Mia Mona

9. Alleen

Hun aangename conversatie werd gestoord door de non die binnenkwam met een magere verpleegster met een fijn gezichtje.

'Dit is verpleegster Mimi Medici. Het spijt me dat we zo laat waren maar Mimi was weer ongelooflijk moeilijk uit bed te krijgen.' Zei de non geïrriteerd.

'Ja zeg! Het spijt me hoor, dat ik niet kon slapen door JOUW gesnurk!'

Andreas en de vrouw grinnikten allebei.

'Ik heb helemaal niet...'

'Het is goed, Je hoeft je daar niet voor te schamen hoor.' Onderbrak Mimi haar.

De ergernis van de non prikkelde en het kon niet lang meer duren voor die prikkeling had plaats gemaakt voor een woede-uitbarsting.

'Maar... Laten we nu naar de belangrijke zaken komen! Laten we eens kijken naar deze man, jouw vader vermoed ik?' Zei ze terwijl ze naar Andreas keek.

'Euhm nee... Maar...

'Jullie kennen elkaar wel?' zei ze opgejaagd. Andreas knikte.

'Ok dan laten we eens een kijkje nemen.'

'Laten we onmiddellijk deze capuchon van zijn schouder doen.' Voor iedereen haar wou tegen houden zei ze: 'Rustig, rustig. Ik vervang deze capuchon door een sterk stukje verband dat speciaal gemaakt is voor een wonde. En volgens mij dient een capuchon alleen maar voor rond je nek te dragen.' Zei ze als ze het kledingstuk omhoog hield.

Ze keek oplettend naar de wonde en richtte dan haar aandacht naar de groep.

'Als er iemand hier is die niet tegen bloed, spieren, botten kan, mag ik u dan verzekeren om onmiddellijk naar buiten te gaan.'

De non werd lijkbleek en was binnen een paar tellen al buiten. De vrouw ging langzaam een stap achteruit en volgde de non haar bewegingen.

'Wat gaat u in principe met hem doen mevrouw?' Vroeg Andreas nieuwsgierig, maar bezorgd.

'Wel, eerst zal ik de houtsplinters in zijn schouder moeten verwijderen. Dan zal ik zien wat voor letsel hij eraan heeft overgehouden, zal ik dat moeten verzorgen... In theorie lijkt dit totaal eenvoudig en verzorgd maar als u hier zal blijven dan zal u aanschouwen wat voor een vieze, vlezige boel het mensenlichaam vanbinnen is. U de keuze!' Andreas voelde dat de vrouw de voorkeur had aan zijn vertrek dus besloot dan maar te vertrekken. De deur ging toe voor de groep maar voor iemand anders ging de deur naar een totaal andere wereld wijd open...