Kış Güneşi (+18) {Yaz Yağmuru İkinci Kitap}

A.İ.B

______________________________________

~Alper'in anlatımıyla~

Son 15 dakika..

Ayaklarımı uzatıp kanepeye rahatça yerleşirken duvar saatine bakıp iç çektim kendi kendime. Gece yarısı olmuştu ve saat 12'yi geçmişti ama biz Melis'le her gün bu saatlerde konuşurduk zaten. Arkadaşlarıyla yaşadığı için geceleri müsait oluyordu çünkü..

Ama bu sabah Antalya'ya gitmişlerdi ve o yüzden bugün arayacak mıydı emin değildim.. Muhtemelen Atakan denen piç yanında olduğu için arayamazdı ama ben bekliyordum yine de. Melis'le konuşmazsam uyuyamazdım..

Her zaman aradığı saatte arayacağını umuyordum ve an itibariyle 12 dakika kalmıştı o saate ama telefonum bir anda çalmaya başlayınca bakışlarımı telefon ekranına çevirdim heyecanla.

"Civcivim" yazısını görünce sırıtarak aldım telefonu elime ve hızlıca aramayı cevaplandırdım.

"Bebeğim.."

Sesimi duyunca iç çekip "Alper.." dedi Melis fısıltıyla. Gün boyu duymayınca öyle özlemiştim ki sesini..

"Napıyorsun?" diye sordum ilk önce. "Erken aradın bugün.."

"Şu an müsait olabildim.." diye sızlandı mırıltıyla. "Burası çok kalabalık ya.."

Eh, tahmin edebiliyordum.. "Anlıyorum." dedim bu yüzden. "Yalnız mısın?"

"Şu an evet ama birazdan Atakan gelir.." diye cevapladı sorumu Melis. Şu herifin adını duymaktan bile nefret ediyordum.

Bir an aklıma gelen düşünceyle birlikte hırıltılı bir nefes verip "Onunla beraber uyumayacaksın, değil mi?" dedim emin olmak isteyerek. Sesim fazlasıyla sahiplenici ve keskindi.

Melis'in bu soruma iç çektiğini hissettim bir an. "Saçmalama!" dedi hafif bir sinirle. "Niye uyuyayım onunla..?"

Ardından ses tonunu alçalttı ve devam etti.

"Ayrılacağım dedim ya, merak etme.. Sadece bir kaç gün ver bana."

Her ne kadar bu durum hoşuma gitmese de "Tamam." diye bir homurtu çıkardım. Bir kaç gün daha idare edebilirdim sanırım bu durumu.. Zaten bunca zaman Melis'in kalbini kazanmak için çok uğraşmıştım, az daha sabredebilirdim herhalde. Sonrasında ait olduğu tek kişi ben olacaktım.. "Ne zaman döneceksiniz peki..?"

Biraz düşünüp "Bilmiyorum.." dedi bu defa Melis. "Çok sıkıcı zaten.."

Eh.. Normaldi tabi. Ben de o yokken çok sıkılıyordum burada. Bu yüzden biraz artistlik yapıp "E ben olmayınca tabii.." diyecektim ama aceleyle lafa girip "Neyse.." dedi Melis. "Sonra konuşuruz.."

Sonra yüzüme kapattı telefonu..

Muhtemelen Atakan geldiği için böyle bir şey yapmıştı ama yine de kendi kendime huysuzlanmadan edemedim.

Sonra kanepeden kalkıp odamın yolunu tuttum uyumak için..

❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️

~Sinem'in anlatımıyla~

"Ayy bayılıcam şimdi heyecandan.."

Beylerin evine sığamayacağımız için bir kısmımız -Alaz&Beren, Arda&Elçin ve Tuğra'mla ben- Arda'ların evine geldiğimizde Elçin'in ağzından çıkan ilk cümle bu olmuştu.. Ve dediği gibi, gerçekten bayılacak gibi duruyordu heyecandan..

Sanırım bunun sebebi Alya'nın annesiyle, yani bir nevi Arda'nın annesiyle tanışacak olmasıydı.. Ama onu sakinleştirmek isteyerek "Şşş.." dedim kapının önünde beklerken. "Bir sakin ol kızım! Uyumuşlardır bu saatte.."