The Unwritten Script - Series #1

Kabanata 7

"Kamusta ka naman diyan Elizabeth?" Napakunot ang noo ko nang tawagin ako nito ni ate.

"Ano ba yan parang ewan ka naman Faye Anntonette." Sagot ko sa kabilang linya, tumawag ito ang aga-aga nangiistorbo siya nakailang tawag pala ito sakin kahapon pero hindi ko napansin.

"Aba, nangngamusta lang." Dinig ko ang inis na boses nito.

"I'm okay, hindi pa naman ako nawawala nang matagal, bakit may problema ba?" Pagtatanong ko rito, dinig ko ang pag buntong hininga niya kaya alam kong may problema.

"Wala naman, kaya ko pa naman to at kinakamusta kita baka mangyari nanaman Eli."

"Hindi yan no, I'm okay don't worry about me." Sagot ko rito, Ewan ko ba kung bakit pati siya di ko maintindihan, gusto ko magtanong pero hindi ko alam kung bakit ayaw ko tanungin ito. Nagkausap pa kami mga ilang minuto bago ibaba niya ang tawag.

Since yesterday, I have doubted myself that something is missing, but I have never thought what it was.

I stared at him for that long, never flinching when he opened his eyes. It felt familiar for a distance, and I tilted my head, confused about what I thought. His brown eyes reflect longing and sadness.

U
ntil he broke our stare, we didn't say anything, even to him, until we returned to the chair. He handed me some food before we went back. I'll take some photos like nothing happened earlier. But I'm sure what I felt was a sudden fast of my heartbeat.

Nasa hotel kami ngayon at napagpasyahan na dito na muna sa dalawang araw bago ipagpatuloy ang project.

"Magpapadala nalang po ba ulit ako ng pagkain dito sa taas ma'am Eli?" Pagtatanong ni Lyrisse, tumango ako at  ibinalik ang tingin sa phone ko.

Maya't-maya pa ay may kumatok sa pintuan agad naman binuksan iyo ni Lyrisse.

"Ma'am Eli." Pagtawag niya sakin kaya tumingin ako sakanya akala ko na mating na ang pagkain, pero tumingin ulit siya sa pinto hindi kita kung sino ang nandon kaya tumayo ako at pinuntahan si Lyrisse.

"Enzo?" Takang tanong ko nang makita ito, dinig ko naman ang pagpaalam ni Lyrisse.

"May kailangan ka?" I asked as usual, forget what happened yesterday.

"Uhm, they want —" natigil naman ito magsalita nang dumating na rin ng pagkain na pinadeliver namin galing sa baba.

"Hindi pa kayo kumakain?" Pagtatanong nito, tumango naman ako at iginigaya ang receptionist sa loob upang ipasok ang dala-dala na nasa cart niya.

Nang nagpaalam ang receptionist ay binalik ko ang tingin kay Enzo. "Tara marami naman naorder ni Lyrisse." Pagyayaya ko rito.

"No need—" Napatigil naman siya nang may tumunog ng kung ano, natawa naman ako sa reaksiyon nito dahil mukhang nabisto siya.

"Ano yun?"

"Ah sige." Mabilis ang sagot nito at pumasok agad, kita ko ang pamumula ng tenga nito ngunit hindi ko nalang ito pinansin at isinarado ang pinto.

Inihanda na ni Lyrisse ang pagkain na ngayon ay nasa dining table na, pinasabay ko na ito samin dahil nag alangan siya nang makita si Enzo. Tinulungan pa nito siya ngunit tapos na rin naman si Lyrisse kaya pinaupo ko na lang ito.

Tahimik kaming kumain ni ingay ng kutsara na bumabangga sa plato lang ang naririnig.
"What I said earlier, pinapatawag tayo ni Mr. Henz." He said in his neutral voice.

"Wait ngayon na ba?" Pagtatanong ko dahil kung ngayon na edi sana di ko nalang siya niyaya at mamaya na kumain, pero mukhang gutom rin siya. Ayy hindi ko na alam bahala na.