When the top get tipsy

CHAPTER 8

Sa labas ng bar.

Madilim na ang paligid, pero ang ilaw mula sa loob ng bar ay sumisilip pa rin hanggang sa kalsada. Humihingal ako, bahagyang nakasandal sa pader habang pilit pinipigil ang pagkahilo.

Ilang sandali lang, narinig ko ang marahang tunog ng pintuan. May lumabas. May papalapit.

"Ms. Jennie?"
Pamilyar ang boses.
Lisa.

Dahan-dahan siyang lumapit, may hawak na bottled water at jacket. Sa ilaw ng streetlamp, kitang-kita ko ang pag-aalala sa mukha niya.

"Lisa..."
Napatingin ako sa kanya, pero pilit kong hindi ipahalata na naguguluhan ako sa presensya niya. Kasi kung totoo man 'tong lahat, mas delikado na yata 'to kaysa sa alak.

"You okay po ba? Kanina ka pa dito."
Inabot niya sa akin ang tubig. Tinanggap ko. Tahimik lang kami pareho habang iniinom ko 'to.

"Laseng ka na rin ba?"
Diretsong tanong ko, hindi ko na kinayang pigilan.

Napatingin siya sa akin, bahagyang natawa. "A little."
Then she looked up at the sky. "Pero kaya ko pa. First time ko po kasing uminom with friends."

Napakunot ang noo ko. "Wala ka bang kaibigan dati?"

"Meron naman," sagot niya, medyo nag-iisip, "pero hindi kami nakalalabas ng ganito. Lagi kaming nasa bahay lang. Ibang experience pala 'to. Nakakatuwa."

Tahimik ako habang nagsasalita siya. Napansin kong ang sarap niyang pakinggan. Genuine. Innocent. Parang every word niya, kinukuryente ako.

"Ibang experience?" tanong ko, halos pabulong. "So first time mo talaga tonight?"

Tumango siya. "Oo. First time ko makihalubilo, makipagkwentuhan, uminom... and just be normal."

Napangiti ako. Cute. Hindi ko rin napigilang isipin...

"And you also tried to have sex with me."

Ako mismo, gulat sa nasabi ko.

"Yes, I also tried that," bulalas niya.

Then—
silence.
Parang nag-echo pa ang boses niya sa hangin.

Napako ang tingin niya sa akin. Dahan-dahan, para bang narealize niya ang sinambit niya, sabay takip ng bibig niya gamit ang dalawang kamay.

"A-Ay! I mean—!"
Nagpanic siya.
"Hindi ko ibig sabihin, kasi lasing lang ako, tapos, hindi ko talaga, Ms. Jennie, sorry, I didn't mean—"

Ngunit ngumisi lang ako.
Walang galit. Walang inis.
Just a knowing smirk.

"Can you believe it? You probably thought I was so drunk back then that you let your guard down." Lumapit ako sa kanya. Bahagyang yumuko, hanggang sa halos magka-level na ang mukha namin.

Tumingin si Lisa sa akin, halatang hindi makapaniwala sa mga nasabi niya. Napakagat siya sa labi bago tinanong, "Do you remember everything from that night, Ms. Jennie?"

Ngumiti ako nang bahagya at umiling. "Not really. It's all kind of blurry."

Huminga ako nang malalim, saka dagdag ko, "But the mess you left behind? The bedsheets, the blanket soaked... even my underwear on the floor."

Tinitigan ko siya nang diretso. "So... how are you holding up? Do you remember everything?"

Tahimik siya. Maya-maya, tumango siya, bagal ng kilos. "Some parts... but I—I tried not to think about it too much."

Ngumiti ako, bahagya. Lumapit pa ako sa kanya hanggang halos magdikit na ulit kami.

"I want to try it again. With you."