"Two of you will have a chemistry test since you are working together for the first time, right?" Sambit ni Ms. Georgia saamin.
I pursed my lips as I heard Ms. Georgia, do we need those? Eh sabi pa niya perfect kami na maka-partner.
Nandito ako ngayon sa studio at kasama ko si Mr. Valencia which makaka partner ko, he's famous for leading most of hit movie which he's a veteran in this industry, mas nauna siyang pumasok sa ganitong trabaho samantalang ako since 15 pinasok ko ang ganitong karera. At itong makakapareha ko ngayon ay halos bata pa lang siya ay lumalabas na siya sa big screen.
Yesterday since those dream happen again, nakita daw nila ako sa sementeryo na walang malay. Alalang-alala si ate dahil wala daw ako kasama hindi niya naman masisisi si Francine dahil may iba akong pinagawa rito.
"Are you listening Ms. Torres?" Napaangat ako ng tingin at tumango kahit naman halata na occupied ako.
"Ah yes po, uhmm... Need ba talaga yan Ms. Georgia?" Pagtatanong ko imbis na sumagot ito ay nakuha naman ng atensiyon ko ang katabi ko na hindi ko namalayan.
"Are you okay?" I tilted my head in his direction when he suddenly asked.
"Ah, yes may iniisip lang."
"May nangyari ba?" Hindi ko pa rin inaalis ang tingin rito nang tanungin niya yun, we're not closed but I felt a light feeling talking to him.
"Wala naman Mr. Valencia." I answered as he cleared his throat as if he wanted to say something.
"You can call me Enzo, we we're working together dapat lang na maging sanay tayo sa isa't-isa."
I nodded as I smiled. "Okay Mr. Valencia... I mean E-enzo." Saad ko naman rito dahil tama nga naman dahil magkakasama kami ng matagal sa project na ito.
Matapos nun ay natahimik ako at inabala ang tingin sa phone kahit na hindi doon tumatakbo ng isip ko. I was bothered for the things happened for the past week.
Hindi ko maipaliwanag kung bakit ang linaw na nakahiga ako sa damuhan ngunit iba ang kasama ko at hindi ko ito kilala, isang babae at alam nito ang pangalan ko. At ang mga sinabi ng mga taong hindi ko kilala na para bang may pinapahiwatig sila.
Umiling ako at huminga ng malalim, I should not focus on those because I want to focus on this project that Francine genuinely told me to.
"Let's go." Tumaas ang tingin ko nang makita si Enzo na nakatayo at nakatingin sakin, tumayo na din ako at agad naman ako nitong iginaya sa gitna kung saan may white backdrop at kailangan kaming kunan ng litrato na kung saan sasabihan kami kung ano ang dapat naming gawin, which is like photoshoot na rin.
Kanina lang ay nakaayos na ako at pati rin ang lalaki sadyang naghintay lang kami muna dahil dumating si Ms. Georgia.
"Okay Mr. Valencia umupo ka sa upuan and ipatong mo naman Ms. Torres ang siko mo sa balikat nito at magpangalumbaba ka then look at the camera."
Madami pa saming pinagawa, it feels awkward again when the cameraman wants us to close to each other and make eye contact.
"Okay face each other then Enzo wrapped your left hand in Eliza's waist." Saad saamin kaya naman nang iangat ko ang tingin at nagtama ang mga mata namin na hindi ko maintindihan bakit familiar ang mga mata nito, at rinig ko pa rin ang satisfaction na emosyon ni Ms. Georgia na sa tingin ko kanina pa nanonood saamin. I give a smiled trying not to be awkward and a serious ones that felt like a confident.
But his eyes grabbed my attention. Lumanlam ito at para bang may gusto siyang sabihin, but before I could react, the cameraman interrupted and made us face the camera for another shot, which we needed to be neutral in our expression.
YOU ARE READING
The Unwritten Script - Series #1
RomanceWhat if you couldn't remember, but the feeling is surreal, it's an unexplainable instance, which is why Eliza Torres can't remember. Then she met Lorenzo Valencia, her co-artist in the field of industry, with a feeling of something familiar, but oft...
