My mind still of the thought, hindi ko alam kung bakit parang familiar ang mata niya na para bang matagal ko na itong nakita. I breathe out, throwing the thought that it was just work, nothing else.

"I know two of you are the right ones for this, the writer of this story is still overwhelmed because I chose you two. The identity of the story is still hidden ngunit ang halos ng mga gawa niya ay patok na patok sa manonood." Papuri nito samin nang matapos kami.

"I'm very thankful rin po Ms. Georgia for choosing me-choose us. I will work hard for this role and give satisfaction to the people because I'm also the reader of the hidden writer." Pag amin ko rito, dahil ang writer na tinutukoy niya ay ang isa sa mga gumagawa ng magagadang story na nagiging adaption ng company network.

"Binabasa mo?" Pagtatanong naman ni Enzo na nasa tabi ko kaharap namin si Ms. Georgia ngayon tumango ako rito at ibinalik ang tingin kay Ms. Georgia.

"I think it's a destiny Eliza and-" Tiningnan naman nito si Enzo na ngayon mukhang naging seryoso. "And Enzo guides Eliza for this because you fit together for this role. You have been a veteran actor for almost 17-18 years right?"

"Okay, Ms. Georgia but I know she can handle it in her own experience."

"Opo, hindi na po kailangan. I just ask if I need help with this." I said.

Hindi naman nagtagal ang pag uusapan namin at agad na nagpaalam si Ms. Georgia.

"Mag isa ka lang?" Pagtatanong ni Enzo dahil kasabayan ko ito na pumasok ng elevator. It felt weird knowing I named him as he said in my mind, knowing he was seamlessly different from what others think.

"Hindi naman may driver ako, and I'm with my manager." Pansin ko pa ang pagtango nito at tahimik na hinintay ko ang pag bukas ng elevator sa parking lot.

"Hmm, mauuna na ako." Alangan na saad ko bago naglakad palabas ng elevator.

"Ah, wait, Eli." I turned my head to him when he called me.

"Ano yun E-Enzo?" Balik na tanong ko rin rito habang nakangiti, minasahe niya pa ang batok niya bago tumingin sakin habang ako naman ay hinintay siya na sumagot.

"Do you want to have dinner with me? I mean okay lang kung hindi, it was also about the project, nothing more, nothing less." I pursed my lips as I think, and for a second thought, I finally nodded. Afternoon kami nagsimula kaya mag di-dinner na at sabi niya naman ay para sa work.

Naglakad naman ito papunta sa kinatatayuan ko.

"Wait I will get my cap and mask."

"I have in the car." I slightly nod, then the car stopped by at my front bumukas ito at nandun si Francine, tiningnan ko ang pagkunot ng noo nito nang mapansin na kasama ko si Enzon, ngunit agad naman siyang ngumiti at binati ito.

"Mr. Valencia nice to seeing you again." He said with respect, bago ito tumingin saakin kaya lumapit ako sa sasakyan.

"May pupuntahan lang ako, I'll text you Francine at wag mo na ring sabihin kay ate." Saad ko rito ngunit taka naman itong tumingin sakin pero tumango din naman.

"Let's go." Tanging pagtango lang ang naging sagot ko hanggang sa makarating kami sa sasakyan niya, tinted ang sasakyan kaya nakampante at binuksan niya ang pinto upang makapasok ako rito bago siya umikot para pumunta sa driver seat.

Agad naman akong pumasok sa front seat nito at nang makaalis ay doon ko narealized na bakit ba ako pumayag. Pero wala na akong magagawa iisipin ko nalang na para din to sa closure namin para sa gagawing project we're both professional here kaya alam namin na para sa trabaho lang ito.

The Unwritten Script - Series #1Dove le storie prendono vita. Scoprilo ora