✧ Wattys 2016 Çığır Açanlar Kazananı
✧ Bilim Kurgu #1
✧
''Adım Dolunay. İnsanların Dünya adını verdikleri gezegende yaşıyordum bir zamanlar.''
✧
Yeni Dünya projesinin asıl amacı halka duyurulmamıştı. Daha önce gidilen gezegenlerin nedenlerine benzer...
Lütfen yeni bölümleri bekliyorsanız bunu yorumlarda belirtin. *Bu bölüm bir kez daha gözden geçirilebilir.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
✧ 5. Bölüm ✧ L a z u l i
✧
Opal
Dolunay Ateş
Sadece birkaç gün sonra, Opal'e yerleşim başlamıştı. Her an bizi bulabilirlerdi, hatta yerimizi bildiklerine emindim. En kısa zamanda buradan ayrılmalıydık, ancak ondan önce ne durumda olduğumuzu görmek için dışarı çıkmalıydık.
Doruk ve Isabel, Dimitri ve benim daha kolay tanınabileceğimizi söyleyip bizim çıkmamızı istememişlerdi. Bu konuda haklılardı. Ayrıca Laurel'in asıl hedefi bizdik, ilk bizi öldürmek istemişti. Yine de onların yanımızdan ayrılmaları hoşuma gitmemişti. Onlar gideli birkaç saat geçmişti ve ben oldukça endişeliydim.
"Belki de dışarı çıkmalıyız." dedim odada yürürken. Yerimde duramıyordum.
Dimitri benden daha sakindi veya duygularını daha iyi gizliyordu. "Biraz daha beklemeliyiz." Karşı çıkmak için durdum ve ona baktım. Tam o sırada yeşil gözleri gümüşe parıldamaya başladı.
"Neler oluyor?"
Dimitri ayağa kalktı ve kapıya baktı. Kısık sesle konuştu. "Birileri geliyor." Nereden bildiğini sormadım. Kapı çalınmamıştı. Pencereden baktığımızda kapının önünde bir araç, ve hızla uzaklaşan bir başka araç gördük. Birkaç gün önce, Doruk ve Isabel'i bulmaya giderken gördüğümüzün aynıydı.
Koşarak kapıya doğru ilerledim. Kimse yoktu. Yere baktığımda bir yansıtıcı gördüm. Eğilip bakınca bunun tek bir mesaj için yapılmış bir hologram yansıtıcısı olduğunu görmüştüm. Disk şeklindeki beyaz yansıtıcı avucumun içi büyüklüğündeydi. Salona girince yansıtıcının kenarındaki tuşa bastığımda hologram oluştu. Siyah beyaz bir ışık oyunuydu. Kim olduğunu bilmediğim, hologramından bile iri yarı olduğunu çıkarabildiğim bir adam vardı.
Konuşmaya başladığında sesi yansıtıcıdan dolayı titreşiyordu.
"Ben Ametist'in Başkanı Laurel Ametist'in Danışmanı Christopher Jackson
Sağ kalan Gümüşler, eğer arkadaşlarınızı kurtarmak istiyorsanız, Opal'in doğusundaki Lapis Lazuli şehrinin Merkez'inde olun. Kaldığınız otelin önünde sizin için bırakılmış bir araç var.
Laurel Ametist ve ben orada sizi bekliyor olacağız."
Hologramdaki adamın yüzünün kaybolmasını bile beklemeden yansıtıcısı odanın karşı tarafındaki duvara fırlattım.
"Lapis Lazuli'ye gideceğiz."
"Evet." dedi Dimitri onaylayarak. "Peki ya sonra?"
"Bilemiyorum..." dedim başımı ellerimin arasına alarak. "Bilerek gittiler değil mi?"
