✧ Wattys 2016 Çığır Açanlar Kazananı
✧ Bilim Kurgu #1
✧
''Adım Dolunay. İnsanların Dünya adını verdikleri gezegende yaşıyordum bir zamanlar.''
✧
Yeni Dünya projesinin asıl amacı halka duyurulmamıştı. Daha önce gidilen gezegenlerin nedenlerine benzer...
Ups! Tento obrázek porušuje naše pokyny k obsahu. Před publikováním ho, prosím, buď odstraň, nebo nahraď jiným.
✧ 2. Bölüm ✧ A m e t i s t
✧
2316 - Yeni Dünya, Ametist
Bizi Yeni Dünya gezegenine götürecek olan uzay aracının adı Latincede Gümüşuzay anlamına gelen ArgentSphere'di. Uzay aracının içi de dışı da gümüş grisi rengindeydi. Asıl önemli olansa ArgentSphere, Dünya'da ışık hızıyla gidebilen nadir araçlardan biriydi. Yapılması yıllar sürmüş ve sadece bizi götürmek için yapılmıştı. Bizim yolculuğumuz süresince Dünya'da ne kadar zaman geçeceği hakkında en ufak bir fikrim bile yoktu.
Yeni Dünya gezegeninde kalacağım şehrin adı Ametist'ti. Gezegenin başkenti olan bu şehre öğrendiğim kadarıyla şu an için sadece ilk grubun yolcuları olan bizler yerleştirilecektik. Ametist şehrine vardığımızda ilk gideceğimiz yer Merkez Binası adı verilen ve normalde gezegenin yönetim işlerinin yapıldığı gökdelen olacaktı. Merkez binasındaki misafirler için ayrılmış olan odalarda kalacaktık. Bir hafta sonra başka evlere geçecek olsak da tam üç hafta boyunca burada gezegen hakkında bilgi edinecektik.
Ametist şehri hakkındaki ilk düşüncem şuydu.
Mor.
Ametist ismini hak ediyordu. Bu şehirdeki binaların hemen her biri ametist taşının mor rengindeydi. Beni düşüncelerimden ayıran kişi uzay aracından inmemize yardım eden kişiydi.
"Dolunay Ateş? Adınız buydu değil mi?" Başımı evet anlamında sallayıp yanımdaki rehbere baktım. Yirmili yaşların sonunda gibi görünen kadının üstünde bu şehrin çalışanlarının üniforması olduğunu anladığım gümüş rengi bir ceket vardı. Ceketinin sağ omzuna yakın bir yerinde bu şehrin simgesi vardı. "Ametist'in uzaylimanından çıkışınız için gerekli işlemler bitti. Lütfen diğer yolcular ile birlikte Merkez'e gideceğimiz araca kadar beni takip edin."
Rehberin adımlarını takip ederken dikkatimi beyaz gökyüzünden alamıyordum. Bu başımın dönmesine neden oluyordu. Yıllardır alıştığım mavi gökyüzü bu şehirde yoktu.
Beyaz gökyüzü, gümüş rengi bir güneş ve eflatun renkli bulutlar. Alışmam uzun sürecek gibi görünüyordu.
✧
Ametist şehrinde olan her bina, başta Merkez gökdeleni olmak üzere, ya ametist taşıyla birleşmiş olan bir şeyle kaplanmıştı ya da yine ametist taşının renk tonlarından birine boyanmıştı.
Yeni Dünya'nın kurucularının birçoğunun yaşadığı, bu gezegen hakkında planların yapıldığı Merkez gökdeleni tüm ihtişamı ve parlaklığıyla tam karşımdaydı. Yanımda birinci grubun içinden seçilen ben hariç dokuz yolcu ve rehber vardı. Her rehbere on kişi verilmişti.
