាទេ"មេកញ្ជ្រោងនោះតបទាំងភ័យព្រោះមិនអាចផ្តល់ចម្លើយដូចដែរជុងហ្គុកចង់បាន
"មិនចាំចង់អោយយើងជួយយកការចងចាំអោយនាងដែរទេ"សម្តីនេះធ្វើអោយនាងភ័យឡើងទន់ខ្លួនតែម្តង
"អត់ទេៗលោកម្ចាស់ខ្ញុំនឹងយកព្រលឹងទាំងអស់ដែរស្រូបបានយកមកអោយលោកម្ចាស់មើលថាម្នាក់ណា"នាងនិយាយហើយក៏រលាយបាត់ទៅប្រមូលព្រលឹងដែរស្រូបបានទាំងអស់ពីកូនចៅរបស់នាងមក
"ម្ចាស់ក្រុងបានឮហើយមែនទេ បន្តិចទៀតម្ចាស់ក្រុងចាំចង្អុលថាមួយណាជាអាម្នាក់នោះទុកអោយខ្ញុំសួរវាដោយផ្ទាល់"ជុងហ្គុកនាយនិយាយទាំងញញឹមតែស្នាមញញឹមមួយនេះនាយញញឹមម្នាក់ឯងអ្នកណាក៏មិនអោយញញឹមដែរ
"ម្ចាស់ក្រុងហេតុអីអោយវាធ្វើរឿងនេះ ខ្ញុំថាយល់ល្អចាប់វាយកទៅដាក់ក្នុងគុកទៅវាមិនមែនមនុស្សទេ"អ្នកដែរមកចូលរួមទាំងប៉ុន្មានចាប់ផ្តើមនិយាយពីម្នាក់ទៅម្នាក់អោយដេញជុងហ្គុកនិងគ្នីគ្នាចេញ
មានអ្នកខ្លះក៏ចូលមកប្រយុទ្ធជាមួយនឹងនាយថែមទៀតតែថាមានគីឡូអីជាមួយជុងហ្គុកទៅមកមួយវាយមួយពីរវាយពីរអត់មានចាវជាមួយសោះ
បានវាយគ្នាចឹងជុងហ្គុកសប្បាយចិត្តចង់ងាប់ហើយញញឹមរហូតប៉ាយលីជំនិតនាយដែរពេលនេះមានការងារមើលថែអានយានឃើញចឹងញញើតជំនួសអ្នកដែរនិាយយប្រមាថលោកម្ចាស់នាយណាស់
"ថ្ងៃនេះអ្នកណាក៏មិនអាចចេញទៅណាបានដែរបើមិនដឹងការពិត"មិននិយាយតែមាត់នាយប្រើរបាំងការពារបិតទ្វាចូលមកយ៉ាងជិតជាស្រេច
YOU ARE READING
បុព្វេស្នេហា(Former love)
General Fictionជួបគ្នាជានិស្ស័យស្គាល់គ្នាជាវាសនារវាងពួកយើងកើតឡើងពីការស្គាល់គ្នាបង្កើតជាការស្រឡាញ់ខ្វះមិនបានតែបែរជាមានរវាំងបាំងមិនអោយបន្តជាមួយគ្នា។ជាសាច់រឿងបែនអភិនីហានឹកស្មានមិនដល់
