Son yazacaklarımıda yazdıktan sonra kağıdı, Mehmet Amca'ya verdim.
"Tamam o zaman başlayabilirsin, Rüya."
"Mehmet Amca? Babam falan bilmiycek tamam mı? Kimse bilmiycek. Mesela burda çalışanlar... Onlarda bilmemeli. Zengin biriymişim gibi davranma lütfen." dedim ve gidip Mehmet Amca'mın yanağına bir öpücük kondurdum.
Bugün iş başvurusu için pizzaları sipariş ettiğim dükkana geldim. Bir yetkiliyle görüşmek istediğimi söyledim ve karşıma normal bir adam çıktı. Ama benim normal dediğim adam meğersem benim amcammış yahu! Neyse... İlkte ben bunu tanımadım tabii sonra bu adam geldi benim yanıma, yaklaştı yaklaştı bir süre sonra dedim bu abaza mı acaba? Ama sonra, "Rüya! Kızım!" diye seslenince bu kim diye düşünmeye başladım ama sonuç sıfır... Tabii durum böyle oluncada her şeyi anlattım adama. O da bana amcam olduğunu söyledi. Amcam olduğunu öğrenince ilkte korktum iş başvurusu yapmaktan ama normal karşıladı, daha öncede topluma karışabilmek için böyle şeyler yapmışım. Amcam bana bayağı bir destek oldu ama babamlara söylememe konusunda biraz arıza çıkarınca bende arıza çıkardım.
Sonuç olarak artık bu koskoca pizzacıda garsonum.
Bundan başka üç şubesi daha varmış pizzacının. Tabii ben bunu öğrenince başımdan kaynar sular döküldü, 'Ya o burada değilse?' diye. Bende amcama, burada sıkılırsam diğer şubelere geçeceğimi belirttim. Şu amca işi iyi oldu yahu!
"Rüya!" Düşüncelerimi bölen çığırmayla hemen olduğum yerde doğruldum. Nerdeyim ben yahu! "Bir saattir sana sesleniyorum, kızım! Sonunda kendine geldin." mutfağa açılan kapının hemen önünde olan bir kız bana sesleniyordu, bense kapının yanında ki duvara yaslanmış bekliyordum. Ne mi bekliyordum? Sipariş tabii ki! Ben garsonum yahu!
"Dalmışım yahu! Kaç numara?" dedim ve kıza baktım. Kız elini bana taktırdıkları mutfak önlüğü gibi şeyin önünde ki cebe soktu ve sipariş defterini çıkarıp okudu, "Karışık pizza numara sekiz." defteri ondan alıp yerine koydum. "Tamamdır!" dedim ve elimi emir alan bir askermişim gibi alnıma koydum.
Tepside ki pizza ve kolalara bakarken neredeyse onları yurtdışına kaçırıp, orada yemeyi planlamıştım ki... Masaya geldik! Bugünde pizza yiycem yahu canım çekti!
"Siparişiniz. Başka bir isteğiniz var mı?" dediğimde kız, erkeğe döndü, "Başka bir şey istiyor musun abi?" çocuk kafasını olumsuzca sallayınca, kızda aynısını yaptı.
Geriye dönerken kalabalık bir grubun bana bakıp, "Garson!" diye seslenmesiyle durup, masaya ilerledim.
"Biz menüye baktık. Ton balıklı pizza istiyoruz, 4 tane yeter bize. 8 kişiyiz görüyorsun. Sekiz tanede kola." önlüğümde ki sipariş defterine, siparişleri yazdıktan sonra neredeyse gözüme girecek kadar düşen saç telimi kaldırdım.
"Başka bir isteğiniz?" dediğimde birkaç erkek gülmüştü, kızlar ise erkeklere bakıyorlardı. "Seni alabiliyor muyuz?" Ne? Bu ne biçim soru! Ah! Laf sokabilme yeteneğim olsaydı görürdünüz beni! Ama yok ne yazık ki.
Omzuma dokunan el ile o tarafa dönerken bir yandanda kulaklarım gelen sesi dinliyordu. "Burası pizzacı beyfendi. Siz çok yanlış yere gelmişsiniz." dedi ve beni kolumdan çekeleyerek içeceklerin satıldığı yere getirdi.
"Erkek müşterilerin gözlerinin içine bakma. Birkaç kez daha oldu. Var böyle terbiyesizler." Sanırım ani bir kriz falan geçireceğim. Bu oydu!
"Şey. Benim siparişleri söylemem gerek. Sen bekle. İstersen yani. Gelirim ben. Yani gelirim derken burada beklersen gelirim, beklemezsen-"
"Tamam sen git siparişleri hazırlat." dediği şeyde ben sadece gülüşüne takılmıştım. Ah! Siparişler!
"Iı! Tamam! Siparişler." dedim ve kalkarak siparişlerin hazırlandığı mutfağa gittim.
