KURTARICIM B. | YAPBOZ | TAMAMLANDI

10 § Evlensene benimle!

KARAKTERLERİN İSİMLERİ BİRBİRLERİNE ÇOK BENZİYOR HATTA AYNI OLANLAR DA VAR. İSİMLERİ AYNI OLAN KİŞİLER İÇİN EN AZINDAN KARIŞMASIN DİYE PARANTEZ İÇİNDE BESTE'NİN İKİZİ OLAN BERKE'NİN ADI GEÇTİĞİ YERLERDE (İ) YAZACAĞIM. MESELA; Berke(İ) GİBİ.

§

"Ahu sizi nasıl bulmuş?"

"Bilmiyorum belki dedem ayarlamıştır." O adamı sevmediğini söylemesine rağmen hala dede diyordu.

"Ben o kadından pek hoşlanmadım, değişik bakışları var. Seni yurttan aldığımız zaman o kadar değişik baktı ki tedirgindi. Şu an anlatamıyorum ama değişikti."

"Üzüldü ben gidince. O kadar sene çocuğu gibi baktı bana. Hiç ücret almadan her şeyimi karşıladı."

"Bir dakika ne dedin? Ücretsiz neden böyle bir hizmet versin ki? Bir akrabanız falanda değil, yurttaki herkese böyle mi davranıyordu."

"Tam tersi, beni hep diğerlerine karşı korurdu. Bu yüzden çok nefret edenim vardı bazılarıda yapmacık arkadaşımmış gibi davranıyorlardı. İyi bir şey miydi yaptığı, kötü müydü hiç bilemiyorum." diyerek omuz silkti. "Ama dedem beni ona verdiyse bir şey biliyordur."

"Beste deden kardeşini o adamlara vermedi mi? O zaman bunda da geçerli bi sebebi olmalı."

"Hayır! Hayır ben sadece birimiz iyi olsun diye diğerimizi feda etmiştir diye düşünmüştüm." diye çıkıştı sonra sesi titreyerek "Ona hiç bir zaman hak vermemeliyim. Bazen ne düşündüğümü bile bilmiyorum Berk." diyerek sulanmış gözleriyle bana baktı.
"Beste yanlız değilsin. O amacı belli olmayan adama ya da Ahu'ya güvenme. Hayatta yanlız olduğunu düşündüğünde dedeni düşünme beni düşün. Tamam mı?" diye sordum gözyaşları göğsümü ıslatan Beste'ye. Ona böyle sözler vermeyi kesmeliydim, birbirimize fazla bağlanmıştık.
"Ahu Abla çok iyi bir insan ama onu hiç öyle düşünmedim. Beni ne zaman böyle tanıdın ki Berk? Nasıl bilebilirsin böyle düşündüğümü?" Bilirim çünkü bende zamanında böyle yaptım.
"Senin birine ihtiyacın vardı en başından beri. Ve o kişide benim, hep ben olacağım." Kafasını göğsümden kaldırıp ciddi bir suratla "Evlensene benimle." dediğinde hayatımın şoklarından birini yaşadım.

 Gözlerimi kocaman açmış bir şekilde Beste'ye bakarak donmuş, ciddi olup olmadığını test ediyordum. Beste'de bana gözünü kırpmadan donmuş bir şekilde bakıyordu, nefeste almıyordu! Birkaç saniye sonra Beste'yi kocaman gülerek yanağımı tokatlarken buldum. Hiç elini oynatmadan eli birden yüzüme gelmişti. Sanırım şoktan gördüğüm şeyler donmuştu! Mutant mıydım ben?!

Gülerken "Berk ya, yarım saattir vuruyorum kendine gel." tekrar gülüp parmaklarını gözüme tutarak devam etti "Ve Allah aşkına şu gözlerini düzelt." sanırım kafam gitmişti. Böyle şeyler söylerse olucağı buydu. Yüzüm ve ben kendime geldiğimde derin bir nefes alıp Beste'ye kaşlarımı çatarak baktım ve ayağa kalktım, hala gülmeye devam ediyordu.

 Ciddi bir ses tonuyla "Yeter kes artık." dediğimde gülmeye devam etti. "Hadi yatalım artık, geç oldu odana git sende." diyerek arkamı döndüğümde onu, yatağıma yatmış yataktaki yastıklardan diğerine sarılarak gülmeye devam ediyordu. Gözyaşları bu sefer gülmekten yanaklarını ıslatmıştı. Bu kadar dengesiz olması beni şaşırtıyordu. Yatağın yanına giderek düz bir sesle "Kalkmıyor musun?" diye sordum.

Gözleri kapalıyken kafasını iki yana salladı. "Seninle yatmak çok huzur verici oluyor, seninleyken çok rahat ve mutlu uykuya dalabiliyorum."