Kahya Usui! (Askıda)

"Böyle kıyafetlerin olduğunu bilmiyordum."

MEDYADA USUİ'NİN ANNESİ VE BABASI VAR.

Misaki'nin Ağzından

"Senin ailen, nasıl Usui?"

Trenden inmiş bir süredir sessizce yürüyorduk. Usui konuşmamakta kararlıydı ama ben sıkılmıştım.

"Annem, babam, abim ve benden oluşan minik bir aile. Fakat abim şuan başka bir ülkede."

"Abin mi var senin? Hiç bahsetmedin."

"Neyden bahsettim ki?" diye mırıldanırken gerçekten Usui hakkında hiçbir şey bilmediğimi fark ettim.

"Neden hiç kendinden bahsetmiyorsun ki?"

Omuz silkti. "Kimsenin benim hakkımda bir şeyler bilmesini istemiyorum belki de."

Hafif duraksadım. "Ama beni ailenin yanına götürüyorsun." Bana bakıp gülümsediğinde kırmızı olmamak için başımı yukarı kaldırdım. Gülümsemesi 'senin bilmeni istiyorum' der gibiydi. "Daha ne kadar kaldı?"

"Geldik." Başımı indirdiğimde karşımda sevimli ve gerçekten iyi bakılmış, baktığında insana istemsiz bir neşe getiren bir ev gördüm. Benim yaşadığım kocaman ve sözde sevgi dolu evden çok daha güzeldi.

Birden heyecanlandığımı hissettiğimde titreyen ellerimi arkama gizledim. Neden bu kadar heyecanlandığımı düşünmeye sıra gelmeden beynimi bir sürü soru kaplamıştı. Kendimi nasıl tanıtacaktım? Kalmama izin verecekler miydi? Ailesiyle anlaşabilir miydim?

Usui kapıyı çaldığında derin bir nefes aldım. Kapı çok bekletilmeden açıldığında karşımda tablo misali bir kadınla karşılaştım.

Usui'nin sarı saçlarını ve insanın içini delen yeşil gözlerini annesinden aldığı açıkça belliydi. Eğer ailesini sormamış olsaydım ablası sanabileceğim gençlikteki kadın şaşkınlıkla karışık merakla ikimizi süzüyor fakat tek kelime etmiyordu. Daha sonra şoku atlatmış olacak ki Usui'nin boynuna atlayıp sıkıca sarıldı.

"Takumii! Hoşgeldin!"

Usui hafifçe gülümseyip yavaş hareketlerle annesinin belini sarınca dünyanın en güzel resmini izlercesine onlara baktım.

"Hayatım, Takumi mi geldi?" İçeriden gelen ikinci sevgi dolu sesi hızlı adım sesleri takip etti. Usui geri kalan fiziksel özelliklerini babasından almış gibiydi, boyu, yüz yapısı, gülümsemesi ve duruşu tıpkı babasıydı.

Yakışıklılığını babasından almış diye düşünürken kızardığımı hissettim. Şimdilik görünmez olmama şükredeceğim sırada babası siyah saçlarını yüzünden çekince beni gördü.

"A sen de kimsin?"

Gafil avlandığım için yalan düşünme fırsatım kalmamıştı. Gözlerimi sıkıca kapatıp yolda giderken aklıma yatan tek yalanı söyledim.

"U-Usui'nin s-sevgilisiyim."

Usui'nin Ağzından