✧ Wattys 2016 Çığır Açanlar Kazananı
✧ Bilim Kurgu #1
✧
''Adım Dolunay. İnsanların Dünya adını verdikleri gezegende yaşıyordum bir zamanlar.''
✧
Yeni Dünya projesinin asıl amacı halka duyurulmamıştı. Daha önce gidilen gezegenlerin nedenlerine benzer...
Final bölümlerinin ilki yayında. Yorumlarınızı merakla bekliyorum.
اوووه! هذه الصورة لا تتبع إرشادات المحتوى الخاصة بنا. لمتابعة النشر، يرجى إزالتها أو تحميل صورة أخرى.
✧ Final 1. Bölüm ✧ F E D A K A R L I K
İçimde her saniye büyüyen korku ve endişe dalgaları. Hemen ardından gelen şüphe ve hepsini bastıran iki duygu:
Cesaret ve umut.
Her saniye, her saniye vazgeçebileceğimi biliyordum. Kalsedon'a gitmekten veya Ametist'le savaşmaktan oysaki tek yaptığım şey normalde yaptığım şeyi yapmamak olmuştu.
Karşı çıkmamıştım.
✧
"Corrin çoktan Kalsedon'a gitmiştir." dedi Isabel, sesindeki nefreti hissedebiliyordum. Safirlerden de Kalsedon'dan da nefret ediyordu.
"Kalsedon'un etrafındakileri birisi yok etmeli öyle değil mi? Corrin hiçbir şeyi riske atmaz." dedi Doruk Isabel'e.
Konuşmalarını dinlemekten uzaklaşıp tam yanımda oturan Dimitri'ye baktım. "Tıpkı Dünya'daki gibi, öyle değil mi?"
Yanıt vermedi ve saatlerdir gözlerini ayırmadığı Kalsedon'un haritasını yansıtan hologramdan başını kaldırmadı.
"Dimitri." dedim, uyarırcasına. "Neler olduğunu açıklayacak mısın?"
"Yanlış giden bir şeyler var." dedi bana dönerek. Gözlerinden, konunun sadece Kalsedon ya da Ametist olmadığını anlayabiliyordum. Öyleyse neler oluyordu ona? "Corrin bu taraftaki girişte daha az Ametist muhafızı olacağını söylemişti. Ama buradan Kalsedon'a girmemiz neredeyse imkansız."
"Laurel geleceğimizi biliyordu," dedim şüpheli bir sesle. Düşüncelerimi bu konu üzerinde toparlamaya çalışıyordum fakat başarılı olamıyordum. "Daha fazla muhafız göndermiş olmalı."
Dimitri elindeki hologramı bana verdi. "Gereğinden de fazla, biz sadece altı kişiyiz."
"Krista, sıradan Ametist Muhafızlarının mor renkte, Gümüşlerin gri renkte ve Safirlerin de mavi renkte olacağını söylemişti." dedim holograma dikkatimi vermeye çalışarak.
"Ve Gümüşlerin az sayıda olacağını. Fakat öyle değil." dedi Isabel. Bizi dinlediklerini fark etmemiştim. "En fazla Gümüşler var."
Tahmininde yanılmıyordu.
Doruk'a baktım. "Git ve kaç kişi var ona bak."
"Neden kendin gitmiyorsun?" diye sordu ters bir şekilde.
"Herhangi bir gücüm olsa ben giderdim." dedim sert bir şekilde yanıt vererek. Hala gücümü bulamamıştım ve şu an Gümüşlerin içinde gücünü bulamayan tek kişiydim.
"Tamam, tamam." diye mırıldanarak ayağa kalktı ve birkaç saniye içinde gözden kayboldu.
Sessizlik içinde onun geri dönmesini bekledik. Kalsedon'un girişlerinin önündeki açık kapıların bulunduğu surların arkasındaydık. Ametist muhafızları yerlerinden kımıldamıyorlardı ve onlara saldırmamızı bekliyorlardı. Onlara verilen görev buydu.
