The Unwritten Script - Series #1

Kabanata 7

Ibinaba nito ang kutsara at tumingin sakin, patapos na din naman ako at tiningnan ko na tapos na pala siya. "Yes, and also thank you for inviting me."

Ngumiti naman ako rito at agad na tinapos ang pagkain. Tumayo ako upang tulungan si Lyrisse sa pag ligpit ngunit bago ko pa man makuha ang pinagkainan inunahan na ako ng lalaki.

"Wait kami na, Ikaw ang bisita umupo ka muna dun, please." Pangungumbisi ko rito dahil mukhang walang balak siyang sumunod sa pinagsasabi ko, at tama nga ako mabilis siyang kumilos at inilagay sa lababo ang pinagkainan.

Malawak kasi ang room namin may dalawang kwarto at malawak rin na space which is may pagitan ang dining area at sala.

"Okay si Lyrisse na ang bahala diyan." Saad ko nang matapos ito sa pagdala ng mga pinagkainan, sumenyas naman si Lyrisse ng okay sign at ngumiti.

"Wait lang." Sambit ko ulit mukhang di naman niya napansin dahil pumasok ako sa kwarto ko at may ginawa saglit mabilisan at agad na lumabas.

"Tara, baka hanapin na tayo nun." Pag aaya ko rito at nauna sa pinto para buksan.

Wala pa ring imik ito nang makapasok kami sa elevator. Hanggang sa lumabas at pumunta sa room kung nasaan sina Mr. Henz daw.

"Eliza and Enzo buti dumating na kayo." Nakangiting bungad samin nito nakaupo ito at nasa harapan ang laptop tumayo ito nang pumasok kami.

"I'm sorry to bother you two, but I want to tell you that tomorrow the other cast will come here."

Nakikinig lang ako sa sinabi ni sir Henz dahil bukod doon may mga sinabi pa siya na ipinagsawalang bahala ko nalang.

Noon kasing first day of shoot it's just a minor scene which the which is trailer ata pero kalahati pa lang naman noon ang nagawa kaya sa mga susunod na araw ay sadyang magiging busy na dahil bukas darating ang ibang cast.

Some of the artists are veterans in the industry to work with, and at first, as I said, and not gonna lie, I was almost not accepting the project, but hearing the other roles who portray the other veteran artists made me decide eventually.

Walang nangyari noong araw na yun, tahimik so Enzo na bumalik sa room niya tanging pag-paalam lang nito ang sinabi niya, at parehas lang din nang nagdaang isang araw tanging nasa hotel room lang kami ni Lyrisse na minsan nagkukwentuhan, ni hindi na ako lumabas nang dumating ang ibang artist dahil sigurado naman akong magkikita naman kami bukas.

"Eliza! Gising, mauubusan ka na ni Alesia." Kahit antok pa ay pilit kong iminuklat ang mata ko, itinakip ko naman agad ang kamay nang maaninag ang pagtama ng araw sa mukha ko.

Kahit nanlalabo ang paningin ay naupo ako, inihilamos ko pa ang kamay para tuluyang magising. At nang naimulat ko ang tingin ay kumunot ang noo ko.

"Where am I?" I said weakly in my voice, hindi ko alam kung bakit ganito. Parang nasa isang kubo ako at ang hinihigaan kanina ay banig .

"Eliza, Tara na kumain ka na pupunta pa tayo sa taniman." Malumanay na saad ng isang babae, lumapit ito sakin nang makitang gising na .

Takang tiningnan ko ang mukha nito, at napatakip ako ng bibig nang mamukhaan ito, ang tanging pagkakaiba lang ay mahaba ang buhok nito at maayos na nakasuot ng isang polong puti na mukhang luma na dahil sa mantsa nito.

"Anong tinutunganga mo diyan, umalis na sina Tatay at nanay kumain kana." Wala akong nasabi nang umalis ito at pumunta sa labas.

Hindi ko alam kung bakit naglakad ako palabas at naupo sa isang bangko sa harap ng maliit na mesa may kanin at ulam.na gulay.

Dumating naman ang babae na tila nagtataka sa pinapakita ko na ekspresyon sakanya.

"Oh ayan mag kape ka muna, hihintayin kita kailangan natin makabenta ng marami.Kaya dapat marami din tayo mapitas na gulay."

"P-pero..."

"Hay naku, dyan ka muna at magwawalis ako sa labas hangga't hindi ka pa tapos."

Napabuntong hininga ako nang umalis siya, hindi ko maintindihan nasa hotel lang ako kanina ah. Pinakatitigan ko ang kape na dinala niya sakin kita ko ang init na lumalabas doon at nang hawakan ko ito ng dalawang kamay ay napadaing ako.
"Ba't ang init, at bakit parang totoo?"

"Eliza! Tapos ka na ba?!" Dinig kong sigaw niya ngunit hindi doon natuon ang atensiyon ko kundi kung bakit kilala niya ako.

"Ma'am Eli!" Agad akong nagising at ramdam ko ang hininga ko na parang mawawalan, hindi man malinaw pero nasa kotse ako ngayon.

"Nasan na tayo?" Pagtatanong ko Kay Lyrisse.

"Byahe pa po, ginising kita dahil mukhang nababangungot ka po."

"Uh, yeah that dream again."

"Bakit po?" Takang tanong nito sakin.

"Nevermind, paano pala ako nakapunta rito?"

"Di ko ba naalala ma'am, ginising kita at mukhang nag ayos ka na rin nang makalabas ka, at nang makarating tayo sa kotse ay natulog ka ni wala kang sinabi."

Tumango lang ako rito, dahil hindi ko naman talaga maalala. Pero kung bakit naalala ko ang napanaginipan ko. Alesia? At Tatay at Nanay? Sino sila? Pamilya? Pinikit ko ng mariin ang mata bago imuklat ito.

Ang weird talaga ng lahat at bakit di ko naalala ang nangyari kanina kung ang panaginip ko ang naalala ko.

Tumingin ako sa labas ng kotse papaliwanag na doon na din ata kami kakain ng breakfast dahil sa maagang patawag nila.

At hindi nga ako nagkakamali may iilan na kilala na ako sa mga nandun kahit ilang artist lang nakaupo at ang iba ay nag ka-kape.

"Eliza!"

"Khloe." Humarap ako rito nang tawagin niya ako, Isa siya sa gaganap at nakita ko na best friend ko ito sa story kaya sigurado exited rin siya. Isa siya sa naging kasundo at kaibigan ko na rin for the past 8 years or 9 in this industry.

"Tara alam ko di ka pa nag breakfast, matagal na tayo hindi nagkita at may ikukwento ako sayo."

"Sige, by the way si Lyrisse she's my assistant." Pagkilala ko rito, nakipag shakehand naman si Khloe at inaya rin na sumabay na mag breakfast ayaw pa nito pero napilit din namin.

Parehas namin nagtatrabaho rin siya kaya kailangan din niya ng lakas.

"So nandito pala din si Yen, and fit for her role again." Panimula nito ni hindi pa nakakasubo dumaldal na.

"Kung alam mo lang Khloe, pero wag na nating pakialaman okay, she has the right to be angry okay, at hindi natin maiiwasan yun."

"Yeah, you're right, but seeing her makes me wanna get into a fight, hindi ko pa din nalimutan yung ginawa niya saatin."

"Khloe naman settled na yun okay, sinadya or hindi."

Umiling-iling naman ito sa sinabi ko basapa rin ang pagkainis sa mukha niya havnag kumakain ng kinuha namin.

May mga sinabi pa ito at nasabi ko rin ang hindi pag tanggap ng offer, at nalaman ko rin na ang pag audition namin noong nakaraang buwan na pinagsa walang bahala ko ay ito pala iyon na hindi ko naalala na gawa pala iyon ni Mr. Writer, which ako ang napili kaya pala iba ang tingin ni Yen sakin nang sabihin ni Ms. Georgia na ako ang gaganap.

I'm auditioning for the role just for fun, but didn't expect to be part of it, even though I declined, but I accepted in the end.

Natapos kaming mag umagahan at pumunta sa isang village ata rito sa lugar ang mga bahay ay gawa sa kahoy at lipa at makikita rin ang ilan may sumusunog ng dahon sa labas. Alam din naman pala nila na dito kami mag ti-taping kaya walang kahirap-hirap Ang pag papayag nila na gumawa ang production team ng mga props at ang iba ay pinagamit ang mga bahay nila na simple pero malinis kung titingnan.

Pero Isa lang ang napansin ko parang nakita ko nanaman ulit ang lugar pero hindi ko alam. Ayaw ko mag isip but I still confused of everything feels something connected but never be connect again.