~•~•~•~•

Mulai dari awal
                                        

-Birisimi birşey dedi. Neden üzgünsün?

Kafamı iki yana salladığımda konuştum daha fazla endişelenmemesi için.

+Bir şeyim yok Changbin. Sen git.

-Ama gözlerin öyle söylemiyor Eun. Beni endişelendiriyorsun.

Karnımdaki ağrı son bulmaz, tam tersi daha çok ağrırken mırıldandım.

+Karnım ağrıyor.

Bakışları aniden yumuşarken yüzünde tebessüm oluştu ve sordu.

-Gününde misin?

Yavaşça başımı salladım. Bunun üzerine yorganımı düzeltip kalktı.
Sonunda gitmişti. Rahat rahat göz yaşlarımı akıtmaya devam ettim. Evden birkaç ses geliyordu. Hazırlanmamış olduğunu düşünerek umursamadım. Yorganıma iyice sinip gözlerimi kapattım. Birkaç dakika geçmesi ile kapım yeniden açıldığında gözlerimi araladım. Veda falan mı edecekti? Gözlerimi ona çevirdiğimde  elinde bir kupa ile buraya geldiğini fark ettim. Bana yaklaştığında elindekini yandaki komodinin üzerine bıraktı ve konuştu omuzlarımdan tutarken.

-Biraz doğrul hadi.

Dediğini yaparak doğrulduğumda kupayı ellerime bırakırken konuştu.

-Çikolata ağrıyı geçirir ama evde bulamadım bununla idare et birazcık.

Yavaşça kupadaki çikolatalı sütten yudumlarken gülümsedim. Nasıl bu kadar nazik olabilirdi? Kalbim eriyordu. İdeal erkek arkadaş tipiydi resmen. Aman banane!

+Teşekkür ederim.

Ardından hızla kalkarken mırıldandı.

-Ah su çoktan sıcacık olmuştur!

Kaşlarımı çattım. Ne suyundan bahsediyordu? Sabah sabah ramen yiyecek olamazdı herhalde. Ellerimi kupaya daha çok sararken gelmesini bekledim. Geldiğinde ise kalbim bir kez daha eridi. Benim için sıcak su torbası hazırlamıştı. Çok centilmen.  Sevgilisi olacak kız çok şanslıydı.

-Bunu karnına koyalım hadi.

Yorganımı yavaşça açtığında kupamı tek elime aldım ve su torbasını alarak karnıma koydum. O da yorganımı yeniden karnıma kadar çekti. Bu kadar şeyi nereden biliyordu? Kendisi olacak değildiya.

+Sen bunları nereden biliyorsun?

Aklımdakini sorduğumda tebessümünü büyüterek konuştu.

-Bir ablam var. Onunda ağrıları çok oluyor ve genelde annem yada ben bakıcılık yapıyorduk resmen ona.

Dediği ile ikimizde yavaşça kıkırdadık. Bir elini yatağa yaslayıp kısık ama benim duyabiliceğim bir tonda konuştu.

-Ona çok benziyorsun.

Buna aşık olabilir miydik? Çok etkileyici duruyordu. Tabii benim şuan saçı başı dağınık yüzü şişmiş ve ağlamaktan gözleri kızarmış halimi unutmamak gerek! Diyecek birşey bulamayap konuyu değiştirmek için aceleyle konuştum.

+Senin okula gitmen gerek.

Gözüm saate kaydığında çoktan ders saatinin yaklaştığını gördüm. O ise omuz silkti.

-Bugün iki dersimiz var zaten.

Ah o benim için okulu ekmişti. Bayılabiliyor muyuz? Ama şuan dersi daha önemliydi.

+Ah benim için burada durmana gerek yok Changbin. Ben kendime bakarım, dersi kaçırmamalısın.

-Çocuklar bizim içinde not alacak ders önemli değil. Ayrıca kendine nasıl baktığını gördüm. Ağlayıp ağrının geçmesini mi bekleyecektin?

+Ağrı kesici içmiştim.

Gözlerini devirip işaret parmağını bana doğrulttu.

-İşte bu yüzden gitmiyorum. Ağrı kesici sadece anlık bir çaredir. Bir dahaki seferde ağrını daha çekilmez hale getirir.

Söyledikleri ile kıkırdadım. Başımı iki yana sallarken mırıldandım.

+Kadın olan ben miyim, sen misin?

Dediğime adeta kahkaha attı.

-Galiba sensin ama senden kadın değil , ancak küçük bir kız çocuğu olur.

Burnuma ufak bir fiske attığında sevinsem mi bozulsam mı bilemedim. Çok yakışıklıydı fakat ben biraz önce ona erirken o bana çocuk muamelesi yapıyordu. Beni bir çocuk gibi sevmişti yahu. Bir yanağımı sıkmadığı kaldı. İstemeden kaşlarım çatıldığında  sordu.

-Ne oldu~?

Ay birde çocukmuşum gibi kelimenin sonunu uzatıyor! Elimdeki kupayı komodine bıraktım ve elimi karnıma koyup mırıldandım yüzümü başka yere çevirirken.

+Yok bir şey .

O ise neşeli olduğu belli sesi ile konuştu.

-Ay çok sevimlisin!

Ve işaret parmağını yanağıma yavaşça bastırdı. Hay şom ağzıma tüküreyim ben. Gözlerim gözlerine çıktığında onunda gözleri benimkilere ulaştı. Hızlıca elini geri çekti ve hızla kalkarken konuştu.

-Ben çikolata almaya gideyim!

Sesi gereğinden fazla yüksek ve tedirgin çıkmıştı. Utanmış mıydı ki acaba? O ve utanmak hah! Fazla hayal kuruyorum. Yeniden ofladım ve kupama uzandım ağrımı şimdiden hafifletmişti. Düşünceli şapşik!

~•~

Tatlı bir bölüm oldu sanki.
Yorum ve oylarınızı bekliyor olacağımm.
Kendinize iyi bakın 🎐

BECAUSE || Seo ChangbinTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang