( សន្និវាសស្នេហ៍ )
ភាគទី9
មកដល់ផ្ទះភ្លាមទោះបីជាវិនាទីមុនតឹងទ្រូង ខូចចិត្តយ៉ាងណាក៏ដេាយតែអ្វីដែរជេយ៉ុនធ្វេីមុនគេបន្ទាប់ពីទ្វារត្រូវបានបេីកដេាយស្នាដៃស៊ុងហ៊ុននោះគឺ~
" ឃ្លាន-ឃ្លានខ្លាំងណាស់! លេាកចង់ញុំាផ្លែឈេីក្រឡុកដែរទេ? "ជំហ៊ានមិនទាន់ទាំងដល់ផងតែសម្តីខ្ជាក់ចេញមុនបាត់ទៅហេីយត្បិតអីចាំថាខ្លួនបានទិញផ្លែឈេីមកទុកពីរ3មុខដែរ ណាមួយលេងទឹកហត់ អស់
កម្លាំងផងគួរញុំាអីទ្រាប់ពោះសិនទេីបបាន
" អ៎ា...ស្រ្តឺបឺរីច្រីេនម្លេស?? " សម្លេងជេយ៉ុនបន្លឺឡេីងខ្លាំង ដៃកាន់ស្រ្តឺបឺរី3-4ប្រអប់តម្រង់មករកអ្នកអង្គុយលេីសាឡុងទាំងញញឹមសប្បាយចិត្ត
" លេាកយកវាមកឲ្យខ្ញុំមែនទេ? "
" មិនដឹង! "
" អៅ...ចុះមិចក៏វាមាននៅក្នុងទូរទឹកកក?? "
" មានឲ្យហេីយក៏ញាុំទៅសួរដេញដេាលច្រេីនម្លេស?? "
" គ្រាន់តែចង់ដឹង ព្រោះវាគ្មានជេីងដេីរមកទេ! តែក៏អរគុណហេីយណ៎ាលេាកគូរដណ្តឹង គួរឲ្យស្រលាញ់ណាស់នាក៎!! " សម្តីលឿនដៃរហ័សស្របពេលនាយភ្លេចខ្លួនជេយ៉ុនលួចច្បិចថ្ពាល់ស៊ុងហ៊ុនបន្តិចទាំងសេីចរហឹសហេីយរត់ទៅចង្រ្កាន្តបាយវិញបាត់
" ន៎ែ...មិចក៏ហ៊ានច្បិចថ្ពាល់យេីង??" អ្នកណាខ្លះដូចជានាយខំប្រឹងធ្វេីមុខក្រម៉ូវទាំងដែរកំពុងពេញចិត្តពេញថ្លេីមនិងសកម្មភាពបែបនេះសោះ ថែមទាំងលួចញញឹមទៀតផង ព្រោះតែសកម្មភាពធ្វេីជាមិនដឹងខ្យល់អីនិងសម្តីរបស់ខ្លួននោះឯង~ 😑
"ឈប់ញុំាបានហេីយ! " មិនដឹងជាជេយ៉ុនចូលចិត្តខ្លាំងប៉ុណ្ណាទេញុំាបាយក៏មានទឹកស្រ្តឺបឺរីក្រឡុកជាបង្អែមផឹកលាងមាត់ មកដល់ពេលនេះតាំងពីស៊ុងហ៊ុនមិនទាន់ចូលងូតទឹករហូតដល់ងូតទឹករួចរាល់រៀបនិងចូលគេងទៅហេីយក្រឡេកមកជេយ៉ុននៅអង្គុយញុំាផ្លែស្រ្តឺបឺរីធ្វេីមិនដឹង!
" ខ្ញុំមិនទាន់ឆ្អែតទេ! " ពេបមាត់
" ពេលណាទេីបឆ្អែតអស់ពីទូរហេីយទេដឹង!! " នរ:ស្តីឡេីងខណ:ពេលដៃខ្លួនទាញប្រអប់ស្ត្រឺបីរីពីដៃរបស់ជេយ៉ុន
" អត់ទេ នៅសល់2ប្រអប់ទៀត! "
" អីគេដប់ប្រអប់ជាងនៅសល់2ប្រអប់ ឯងញុំាឬក៏ញាត់ឲ្យប្រាកដ ឈប់ឲ្យញុំាហេីយ!"
" ក្រែងលេាកយកឲ្យខ្ញុំញុំាមិនចឹង មិចក៏ពេលនេះមិនឲ្យញុំាទៀតហេីយ ចិត្តអាក្រក់ណាស់!! "
" មិនមែនមិនឲ្យញាុំ តែជេយ៉ុនញុំាច្រេីនពេកហេីយ ស្អែកចាំញុំាបន្ត បេីស្តាប់ខ្ញុំលេីកក្រេាយខ្ញុំទិញឲ្យញាុំទៀត!
" តែ....! "
" ចង់ញាំុទៀតឬ អត់? "
" សន្យាជាមួយខ្ញុំហេីយណ៎ា"
" ដឹងហេីយ ឥឡូវទៅងូតទឹកសិនទៅ!"
" បាទ! ទទួលបញ្ជារ... " ចប់ស្រដីវែងអន្លាយដ៏ស្រទន់ជេយ៉ុនញញឹមយ៉ាងស្រស់មុននឹងនាំកាយតូចចូលក្នុងបន្ទប់ទឹកទាំងសប្បាយចិត្តរខេបរខុប~
" ទៀតហេីយ! " សម្លេងតិចៗត្រូវបានបន្លឺឡេីងដេាយស៊ុងហ៊ុនឯដៃលេីកមកប្រថាប់លេីប្រអប់ទ្រូងស្ទៀបស្ទង់សាច់ដុំមួយក្តាប់ដែរមេីលមិនឃេីញកំពុងលេាតញាប់ខុសប្រក្រតី!
តេីមកពីហេតុអ្វី?
ព្រឹកថ្ងៃណាមិនដឹងទេតែព្រឹកថ្ងៃនេះជាថ្ងៃដែរជេយ៉ុនសប្បាយចិត្តជាងគេ ត្បិតអីនរ:ថ្ងៃនេះភ្ញាក់លឿនខុសពីធម្មតា។ហេីយអ្វីដែរសំខាន់នោះ
ត្របកភ្នែកតូចៗត្រូវបានបង្ហេីប ស្នាមញញឹមលេីផ្ទៃមុខក៏ផុសឡេីងដេាយឯកឯងជេយ៉ុនញញឹមដេាយសារព្រឹកនេះខុសពីរាល់ដងព្រោះភ្ញាក់មកមានផ្ទៃមុខសង្ហារៗរបស់ស៊ុងហ៊ុនកំពុងតែស្ថិតនៅជិតខ្លួនដល់ថ្នាក់នាយដកដង្ហេីមប៉ុន្មានដងក៏ជេយ៉ុនអាចដឹងបានដែរ!
" លេាកសង្ហារណាស់! " មាត់ពេាលដៃជេយ៉ុនរវាមលូកមកប៉ះថ្ពាល់របស់ស៊ុងហ៊ុនតិចៗជៀសវាងនាយត្រូវភ្ញាក់ដេាយស្នាដៃខ្លួនឯស្នាមញញឹមស្រស់ចេញពីទម្រង់មុខជេយ៉ុននៅតែលេចឡេីងមិនបាត់~
YOU ARE READING
សន្និវាសស្នេហ៍
Poetryអូននិងជេយ៉ុនជាមនុស្សតែមួយ ស្ថិតនៅពេលវេលាខុសគ្នា អូនមកដេីម្បីធ្វេីឲ្យបងស្រលាញ់អូន អូនមកដេីម្បីបំពេញចន្លោះខ្វះខាតនៃជីវិតបង អូនមកព្រោះអូនជាគូរនិងបងដូច្នេះបងសន្សំចិត្តកុំស្អប់អូនបានទេ? " កុំមករវល់ជាមួយនិងបងប្រុសយេីងឲ្យសោះ បេីមិនចង់មានបញ្ហាជាមួយយេីង" ...
