The Fearless Angel [Completed]

Chapter 28

The gown is over flowingly beautiful, same as the hair knotted on a messy round bun, lose strands on both sides of my face. Wala sa sarili kong hinawakan ang salamin sa harapan.

"M-mom..."

Heck, bakit ko nakikita si Mommy? Kinikilabutan ako, hinding hindi ko makalalimutan ang mukha ni Mommy, noong bata pa ako palagi ko siyang nakikita sa ganitong ayos. She's so beautiful when wearing ball gowns, mapapangiti nalang ako at hahanga sa ganda niya. 

Bumukas ang pinto kaya agad akong napaiwas ng tingin sa sarili. I was too mesmerized on my own beauty na akala ko nasa harapan ko si Mommy. Matutuluyan na talaga ako nito. Geez.

"Are you ready?" Ani Aleli. She's wearing a pale pink long gown, a bit liberating. Really.

May itinaas siyang bagay kaya napatingin ako doon, isang maskara. The theme of this party was masquerade, mas safe daw ang ganitong drama lalo na't darating ang ilang associates ng Mafia.

"Wear this." At ibinigay sakin ang bagay. "It'll be a long night for you, missy. I hope you'll enjoy and don't dare to mess everything, okay? Good! Happy happy birthday!" Sabay yakap.

Napailing nalang ako at umikot para muling tumingin sa salamin. Napapitlag na naman ako, tangina! I scoffed, sinuot na ang maskara para matapos na. Tiningnan ko sa side ng salamin si Al, nakasuot narin ang maskara niya. Mine was a half mask, my lips was expose with a shade of light pink, my eyes are still violet behind the mask.

"So, shall we signorina?"

I took a last glance on the mirror and accept the lead of my cousin.

It'll be a long night, though. No shits.

.........

So this is what a party looks like. Too noises, too shutters....too fucking people!

Nasa itaas palang ako ng hagdanan ay may mga ilaw na ng camera ang bumungad.

It'll be a long night for you, missy. So, I hope you'll enjoy and don't dare to mess everything, okay? Good!

How I wish to enjoy this kind of shit. Napakaraming tao, halos napuno ang loob ng malaking grand ball room ng mansyon. Halo-halo ang lahat, kahit hulaan ko kung sino ang mga tao sa Mafia siguradong mapapagod lang ako.

Pagbaba ay nakita kong naghihintay sa may baba si Lola, katabi nito si Aleli at ang iba pang dumating na David. Hindi ko sila halos makilala dahil sa maskarang suot nila. Sa kabilang bahagi naman ay ang isang pabilog na mesa kung saan nandoon ang pamilyang Mosca. Nikola's wearing a gray silk gown, and the boys are strongly handsome on their suits, even Tito Rigid and Nikolo. Ngumiti naman si Tita Hakane at Tabitha ng makitang sa kanila ako nakatingin. Then I saw Lolo Alex, wala siyang suot na maskara kaya bahagya akong napatawa. Hindi ko alam kung trip niya lang o baka nakalimutan.

"Happy birthday, apo." Ani Lola at yumakap. "Come,"

May kung sinong nagsalita sa microphone, pinakilala at binati ako, lumapit kami ni Lola sa isang mataas na cake at doon ay kung ano-anong pinagawa sakin. Ugh, this is so embarassing.

"Blow na!" Sigaw ni Aleli, kaya tiningnan ko siya ng masama.

Nang mapatay ko ang apoy ng kandila ay siyang pagpalakpak ng lahat.  Napangiwi nalang ako at napabuntong hininga. Matatapos rin ito.

Nang maupo ako sa isang nakalaang upuan ay saka ko sinuri ang lahat. I can't sense any familiarity through everyone, pero nararamdaman ko ang mga kakaiba ang presensya, they are the Mafiosos. Napansin ko rin si Christopher Williams kausap ang ibang bisita, sakin sila lahat nakatingin at mukhang ako ang topic. Tss.

Pagkatapos kumain ng lahat ay pumailanlang ang isang mabagal na musika. Nagsimulang tumayo ang iba at pumunta sa gitna. They are slowly dancing in the rhythm of music, while watching at them napagtanto kong halos lahat ay mga couple. Nakita ko rin sa gitna si Aleli and...who is she dancing with?

"Can I dance with the celebrant?"

Napa-angat ako ng tingin at napakurap.

"Can I?" Medyo yamot na alok pa nito. Napatawa ako ng bahagya at pinaunlakan siya.

Matangkad si Callum kaya kailangan ko pang tumingala para tingnan siya. Napangisi ako ng makita ang busangot niyang mukha.

"What now? Napilitan ka lang ba?" Tanong ko.

"Not really," Anito at sinilip ako. "I'm sorry...it's our first time to meet but I'm this rude I'm just...whatever, just forgive me if you got me an impression."

Napangisi ako at tumango-tango nalang. "It's fine. Makaka-adjust ka rin."

I heard him hissed. Pero kalaunan ay ngumiti narin, lumapit si Callix at isinayaw rin ako.

"This dance supposed to be on your debut, but I didn't got a chance..." anito at malungkot na ngumiti. "Anyway. Happy birthday Liz, I was really grateful to meet and know you, you're so beautiful." At kumindat. Napangiti nalang ako.

Siguro nga nawalan kami ng pagkakataong magkakilala noon. Pero siya ring naging daan para magkakilala ngayon. Our family are Mafia, but that doesn't mean were not able to know everyone. My mother made a choice back then, pinili niyang itago ako at hindi sabihin ang kanyang mundo para maging normal ang buhay ko. But then, sinira ko yun, pumasok at nabuhay parin ako sa gulo. I joined a gang, and became a gangster. Ironic, isn't it?

Maybe I don't fear. Maybe I'm just numb. Maybe careless. Maybe nosy. Or maybe it's just me? I don't care.

I smirked on myself. Another book for the fearless angel, though? Maybe.

...........

"So where is your beast, beautiful?" Napa-angat ako ng tingin ng marinig ang boses ni Nikola. Naupo siya sa tabi ko at pinagmasdan rin ang dalawang lobo na mahimbing na natutulog. "Are you waiting for him?"

"Hindi!" Depensa ko at mabilis na binawi. "I mean, hindi yon darating..."

Sigurado akong hindi yon darating. Tsk. Nakita ko si Troi kanina ngunit hindi siya kasama. Ang kaninang kasayaw pala ni Aleli ay si Troi, hindi ko lang nakilala dahil sa whole mask na suot. Pa-mysterious.

"Hm,"

Buong akala ko'y itatanong niya kung bakit, pero mukhang hindi niya gustong makialam o baka alam na niya ang dahilan. Pagkatapos ng nangyari sa mall kahapon, umuwi kaming tahimik. Kahit nagtataka ay hindi naman sila nang-usisa.

Kada maalala ang mga sinabi ni Zeign ay sumasakit ang dibdib ko. Kaya imbes na paniwalaan siya ay hindi ako nagsalita. Hinayaan ko siyang nalilito sa inasta ko.

"Pero mukhang malalim ang iniisip mo, is it about yesterday?" Muling tanong ni Nikola.

"A bit."

Natawa siya kaya napasimangot ako, tumayo na siya at inayos ang kulot na buhok.

"You know what? You're indenial. Pasok na ulit tayo, ikaw ang celebrant pero wala ka sa loob."

Nailing nalang ako at tatayo na sana ng may maramdamang kakaiba.

Napahawak ako sa batok ko at nakapa ang isang karayom. Sa nanglalabong paningin nakita ko ang isang pigura ng lalaki, kasunod ang pagdating ng mga lalaking naka-itim papunta sa direksyon namin.

"N-nikol..."

"Liza!"

Pilit kong ibinuka ang mata para hanapin si Nikola ngunit nakita ko siyang nakikipaglaban sa mga lalaking nakaitim. Naging kakaiba ang ekspresyon nito at sa unang pagkakataon nawasak ang maskara niya.

"You should at least know your opponent before digging down your own grave." malamig na wika nito bago ako sulyapan.

Naramdaman ko ang pagbagsak ko sa lupa. Kasunod ng ilang sigaw ang paglapit sakin ng dalawang lobo, sa likod ay isang pigura ng babae at doon palang nabalutan ng dilim ang aking paningin.

"Reapers check the parameter and hunt them down."

A/n: Sa mga dating readers, edited na po ito! So, sana basahin niyo ulit! ;) Ciao!