7 + hemmings

giriş

Biri öldüğünde o ölmüştür.Biri öldükten sonra iki gün geçtiğinde o öleli iki gün olmuştur , eğer biri öleli bir yıl geçtiyse o öleli bir yıl olur.Onun sanki hiç var olmadığını hissedene kadarda tarihler önem taşır.

Büyükbabam dün ölmüştü , öleli sadece bir gün olmasına rağmen üzgün hissetmiyordum. İnsanlar sevdiğiniz biri öldüğünde zamanla üzülmek yerine mutlu anıları hatırlayacağımızı söylüyorlar.

Ben sadece üzülmeyi diliyorum.

Büyükbabamın sert bir yapısı vardı.Çocukluğunun kardeşlerinin ölümüyle sarsıldığını ve askeri okulda geçtiğini biliyorum. Büyükannemle tanışana kadar da mutlu olmamış. Annem ve teyzelerime bile soğuk davranırmış. Ama büyük babam bana göre pamuk şeker gibi biriydi. En çok vakit geçirdiği torunu bendim. Ailemin kavgalarından kaçmak istesem hep onun yanına giderdim. Köfte ve makarna aşkımı başlatan insandı o benim için.

Belki ölümünden etkilenmememin nedeni buna hazırlıklı olmam olabilirdi. Son zamanlarında yatağından hiç çıkamaz hale gelmişti. Ölmesi beklenmedik değildi.

Büyükbabam için ne kadar özel olduğumu bilsem de herkes en sevdiği torunun Luke olduğunu düşünüyordu. Sanırım bunun nedeni bana sinir bozucu papağanını Luke'a ise yazlığını bırakmış olmasıydı. Geriye kalan mal varlığını Ben ve Jack'e bırakmışken 14 yaşındaki en küçük kuzenimiz Dot bunları pek umursamıyordu.Bana soracak olursanız yaşlı papağanı Finley'i sahip olduğu mal varlığından daha değerli görüyordu.

Luke 18'ine bastığından beri dünyayı geziyordu yazlığa ihtiyacı olduğunu pek sanmıyordum. Luke hayattaki amacının gezip görmek olduğunu söylerdi. O bu kadar maceracıyken annem sürekli onu örnek gösterip dışarı çıkmamamdan şikayetçiydi.

Büyük annem bir köşede ağlarken babam kamyonete gidip şiva taburelerini getirmekte yardımcı olmamı istedi. Anahtarları fırlatırken "Bu şivada nereden çıktı ?" dedim. Büyük babamın yahudi olduğunu bile bilmiyordum şu zamana kadar ateist olduğunu düşünmüştüm.Babam terden ıslanmış saçlarını alnından çekip "Bilmiyorum ölmeden önce son sözü 'bana şiva yapın' olmuş"dedi.Büyük babam gerçekten tuhaf bir insandı.

Yakın aile üyeleri dışında daha kimse eve gelmemişti , annem şiva için gelecek konuklara ikram edecek bir şeyler almaya gitmişti.Daha cenaze bile yapılmamışken şiva için acele ettiğimizi düşünüyordum.Evden çıkıp kamyonete doğru yürürken duyduğum sesle yerimden sıçradım.

"Kuzen!"

Ses elbette Luke'a aitti. Görmeyeli çok değişmişti sakalları uzamaya başlamış her zaman giydiği dar pantolonu yerine daha bol bir pantolon ve salaş bir tişört giymişti boynuna taktığı renkli uzun kolyelerin ağırlık yapıp yapmadığını düşündüm. Ben daha bir şey demeden "Seni gördüğüme sevindim , hala aynısın Agnes"dedi.Dediğine sevinsem mi üzülsem mi bilemedim. Büyükbabam ölmeseydi uzun bir süre daha yüzünü göremezdim.Luke pek ailesine bağlı biri değildi , teyzem sürekli kreşin ilk gününde Luke'un ağlayıp annesini çağırmayan tek çocuk olduğunu anlatırdı.

"Sen de çok değişmişsin Luke farklı görünüyorsun." dedim. Luke ile aramızı açalı çok olmuştu bu yüzden yorum yapacağımız tek şey görünüşlerimizdi. "Tunustan geliyorum ! harika bir yerdi bir sürü hediyelik eşya aldım hatırlat da sana vereyim."dedi. Başımı salladım "Büyük babamın şiva olayını biliyor musun?" diye sordum. Luke "Büyük babam hıristiyan değil miydi?" dedi. "Ben de onun ateist olduğunu sanıyordum.Ama annem büyükbabamın ailesinin yahudi olduğunu söylemişti."

"Geleneklere uymak istemiştir onu bunun için sorgulayamayız Hindistan gezimde hindu olmuşken cesedimin yakılmasının ve küllerimin denize dökülmesine karar vermiştim."

Luke'a garip garip baktım "Hindu mu oldun annenin bundan haberi var mı?" Luke omuz silkmekle yetindi "Aslında Tunus'da müslüman olmaya karar verdim." Luke asla sabit fikirli biri olmamıştı ama din konusunda kararsızlık çağını çoktan atlatması gerekiyordu.

Tabureleri çıkartırken Luke arkamdan "Sen neler yapıyorsun küçük Agnes ?" dedi. Ondan sadece üç yaş küçüktüm ama bana böyle seslenmekten vazgeçmiyordu. "Aynı işte şimdi bana şunları taşımamda yardımcı ol."

------------------------------

this is where i leave you çakması bir şey oldu ama neyse

@obsidiyensever beni affet