Nainlove Ako Sa Isang Snob (Editing)

Chapter 11: Transferee

"Good morning Miss!" sabay naming tayo ng mga kaklase ko.

May inaaanounce siya. Kung ano ang mangyayari next week blah blah. Hindi na lang ako nakinig at gumawa ng calligraphy.

"Ah oo nga! Malapit kong nakalimutan. May new transferee pala, dito siya sa section natin." bigla na lang ako napahinto sa pagsusulat sa sinabi ni Miss.

May new transferee?! Eh, September na! Pwede pa ba yun?!

Halu-halong ekspresyon ang ibinigay ng mga kaklase ko.

Mga honors slash intelligent: "Whaaaat?! Eh Miss! September na dba?! Pwede pa ba yun?! Hindi siya maka catch up sa lessons!"

Mga sosyal: "Eh? I hope it's a she and I hope she's rich like us. No second thoughts, she will be one of us para naman may bagong friendship tayo"

Nga malalandi (syempre, present ang mga bakla): "Hala! Mga ateh! Baka macho papa *o*"

"Waaaaaaah!" "Oo nga!" "Sarap ulamin paman din!" "Uwaaaa!"

Pwe! Mga malalandi talaga.

Mga basketball players: "Uy! Baka maging team mate natin siya!"

Mga happy-go-lucky: *kinig iPod at nagtetext*

Mga bully: "My bagong target tayo mga pre!"

And last but not the least...

Ang used-to-be-target ng mga bullies: *smiles widely*

Naging maingay na ang room.

"Okay class! Mahinahon na kayo kasi i-wewelcome natin siya!" Pagkasabing pagkasabi ni Miss, nahinto ang mga kaklase ko.

Nakng? Siya yung koya sa may mall! Ano yung pangalan niya sabi? Ay hindi pala siya nagpapakilala tssk

Eh? Bakit siya nandito?

"Good morning!" bati niya.

Ayun, ang mga malalandi, nagkaguluhan na!

"Ay! Ang kyut mga ateh!"

"Yummy!"

"Uwaaaaaa!"

"Kalaglag panty mga ateh!"

"Tahimik!" sigaw ni Miss. Biglang tumahimik ang room.

"Introduce yourself na darlin' " sabi ni Miss.

Owber si miss, tinamaan din yata. Kung makadarlin, wagas! May landing di inakala pala si Miss tssssk

"Ako si Lance Fuerte.."

Hindi ko na narinig nang maayos at naintindihan ang sinabi niya after pagkasabi niya sa pangalan niya.

Fuerte na naman? Magkaano kaya silang Renzo? Ba't ang daming Fuerte? Bakit kaya nandito siya? Sisirain ba niya ang buhay ko?

Lance's POV

Nandito ako sa room ni Sam. How did I know? Stalker ako ni Sam hekhek

Wait, is "stalker" the accurate one for me? They said "stalkers" are ugly. I'll better use secret admirer.

Secret admirer ni Sam

Korny! But they said, if you're inlove, you'll become so corny and all. Well, whoever made that theory, it is true.

"Mr. Lance, dun ka umupo sa vacant sit katabi ni Ms. Sung."

I planned this. I told their adviser na magkatabi kami ni Sam.

I sat quietly beside Sam.

"Hello" I greeted her.

"Nag-aaral ka pa?" sabi niya pero nakatingin sa labas.

"Uhh.. Yes." I replied with a smile.

"Oy koya sa mall este Lance, libre mo ko icecream!" sabi niya na tumatawa.

Tumawa naman ako. She didn't change at all! I still remember how she loves ice cream haha

*flashback*

Nagvisit kami sa house nila Sam kasi magbestfriends yung family namin.

Naglalakad ako sa bahay nila habang naka tingin sa paligid. Namangha ako kasi madaming malalaking paintings.

*bogsh*

"Hey! Watch where you're going!" Then I saw a pretty girl's annoyed faced. I found it cute. Maybe na love at first sight ako.

"S-sorry." I offered my hand to help her but inirapan niya lang ako.

"Look what have you done! Nasayang ang ice cream ko! Hmp!" she said angrily.

Ayun, maiiyak na sana siya pero hinigit ko siya at dinala sa may park na malapit lang sa amin. Walking distance lang.

"Hey! Where are you tak-"

Hindi siya nakatapos. Dinala ko siya sa isang maliit na ice cream parlor eh. Haha.

"Can I buy ice cream. Two please, one chocolate and hey, ano sayo?"

"Vanilla, please" at nag sparkle ang kanyang mata.

"One chocolate and one vanilla please." and when I received our ice creams, I payed the ice cream. That time kasi, may napulot akong pera sa daan. Yun lang ang pinabili ko ng icecream.

At yun, naging friends na kami dahil lang sa ice cream haha

*end of flashback*

Nakauwi na ako. The day was already over. What happened? Nothing much.

*flashback*

@Recess:

Binilhan ko na siya ng isang Magnum.

"Oh, here" I gave it to her.

"Thankyou" *o* nagsparkle and kanyang mata just like before.

after 1 min.

"Lance.. bilhan mo pa ako please!" sabi niya. What?! Naubos na?! How...

Binilhan ko nga siya ng 3, at ayun.. she's soo cheery. I'm so happy to see her smile like that again

How i miss seing her smile, her sweet smile (:

*end of flashback*

After the recess, we haven't talk that much. Wala kaming topic eh and I'm shy to talk to her so sudden.

The day ended. Even though it's not so great because we didn't talk after  recess, I still cherish it. Why? Because I made her happy and i saw her sweet smile again just like the old days

Sam's POV

May naalala ako kay Lance, yung childhood friend ko. Nakalimutan ko lang yung pangalan niya pero yung itsura niya, na pipicture ko pa sa mind ko.

Kung icompare silang dalawa, iba eh.

Tsssk how I miss my childhood friend.

My childhood friend which gave me an ice cream after he bumped me which caused the ice cream to fell on the floor.

My first childhood friend :)

I miss him and I want to see him again someday.